Ναι, οι αράχνες πετάνε και ίσως γνωρίζουμε πώς το καταφέρνουν

14:27 11/3/2022 - Πηγή: Huffington Post Greece

Χωρίς να έχουν εξελιχθεί ποτέ σε είδος με φτερά, πολλά είδη αράχνης ανέπτυξαν μια ασυνήθιστη ικανότητα: πετάνε στους ουρανούς χρησιμοποιώντας μικροσκοπικές κλωστές που κρέμονται από τα «οπίσθιά» τους.

Το πώς απέκτησαν τα μικρά ασπόνδυλα ικανότητα να συμπεριφέρονται στον αέρα σα να χρησιμοποιούν αλεξίπτωτο πλαγιάς δεν ήταν ποτέ απολύτως σαφές, αν και ιστορικά οι βιολόγοι υπέθεταν ότι πιθανότατα το φαινόμενο αυτό έχει να κάνει με στροβιλιζόμενες δίνες θερμαινόμενου αέρα κοντά στην επιφάνεια της Γης.

Μια εναλλακτική εξήγηση κερδίζει την προσοχή, όμως, καθώς μαζεύονται περισσότερα στοιχεία

που υποστηρίζουν ότι οι αράχνες θα μπορούσαν να «πλεύσουν» στον ουρανό αξιοποιώντας μικρές «παλίρροιες ηλεκτρισμού».

Μελέτες που διεξήχθησαν από ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ το 2018 έδειξαν ότι τα ηλεκτρικά πεδία που δημιουργούνται από τη δραστηριότητα του καιρού θα μπορούσαν να σύρουν επαρκώς ένα ηλεκτροστατικά φορτισμένο σκέλος ιστού (αράχνης), που θα αποτελούσε «αεροναυτικό εργαλείο» για μία αράχνη ώστε αυτή να εγκαταλείψει το έδαφος.

Τώρα, μια νέα μελέτη που μοντελοποιεί τα μαθηματικά πίσω από τις ηλεκτρομαγνητικές αλληλεπιδράσεις σε πολλαπλά κρεμαστά νήματα αράχνης έχει συμβάλει σημαντικά, αποκαλύπτοντας νέες λεπτομέρειες που δίνουν τροφή στην επιστημονική συζήτηση.

Το γεγονός ότι οι αράχνες μπορούν με αυτό τον τρόπο να προσθέσουν ένα ελαφρύ (ηλεκτρικό) φορτίο στους ιστούς τους για να πιάσουν θηράματα (και πιθανώς να μαζέψουν ρύπους πάνω στους ιστούς) αποτελεί το επίκεντρο πειραματικών μελετών εδώ και αρκετό καιρό.

Δυστυχώς, η μέτρηση της ηλεκτροστατικής δραστηριότητας μιας μικρής μετατόπισης νήματος είναι πολύ πιο δύσκολη σε εργαστηριακές συνθήκες.

Για να διερευνήσουν αυτό το ερώτημα, οι φυσικοί Charbel Habchi από το Πανεπιστήμιο Notre Dame-Louaize στο Λίβανο και Mohammad K. Jawed από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Λος Άντζελες, συνδύασαν μετρήσεις από προηγούμενες μελέτες με έναν αλγόριθμο που χρησιμοποιείται συνήθως σε ηλεκτρονικά γραφικά για τον εντοπισμό των μαλλιών.

Συνδέοντας από δύο εως οκτώ εικονικές «τρίχες» σε μια σφαίρα πλάτους 2 χιλιοστών που αντιπροσώπευε ένα μικροσκοπικό είδος αράχνης, οι δύο φυσικοί μπόρεσαν να προσδιορίσουν μια σειρά από μεταβλητές όπως η κατανομή του φορτίου, τα ατμοσφαιρικά ηλεκτρικά πεδία και η αντίσταση του αέρα και να  παρακολουθήσουν τελικά την εικονική αράχνη να πετάει.

«Πιστεύουμε ότι, τουλάχιστον για τις μικρές αράχνες, το ηλεκτρικό πεδίο, χωρίς καμία βοήθεια από τα ανοδικά ρεύματα αέρα, μπορεί να προκαλέσει φαινόμενο - αερόστατο», δήλωσε ο Habchi.

Όσον αφορά τις μεγαλύτερες αράχνες, είναι πιθανό ένα καλό λάκτισμα από ένα ανερχόμενο ρεύμα αέρα να είναι απαραίτητο, πράγμα που σημαίνει ότι οι διαφορετικές θεωρίες πίσω από το πέταγμα της αράχνης μπορεί να είναι συμπληρωματικές. 

Από την άλλη πλευρά, εάν τα μαθηματικά για τα πεδία ηλεκτρισμού επιβεβαιωθούν, θα μπορούσαν να αποτελέσουν αφορμή για μια νέα έρευνα εμπνευσμένη από τις άραχνες, που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για την αποστολή drones νανοκλίμακας στα εναέρια ρεύματα της Γης, ή ακόμα και σε πολύ μακρινούς κόσμους.

ΠΗΓΉ: sciencealert.com

ΠΡΙΝ ΦΥΓΕΤΕLive: Οι Ρώσοι σφίγγουν τον κλοιό γύρω από ουκρανικές πόλεις, πλήγματα και στα δυτικάΑνακάλυψη: Υπήρχαν πιθανώς τρία διαφορετικά είδη ΤυραννόσαυρωνΤαξίδι στην Ανταρκτική: Μία όχι και τόσο καλή ιδέα