Να τελειώνουμε με τις αυταπάτες

09:08 4/3/2023 - Πηγή: Huffington Post Greece

Μας καίνε στο Μάτι, μας πνίγουν στη Μάνδρα, μας εξαϋλώνουν στα Τέμπη, στέλνουν κοπάδια ολόκληρα τους νέους μας στις μεταμοντέρνες φάμπρικες της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής. Σαν να βάλθηκαν να μας αφανίσουν γρηγορότερα απ΄ όσο η δημογραφική συρρίκνωση και το γεωπολιτικό στρίμωγμα προϊδεάζουν.

Μας διαβουκολούν, μας εκμαυλίζουν, μας εξαγοράζουν με προσωπικές εξυπηρετήσεις και συντεχνιακά βολέματα, νανουρίζουν τις φαντασιώσεις και τα ελλείμματά μας, για να μας κάνουν συνένοχους και συνεργούς στην ανικανότητα και στη δολιότητά τους, στις διαταραγμένες συμπεριφορές τους.

Μας στέρησαν

τα γράμματα, αλλά μας φλόμωσαν στις «δεξιότητες». Μας μπούκωσαν με πλαστικό πολιτισμό μίας χρήσης και ναρκισσιστικές επιδείξεις ελιτιστών και άτεχνων. Και επιπλέον, μας μαστουρώνουν με τόνους τοξικότητας, ψευτιάς και μνησικακίας που διοχετεύουν στα κοινωνικά δίκτυα τα τρόλ τους, για να καεί και το τελευταίο γραμμάριο κριτικής σκέψης και να γίνουμε οι «στρατοί» τους στο σικέ αγώνα της εξουσίας. Σε έναν αγώνα κάθε φορά υπέρ μιας τάχα νέας «εναλλακτικής», που όμως είναι άδεια από εναλλακτικές λύσεις (ή ακόμα χειρότερα, σε κάνει στο τέλος να τραγουδάς «φοβάμαι μην το κατεστημένο είναι καλύτερο από αυτό που περιμένω»).

Το πολιτικό σύστημα της ύστερης μεταπολίτευσης είναι σε όλες του τις εκδοχές και τις εκφάνσεις -κυβερνητικές και αντιπολιτευτικές, δεξιές και αριστερές, συστημικές και αντισυστημικές- βαθιά ανίκανο, κοντόφθαλμο και δόλιο. Ένα παράσιτο που ξεδιψά με τις έσχατες ικμάδες του ελληνισμού και εγκλωβίζει τη χώρα σε ένα καθοδικό σπιράλ παρακμής. Άλλοι για το πουγκί, άλλοι για την ηδονή της εξουσίας, άλλοι για να απολαύσουν τις ιδεοληπτικές ονειρώξεις τους, άλλοι για κάθε πιθανό συνδυασμό των προηγούμενων, όλοι μαζί ζέχνουν αποσύνθεση.

Το ότι οι ευθύνες δεν επιμερίζονται το ίδιο ή το ότι υπάρχουν λίγοι άνθρωποι και ομάδες που στέκουν ακόμα άξιοι και φιλότιμοι, δεν αναιρούν το ακόλουθο γεγονός: όλα τα στοιχεία του πολιτικού συστήματος, ακόμα και τα πιο ετερόκλητα και μεταξύ τους ανταγωνιστικά, βρίσκονται σε σχέση βαθιάς αλληλεξάρτησης, αλυσοδεμένα τόσο σφιχτά το ένα με το άλλο στην παρακμή, που η κίνηση του ενός είναι η αιτία της κίνησης του άλλου, η εκφυλιστική λειτουργία του πρώτου ζωτικό και αναντικατάστατο στοιχείο της ύπαρξης του επόμενου και το αντίστροφο.

Ο ανατροφοδοτούμενος αυτός κύκλος της παρακμής εντός του πολιτικού συστήματος καταδικάζει την κοινωνία μας σε μια ελώδη ακινησία, ακριβώς τη στιγμή που οι προκλήσεις τις οποίες αντιμετωπίζει είναι τόσο κρίσιμες ώστε να πρέπει να βρίσκεται σε εγρήγορση και διαρκή κίνηση. Είναι φανερό ότι σήμερα το περιεχόμενο και η ποιότητα του πολιτικού της συστήματος καθίσταται το σημαντικότερο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας. Αυτό το πολιτικό σύστημα, σε όλες τις τρέχουσες εκδοχές, μυρίζει αποσύνθεση και θάνατο και πρέπει να πεταχτεί στο σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας. Χρειάζεται να αναδυθούν ριζικά νέες πολιτικές δυνάμεις που θα εκφράζουν τα πραγματικά προβλήματα της χώρας και θα επιθυμούν να ικανοποιήσουν τις πραγματικές ανάγκες της, να θέλουν να δώσουν απάντηση στις πραγματικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει. Να αναζωογονήσουν και να δώσουν ουσιαστικό περιεχόμενο σε έννοιες όπως πολιτικός ανταγωνισμός, κυβέρνηση, αντιπολίτευση, κατεστημένο, αντισυστημικότητα κ.ά.

Αν συνεχίσουμε ως πολίτες να παραμένουμε εγκλωβισμένοι στις βολικές αυταπάτες και στην αδράνεια που αναπαράγει η ίδια η παρακμιακή φύση όλων των εκδοχών του σημερινού πολιτικού συστήματος, τότε ας είμαστε προετοιμασμένοι να κλάψουμε ξανά μπροστά στις οθόνες μας. Σε μια έκταση, όμως, συμφοράς και απώλειας που πιθανώς τότε θα ξεφεύγει από το πλαίσιο μιας πυρκαγιάς ή της σύγκρουσης δύο τραίνων, και θα αγγίζει εκείνη ενός ιστορικού δυστυχήματος. Οι καιροί ου μενετοί.

Περισσότερα στο tntrinias.wordpress.com

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑΣε εκτροχιασμό οι κρίσιμες υποδομές της χώρας«Μαύρη τρύπα» της Ευρώπης επί πολλά χρόνια η Ελλάδα: Εκθεση Σιδηροδρομικής Ασφάλειας της ΕΕ