Ο δύσβατος δρόμος του Ερντογάν προς το Αφρίν

11:33 2/3/2018 - Πηγή: Huffington Post Greece

Ενώ η πλειοψηφία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης της πατρίδας μας εστιάζουν σε μια μικροπολιτική ανάγνωση των τεκταινομένων στην γειτονική μας Τουρκία, με συνεχείς αναφορές σε απόσπασμα από ομιλία του Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν όπου προειδοποίησε τους συμπολίτες του να είναι έτοιμοι για πιθανή επιστράτευση βάζοντας ως χρονικό ορίζοντα το «θερμό καλοκαίρι» που έρχεται, χάνεται ίσως η μεγάλη εικόνα των τελευταίων εξελίξεων στο πεδίο της στρατιωτικής επιχείρησης στο Αφρίν

της Συρίας.

Μεγάλη εικόνα που, μέχρι και σήμερα, δεν είναι καθόλου κολακευτική για στην στρατιωτική ετοιμότητα αλλά και τον στρατηγικό σχεδιασμό των Τουρκικών ενόπλων δυνάμεων. Μια στρατιωτική επιχείρηση που θεωρητικά θα είχε ολοκληρωθεί μέσα σε χρονικό διάστημα δεκαπέντε ημερών, τείνει να εξελιχθεί σε παγίδα όχι μόνο με αρνητικές στρατιωτικές εξελίξεις αλλά και γεωπολιτικές συνέπειες για την γειτονική μας χώρα.

Ένας παράγοντας που αξίζει να εστιάσουμε είναι η αμφίσημη στάση της Ρωσίας απέναντι στην Τουρκία. Ενώ εκ πρώτης όψεως φάνηκε ότι η Μόσχα στηρίζει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ερντογάν στο έδαφος της Συρίας, λίγες εβδομάδες φάνηκε ότι αναιρεί την ίδια της απόφαση, δίνοντας το πράσινο φως στον πρόεδρο της Συρίας, να στείλει στην περιοχή δυνάμεις της Συριακής πολιτοφυλακής με μοναδικό στόχο την ανάσχεση της Τούρκικης εισβολής έναντι των Κούρδων της Συρίας. Είναι φανερό από τις εξελίξεις της προηγούμενης εβδομάδας, ότι το Κρεμλίνο ενώ έδειχνε ότι στηρίζει ή ότι τουλάχιστον ανέχεται τις πολεμοχαρείς εκρήξεις του ηγέτη της γειτονικής μας χώρας, δεν θα ανεχθεί την ανατροπή των συσχετισμών που έχουν δημιουργηθεί , με την ενεργό ανάμειξη της, στην Συρία.

Επιπροσθέτως, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, αν και έχουν μείνει σε μια ρητορική καταδίκη της στρατηγικής της Άγκυρας στην Συρία , θεωρείται σχεδόν δεδομένο ότι θα αναμειχθούν με πρακτικές συνέπειες σε περίπτωση που ο Ταγιπ Ερντογάν περάσει την κόκκινη γραμμή που έχουν θέσει δημοσίως και ιδιωτικώς σε συνομιλίες τους σε Τούρκους αξιωματούχους.

Είναι φανερό ότι με τα μέχρι στιγμής δεδομένα ο Τούρκος Πρόεδρος κινδυνεύει να υποστεί μια μεγάλη στρατιωτική ήττα σε μια περίοδο που είναι το τελευταίο πράγμα που μπορεί να διαχειριστεί. Έχοντας ως δεδομένο την στήριξη των άσπονδων φίλων του, του Ιράν και της Ρωσίας, στο καθεστώς του Άσαντ ο μόνος δρόμος για απεμπλοκή από το αδιέξοδο που ο ίδιος έχει δημιουργήσει ίσως περνάει από ένας είδος συνεννόησης με την Δαμασκό και τον Πρόεδρο της Συρίας Άσαντ. Το αν θα το πράξει ή αν θα υποχρεωθεί από τις εξελίξεις να το πράξει, έστω και με έμμεσο τρόπο για να μην φανεί στην Τουρκική κοινή γνώμη ότι μπορεί όχι μόνο να δώσει αλλά και να δεχθεί χαστούκια, αν και όχι Οθωμανικής προελεύσεως, θα το δείξει η ιστορία, αλλά κυρίως το πως βλέπει ο ίδιος την σχέση του με την Ιστορία και την αυθυπαρξία της χώρας του.