Μια άλλη ανάγνωση της συνέντευξης του Αμερικανού Πρέσβη Τζέφρι Πάιατ

13:07 10/5/2017 - Πηγή: Huffington Post Greece

Την Κυριακή 7 Μαΐου 2017 το Βήμα της Κυριακής δημοσίευσε μια συνέντευξη του Αμερικανού Πρέσβη στην Αθήνα κ. Τζέφρι Πάιατ. Την συνέντευξη πήρε ο καλός συνάδελφος Άγγελος Αθανασόπουλος. Η συνέντευξη, παρά τον υπόκωφο «θόρυβο» που δημιούργησε στα δημοσιογραφικά γραφεία και τα πολιτικά κέντρα στην Αθήνα, αμέσως μετά τη δημοσίευση της, -και αυτό είναι κανονική δημοσιογραφική επιτυχία- με ένα

εντονότατο παρασκήνιο να εξελίσσεται, είχε πολλά και καυτά σημεία. Σημεία που χρειάζεται γνώσεις και εμπειρία για τα τεκταινόμενα στο τρίγωνο Ουάσιγκτον, Νέα Υόρκη, Αθήνας για να μπορέσεις να τα ανιχνεύσεις, να τα αποκωδικοποιήσεις και εν συνεχεία, χωρίς να διαταράξεις λεπτές ισορροπίες, να τα αναδείξεις. Ας τα δούμε σημείο προς σημείο.

-Ο κ. Πάιατ πλέκει το εγκώμιο των διμερών σχέσεων, Ελλάδος - ΗΠΑ, τονίζοντας διακριτικά -αλλά το κάνει πάντως με πολύ προσοχή και χωρίς να θίξει την Τουρκία - και με τη δέουσα διπλωματκή προσοχή τη γεωπολιτική θέση της Ελλάδος, καθώς και τη σημασία της για τα συμφέροντα της υπερδύναμης. Από μια τέτοια δημόσια τοποθέτηση δεν θα μπορούσε να λείπει αναφορά στο ρόλο της Ελλάδος εντός του ΝΑΤΟ εν όψει και της κρίσιμης Συνόδου και άλλων σημαντικών γεγονότων.

- Κάνει επίσης μια μικρή γεωπολιτική ανάλυση, δεδομένου ότι θεωρείται άριστος γνώστης και της περιοχής. Αλλά, λόγω και πρότερου διπλωματικού βίου, θεωρείται εκ των ικανοτέρων διπλωματών (και αυτό έχει διαφανεί σε δύσκολες διπλωματικές αποστολές που του έχουν ανατεθεί στο πρόσφατο παρελθόν) εστιάζει σε βασικά επί μέρους σημεία όπου η Ελλάδα δικαίως προβάλει την θέση της ως «σταθερού πυλώνα ειρήνης και ασφάλειας στην Ανατολική Μεσόγειο», επιζητώντας πολλές φορές όμως, είτε με τον λάθος τρόπο ή και παραβλέποντας, παραθεωρώντας ή ακόμα χειρότερα, κάποιες φορές και υποτιμώντας τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα έναντι των γειτόνων της, όπως ορθώς έχουν σημειώσει αρκετοί Έλληνες Πρέσβεις -και στην Ουάσιγκτον (βλ σχετικώς «Η Τέλεια Καταιγίδα. To NATO μετά την 11η Σεπτεμβρίου» του Βασίλη Κασκαρέλη πρώην πρέσβη και στην Ουάσιγκτον, επίσης το «Η Αλλη Κρίση - Η Μαρτυρία ενός Πρέσβη» του Αλέξανδρου Μαλλιά, επίσης πρώην πρέσβη στην Ουάσιγκτον, και δεκάδες άλλα που έχουν γραφεί από εμπειρότατους και ικανότατους διαπρεπείς έλληνες διπλωμάτες).

-Αναφέρεται επίσης και στην αβεβαιότητα της μείζονος περιοχής λέγοντας «...στον περίγυρο της Ελλάδος πολλά πράγματα θα είναι λιγότερα προβλέψιμα...» για να συμπληρώσει με έμφαση ότι «και το επιχείρημα της ενίσχυσης της επένδυσης που έχουμε κάνει εδώ και 70 χρόνια είναι ισχυρό» αναφερόμενος στην Αμερικανική βάση της σούδας και της σημασίας της για τα αμερικανικά συμφέροντα στην ευρύτερη μειζονα περιοχή.

-Αποσαφηνίζει τους υπαρκτούς κινδύνους στην εύφλεκτη Ανατολική Μεσόγειο (ISIS, Συρία και φυσικά στον παράγοντα Ρωσία κτλ) αλλά και σε τομείς συνεργασίας που αφενός διασφαλίζουν τα συμφέροντα των ΗΠΑ στην περιοχή της Μεσογείου που (ίσως με τους κατάλλληλους χειρισμούς όμως) θα μπορούσαν να αποβούν και επ' ωφελεία και της Ελλάδος, αν μάθει κάποια στιγμή να μάθει να μη δίνει ποτέ χωρίς να ζητά. Ανταλλάγματα. Αντισταθμιστικά οφέλη. Να διεκδικεί. Να απαιτεί ειδικά όταν δίνει. Όταν παρέχει κάθε είδους παροχή. Συνήθως μόνον δίνουν... και πάντα με αίσθημα υποτέλειας και κατωτερότητας...

-Φυσικά, και αναφέρεται στις επενδύσεις και εμμέσως πλην σαφώς και τον επιχειρηματικό τομέα, και αυτό θέλει τη δέουσα προσοχή, καθώς στην Ελλάδα στην παρούσα φάση συντελούνται -στο παρασκήνιο- καθώς έρχονται μεγάλες αλλαγές στο μιντιακό αλλά και επιχειρηματικό χάρτη της χώρας. Με νέους (αλλά πολύ αμφίρροπους, αμφίβολης προέλευσης πολύ φοβάμαι και ίσως ουαστικά ανύπαρκτους ) παίκτες, παρά τα περί του αντιθέτου που κυκλοφορούν σε site blog και portals από τους γνωστούς πια «πρόθυμους». Τους ίδιους δηλαδή που τους είδαμε και στις περιπτώσεις Λαυρεντιάδη, Κυριακίδη κτλ...

-Δεν είναι καθόλο τυχαίο ότι ο κ. Πάιατ κάνει ιδιαίτερη αναφορά για ενδιαφέρον στις (τυχόν) επενδύσεις, χωρίς όμως να λέει κάτι συγκεκριμένο. Αλλά το αναφέρει για να δείξει ότι «είμαστε εδώ. Βλέπουμε. Παρακολουθούμε»... δεδομένου ότι ο εναγκαλισμός με κάθε είδους ρωσικής προέλευσης συμφέροντα δεν αρέσει στο βαθύ αμερικάνικο κράτος. Μια ματιά στις σχέσεις και τα πεπραγμένα της κυβέρνησης Καραμανλή με τους κ.κ. Μ. Μπράιζα, Ντ. Σπέκτρα, αν μη τι άλλο διδάσκει.

-Ένα άλλο επίσης πολύ βασικό σημείο αλλά και «μήνυμα» που στέλνει -και αυτό δεν πρέπει επ' ουδενί να διαλάθει της προσοχής μας - άλλωστε το «λέει» με πολύ σκωπτικό και δηκτικό τρόπο η ίδια η εφημερίδα, είναι το γεγονός ότι οι ΗΠΑ, συνεχίζουν, να στηρίζουν αναφανδόν -και χωρίς πια κάποια ιδεολογική (προκατάληψη ή άλλου είδους αριστερίστικη αγκύλωση ) - προσωπικά τον Αλέξη Τσίπρα. Μια προσεχτική ματιά στις αναφορές του Αμερικανού Πρέσβη αρκεί για να το διαπιστώσει κάποιος.

-Με τα όσα λέει ο κ. Πάιατ βάζει τέρμα σε κάθε σενάριο που θέλει (ή επιχειρεί να δημιουργήσει εμφανίζοντας κάποιους είδους) κρίση μεταξύ Αθήνας και Ουάσιγκτον με το σκεπτικό ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ είναι μια (ακρό) δεξιά κυβέρνηση, άρα ουδείς λόγος περί συνεργασίας με την Αθήνα που «τύποις» έχει μια αριστερή διακυβέρνηση ή έστω με αριστερή καταγωγή. Αυτά δεν υπάρχουν πια. Δεν ευσταθούν! Προέχουν άλλα συμφέροντα. Διεθνή. Οικονομικά και γεωπολιτικά.

-Ξεκαθαρίζει, και το δίνει με στοιχεία αλλά και συγκεκριμένες φράσεις ότι οι σχέσεις προσωπικά του Έλληνα Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με τις ΗΠΑ δεν είναι απλώς καλές. Αλλά άριστες! Ίσως ποτέ τόσο καλές στο πρόσφατο παρελθόν. Ειδικώς μετά την κρίση που είχαν περάσει επί Κώστα Καραμανλή που είχαν φτάσει στο ναδίρ... Βάζοντας έτσι τέρμα στα σενάρια (που όλως τυχαία την ίδια Κυριακή 07 Μαΐου) άρχισαν να διακινούνται από -την ίδια πηγή και τα ίδια γνωστά κέντρα σε Ουάσιγκτον και Νέα Υόρκη που στοχεύουν μόνο σε προσωπικά ιδιοτελή οφέλη και μόνον διαρρέοντας διάφορα αβάσιμα και άσχετα, κακόβουλα και καοπροαίρετα, χωρίς καμία απολύτως βάση, σενάρια. Τάχα μου και δήθεν περί ανύπαρκτων σχέσεων Αθήνας και Ουάσιγκτον ή ακόμα χειρότερα περί «παγωμένων» σχέσεων Μαξίμου -Λευκού Οίκου θέτοντας ρητορικά υποβολιμιαία ερωτήματα του τύπου «γιατί δεν του τηλεφωνεί ο Ντ. Τραμπ (σ.σ του Τσίπρα) και άλλα τέτοια φαιδρά. Σενάρια που ξανά διακινήθηκαν αυτή την φορά από μεγάλη κεντρική, σφόδρα αντιπολιτευόμενη εφημερίδα που πάντα στο στόχαστρο της έχει ότιδήποτε φθείρει τον Αλέξη Τσίπρα και την κυβέρνησή του, αφήνοντας όμως στο «απυρόβλητο περιθώρεο» τον Πάνο Καμμένο -μέχρι βεβαίως την επόμενη κόντρα που θα ξεσπάσει - και αναδεικνύοντας ως Πρώτο Θέμα ζητήματα που ασκούν σκληρή πολλές φορές και άδικη, ολομέτωπη (όντως απουσία ουσιαστικής) αντιπολίτευση (ς).

- Κάτι ακόμα στο οποίο με την συνέντευξη του ο Αμερικανός πρέσβης επιχειρεί να θέσει τέρμα αφορά σε συγκεκριμένη σεναριολογία περί νέου σχεδίου Μάρσαλ. Κάτι που το είχαμε επισημάνει σε πρόσφατο άρθρο μας.

-Το «θεώρημα» περί ενός νέου σχεδίου Μάρσαλ άρχισε να ενισχύει και να διακινεί προσωπικά ο ίδιος ο υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος, χωρίς βεβαίως να έχει το παραμικρό «έρεισμα» από τις συναντήσεις του στην Ουάσιγκτον το 48ωρο (23 και 24 Μαρτίου) που βρέθηκε στις ΗΠΑ για τις συναντήσεις του και με τον ομόλογό του κ. James Mattis. Συνάντηση για την οποία θα χρειαστεί να κάνουμε μεγάλη υπομονή εως τα επόμενα 30 χρόνια που θα ανοίξουν τα αρχεία του state department. Ειδάλως αν πιστέψουμε τις φήμες και τις διαρροές, για τα όσα διημείφθησαν εντός και εκτός αιθούσης πριν και μετά τη συνάντηση, των Υπουργών Εθνικής Άμυνας και Ελλάδος - Καμμένου &Mattis - ε τότε μάλλον οι απόψεις Μόσχας και Ουάσιγκτον συγκλίνουν στις εκτιμήσεις τους για το πρόσωπο του Ελληνα Υπ. Εθνικής Άμυνας.

Η ολοκληρωμένη ανάλυση εδώ.

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.