Κυριάκος Μητσοτάκης - Καναπέδες = 1 - 0

17:01 22/12/2015 - Πηγή: Huffington Post Greece

Οι εκλογές για την ανάδειξη αρχηγού στη Νέα Δημοκρατία αποτέλεσαν για τους πολιτικούς αναλυτές έκπληξη ως προς τον σημαντικό αριθμό του κόσμου που πήγε να ψηφίσει, αλλά και ως προς την κατάληψη της δεύτερης θέσης από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Μετά το φιάσκο των αποτυχημένων εκλογών που επιχείρησε η Ν.Δ. τον Νοέμβριο, τα εσωκομματικά καρφώματα που άρχισαν πλέον να λαμβάνουν χώρα σε δημόσια θέα, αλλά και

την γενικότερη απογοήτευση των πολιτών από τα κόμματα, λίγοι πίστευαν ότι θα κατάφερνε να προσελκύσει πάνω από 200.000 ψηφοφόρους στη νέα εκλογή του Δεκέμβρη.

Τελικά ο αριθμός των 400.000 ανθρώπων που πήγαν να ψηφίσουν ήταν ανέλπιστα μεγάλος και αποτέλεσε κάποιου είδους ηχηρό μήνυμα με πολλαπλούς αποδέκτες. Μεταξύ αυτών και την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, που είχε φροντίσει να απαξιώσει τη διαδικασία και να την ευτελίσει, προβλέποντας ότι «αυτοί θα διαλυθούν μόνοι τους» και «αυτοί ούτε αρχηγό δε μπορούν να εκλέξουν».

Διαψεύστηκαν επίσης (για άλλη μια φορά) οι δημοσκοπήσεις που εμφάνιζαν ως φαβορί για την δεύτερη θέση τον Απόστολο Τζιτζικώστα, ενώ δεν έδιναν καμία ελπίδα στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Τι ήταν όμως αυτό που άλλαξε υπέρ του Κυριάκου Μητσοτάκη το τελικό αποτέλεσμα;

Είναι κοινή ομολογία ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης παρουσίασε το πλέον σαφές, ολοκληρωμένο, επεξεργασμένο και μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα και διεξήγαγε την πιο οργανωμένη, νηφάλια και «πολιτική» προεκλογική εκστρατεία σε σχέση με τους συνυποψηφίους του. Αυτό μάλλον εκτιμήθηκε από αρκετό κόσμο των παραγωγικών ηλικιών, που δεν ψήφισε απαραίτητα Ν.Δ. στις προηγούμενες εκλογές, που σηκώθηκε από τον καναπέ, στήθηκε στην ουρά, γράφτηκε φίλος/μέλος της Ν.Δ., πλήρωσε 3 ευρώ, για να ψηφίσει Μητσοτάκη, ως τον εκφραστή της κοινής λογικής, των σύγχρονων μεταρρυθμίσεων και της φιλελεύθερης οικονομίας, κόσμος που είχε ψηφίσει μάλλον ΝΑΙ στο δημοψήφισμα του Ιουλίου και που βλέπει τη χώρα να έχει πέσει σε ένα βαθύ τέλμα με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ.

Αυτός ο κόσμος επιθυμεί την ύπαρξη μιας εναλλακτικής μεταρρυθμιστικής επιλογής, που θα μπορούσε να σταθεί στα ίσια απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα και να αποτελέσει έναν σοβαρό πολιτικό αντίπαλο, ικανό να ανατρέψει την κυριαρχία του ΣΥΡΙΖΑ στο πολιτικό πεδίο. Αυτή η επιθυμία τον σήκωσε από τον καναπέ κι αποτελεί τον λόγο που ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αμέσως μετά τον α' γύρο, έθεσε το δίλημμα του β' γύρου ως «Διεύρυνση και Ανανέωση ή Συρρίκνωση και Στασιμότητα».

Αν εξετάσουμε την υποψηφιότητα του Βαγγέλη Μεϊμαράκη, την υποστήριξαν τα περισσότερα από τα παλιά παραδοσιακά στελέχη της Ν.Δ. της δεκαετίας '80 - '90, ο Κώστας Καραμανλής (μέσω κύκλων), όπως και σημαντικό κομμάτι του κομματικού μηχανισμού (υπήρξε γραμματέας του κόμματος στο παρελθόν).

Τον Κυριάκο Μητσοτάκη υποστήριξαν ανοιχτά μόνο λίγα από τα νεότερα στελέχη και δεν έλαβε υποστήριξη ούτε καν από την αδερφή του Ντόρα Μπακογιάννη. Μάλλον αυτό τον βοηθά να εμφανίζεται ως ανανεωτής και σταθερά απέναντι στο κατεστημένο του κόμματος και τις χρονίζουσες βαρονίες εντός του. Αλλά και ηλικιακά, αποτελεί πολιτικό της γενιάς των σαραντάρηδων, που μπορεί να σηματοδοτήσει την μετάβαση από την παλαιότερη προς τη νεότερη γενιά πολιτικών και από τον μεταπολιτευτικό λαϊκίστικο κρατικισμό (ακόμα και στη Ν.Δ.) προς τον σύγχρονο κοινωνικό φιλελευθερισμό.

Ο β' γύρος είναι αμφίρροπος. Ήδη ο Άδωνις Γεωργιάδης εκφράστηκε ανοιχτά υπέρ του Κυριάκου Μητσοτάκη και ο Απόστολος Τζιτζικώστας δέχεται εισηγήσεις να κάνει το ίδιο. Άλλωστε και οι δύο υποψηφιότητες (Γεωργιάδη-Τζιτζικώστα) επικαλούνταν εξ αρχής την ανάγκη ριζικής αλλαγής και ανανέωσης της Ν.Δ., κάτι που δύσκολα μπορούν να υποστηρίξουν προκρίνοντας την υποψηφιότητα Μεϊμαράκη, που ανδρώθηκε πολιτικά την δεκαετία του '80.

Οι εκλογές αυτές είναι σημαντικές όχι μόνο για τη Ν.Δ., αλλά και για την Ελλάδα γενικότερα, αφού το κόμμα αυτό αποτελεί την αξιωματική αντιπολίτευση και τη βασική εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης της χώρας, με θεσμικό ρόλο και ευθύνη από το ίδιο το Σύνταγμα. Το αποτέλεσμα της εκλογής θα επηρεάσει σημαντικά το γενικότερο πολιτικό τοπίο και τα υπόλοιπα κόμματα, ειδικά όσα κινούνται στο χώρο πέριξ του κέντρου.

Είναι όμως ακόμα πιο σημαντικές αυτές οι εκλογές ως συμβολισμός της σύγκρουσης του παλιού πολιτικού συστήματος με το νέο. Ένα παλιό σύστημα (φεουδαρχικού τύπου) που έχει τεράστιες ευθύνες για την οικτρή κατάσταση της χώρας, έχει απομακρύνει τους πολίτες από τα παραδοσιακά κόμματα και τους έχει στρέψει σε οτιδήποτε φαντάζει αμόλυντο και νέο (κι ας κουβαλάει όλα τα αρνητικά του παρελθόντος).

Ίσως έφτασε η στιγμή που οι λογικοί άνθρωποι αυτής της χώρας αποφάσισαν να σηκωθούν από τους καναπέδες.

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.