Να ξαναρχίσουν τα πεπρωμένα μας

16:19 8/2/2016 - Πηγή: Huffington Post Greece

Εγκλωβισμός. Να θέλεις να ελπίσεις και να μην σου το επιτρέπει με τίποτε το περιβάλλον. Να επιθυμείς να ξεσπάσεις και να στο απαγορεύει αυστηρά η συνείδησή σου. Έρχονται ανέλπιδες στιγμές που αναρωτιέσαι: πώς αυτή η χώρα και αυτός ο λαός έτρεξαν τόσο πρόθυμα προς τον θάνατο; Ταυτόχρονα, κατακυριεύεσαι από φερέλπιδες καταστάσεις και λες: δεν γίνεται διαφορετικά, τα λουλούδια θα ξανανθίσουν στα ερείπια∙ τα πεπρωμένα μας μπορούν να ξαναρχίσουν ξαφνικά, η σπίθα λείπει.

Προσπαθώ να είμαι ψύχραιμος. Να χαμογελάσει η πίκρα μου.

Να μην αφήσω τον εαυτό μου να χάσει το φως του στις σκιές. Να μη θυσιάσω τον χρόνο και την αιωνιότητα μπροστά στο βωμό των στιγμών. Να εμποδίσω το εφήμερο να αναχαιτίσει το διαρκές και το ακατάλυτο. Όμως ψάχνομαι για το πώς πορευόμαστε. Προβληματίζομαι για τις χαμηλές ποιότητες των κυβερνώντων μας. Και ανησυχώ. Και διαμαρτύρομαι...

Όμως, για όσα δυσάρεστα συμβαίνουν σήμερα στην πατρίδα μας και για τα όσα (ο μη γένοιτο) επακολουθήσουν, ας εξεγερθούμε πρωτίστως εναντίον του εαυτού μας που τόσες δεκαετίες τώρα «σύραμε τη ζωή μας στη χυδαιότητα και τον λαϊκισμό» (Α. Καμύ). Που με την ψήφο μας παραδοθήκαμε στην εκμηδένιση και επιλέξαμε την Βασιλεία των κτηνών, των φτηνών και των λαϊκιστών. Που με την συμπεριφορά μας απεμπολήσαμε ή ναρκώσαμε όλες τις πάλαι ελληνικές αξίες μας. Που κηρύξαμε στάση ή παύση με την ιστορική μας συνέχεια. Πού τις ζείδωρες δυνάμεις ετούτης της έρημης πατρίδας τις παραδώσαμε αμαχητί στην επικυριαρχία και διαχείριση της αναρχοειδούς άκρας αριστεράς. Που εδώ και σαράντα και πλέον χρόνια μεταπολιτευτικής δημοκρατίας η Ελλάδα κι εμείς ζούσαμε, κατά τον Μάνο Χατζιδάκι, «έναν θανατηφόρο ευνουχισμό των ζωντανών ικμάδων μας»...

Όμως, ο ελληνικός λαός ανέκαθεν ο ίδιος ήταν. Και στις εποχές της δόξας και στις εποχές της ήττας του. Ιστορικά έχει αποδειχθεί ό,τι, κάθε μεγάλη εθνική τραγωδία και ταπείνωσή μας έκρυβε μέσα της το σπέρμα της επανεκκίνησης∙ τα γεννήματα της φυγής προς τα εμπρός∙ τις φύτρες της αναδημιουργίας...

Ξεκάθαρα φαίνεται ότι βιώνουμε μια καταστολή της υπόστασης μας∙ ό, τι ο μισός πληθυσμός θα εξολοθρευθεί (ας αποφύγουμε καλύτερα τις συνωμοτικές ερμηνείες). Εξίσου ξάστερο είναι ό,τι η Ευρώπη μετασχηματίζεται, όταν ως Γηραιά Ήπειρος των πεντακοσίων εκατομμυρίων κατοίκων δεν μπορεί να διαχειριστεί ένα προσφυγικό πρόβλημα τεσσάρων εκατομμυρίων ανθρώπων. Μια Ευρώπη, που εν τέλει, πέφτει θύμα της «ανταγωνιστικής ειρήνης» της. Και ένας πολιτισμός (ευρωπαϊκός), κατά τον Ι.Μ. Παναγιωτόπουλο, που δεν γίνεται «άρτος ζωής» για τον καθένα, που δεν επικυρώνεται από άμεσες εφαρμογές στην καθημερινή ζωή, είναι πολιτισμός που νοσεί.

Ποια μπορεί να είναι η επόμενη ημέρα; Είμαι μικρός και ταπεινός να το προβλέψω. Αυτό που αντιλαμβάνομαι είναι ό,τι ζούμε τη μετάβαση. Ας προετοιμαζόμαστε για τις ημέρες της Αποκάλυψης. Επιβάλλεται, λοιπόν, κάποια στιγμή, η Ελλάδα να αποτολμήσει την ιστορική της επανάκαμψη. Οι Έλληνες θα δυνηθούν;

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.