Ο Σημίτης στο ασανσέρ

13:45 5/1/2025 - Πηγή: Huffington Post Greece

ΤΟ ΕΡΓΟΤΑΞΙΟ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΟΔΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΤΑΘΜΟ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟ ΔΟΥΚΙΣΗΣ ΠΛΑΚΕΝΤΙΑΣ ΣΤΟ ΧΑΛΑΝΔΡΙ ΕΠΙΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΗΜΕΡΑ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΚΩΣΤΑΣ ΣΗΜΙΤΗΣ,ΣΥΝΟΔΕΥΟΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΕΧΩΔΕ ΒΑΣΩ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.ΣΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΞΕΝΑΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΣΥΡΑΓΓΑ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟ,ΟΠΟΥ

ΕΝΗΜΕΡΩΘΗΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ

O Κώστας Σημίτης δεν μπορεί να συγκριθεί με τον μέσο όρο αυτού που αποκαλούμε ”λαοπρόβλητο πολιτικό ηγέτη” της Ελλάδας.

Δεν υπήρξε γοητευτικός.

Δεν βασίστηκε στην ρητορική του δεινότητα (ακόμα και η εκφορά λόγου του, με χαρακτηριστικές ατέλειες, όπως το χ που χτυπούσε παράξενα στο αυτί, όταν χρησιμοποιούσε σε ομιλίες του τη λέξη ποιότητα - και ακουγόταν π-χ-οιότητα, κυκλοφορώντας ως μικρό ανέκδοτο μεταξύ των πολιτικών συντακτών επί πρωθυπουργίας του) και σε πρωτότυπα συνθήματα.

Δεν γνώριζε τι σημαίνει lifestyle και πως αυτό μπορεί να μεταφράζεται σε ψήφους.

Εδώ στη φωτογραφία, όπου βγαίνει από τον ανελκυστήρα σε ένα από τα πολλά εργοτάξια που είχαν στηθεί στην Αθήνα για την κατασκευή του Μετρό, του αεροδρομίου Ελ.Βενιζέλος, της Αττικής Οδού και άλλων μεγάλων έργων πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, είναι μία από τις μάλλον λίγες (για πρωθυπουργό) φωτογραφίες όπου τον βλέπουμε με πλατύ χαμόγελο.

Ακολουθούμενος από την Βάσω Παπανδρέου, που ήταν η αρμόδια υπουργός για το έργο, ο Σημίτης πέρασε πολύ ευχάριστα εκείνο το πρωινό, επειδή έβλεπε την πολιτική να μετουσιώνεται σε αυτό που θεωρούσε καθήκον και υποχρέωση.

Πράξεις - αληθινή δουλειά με ορατό αποτέλεσμα, που να βελτιώνει τη ζωή των Ελλήνων και να ”νοικοκυρεύει” τις προβληματικές υποδομές της χώρας, στο πλαίσιο ενός οράματος που χώρεσε σε μία λέξη και με το οποίο συνέδεσε σταθερά την πολιτική του διαδρομή: Εκσυγχρονισμός.

Με αυτή τη λέξη τον χαρακτήρισαν ακόμα και οι σκληροί εσωκομματικοί του αντίπαλοι, που το ανέφεραν ως μομφή, ως κατηγορία: ο εκσυγχρονιστής Σημίτης - σε αντιδιαστολή με το ”παλιό ΠΑΣΟΚ, το ορθόδοξο”.

Τον κατηγόρησαν και για πολλά άλλα: ότι ήταν μικρός το δέμας και άχαρος όταν χαιρετούσε με τις παλάμες του, σε αντίθεση με τον Ανδρέα Παπανδρέου που υπήρξε επιβλητικός (αυτό το έλεγαν για να τονίσουν έμμεσα, ότι είχε όχι μόνο πολιτικές αλλά και...αισθητικές διαφορές με τον ιστορικό ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ).

Τον αποκάλεσαν ακόμα και ”Κινέζο”, ειρωνικά εως προσβλητικά, νομίζοντας ότι έτσι τον μειώνουν.

ΤΟ ΕΡΓΟΤΑΞΙΟ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΟΔΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΤΑΘΜΟ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟ ΔΟΥΚΙΣΗΣ ΠΛΑΚΕΝΤΙΑΣ ΣΤΟ ΧΑΛΑΝΔΡΙ ΕΠΙΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΗΜΕΡΑ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΚΩΣΤΑΣ ΣΗΜΙΤΗΣ,ΣΥΝΟΔΕΥΟΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΕΧΩΔΕ ΒΑΣΩ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.ΣΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΞΕΝΑΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΣΥΡΑΓΓΑ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟ,ΟΠΟΥ ΕΝΗΜΕΡΩΘΗΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ.

Γελούσε με αυτά ο Σημίτης; 

Όχι, ούτε γελούσε, ούτε θύμωνε. Απλώς δεν έδινε καμία σημασία. 

Γιατί, όσο μπόρεσα να τον γνωρίσω και να τον καταλάβω καλύπτοντας από κοντά πολλά ρεπορτάζ και ακολουθώντας τον σε μερικές δεκάδες ταξίδια στην Ευρώπη, στον κόσμο και στην ελληνική περιφέρεια σε προεκλογικές περιόδους, ο Σημίτης υπήρξε ένας διαφορετικός άνθρωπος.

Ένας πανεπιστημιακός καθηγητής, ένας ακαδημαϊκός με αντιδικτατορική δράση, ένας πολιτικός που δεν δίστασε να έρθει σε ρήξη με τον πανίσχυρο και άλλοτε καλό φίλο του Ανδρέα Παπανδρέου - διαφωνώντας κάθετα με το περίφημο ”Τσοβόλα δώστα όλα”, επειδή ήταν λάθος για την ελληνική οικονομία και τη χώρα - και ένας πρωθυπουργός που είχε στο μυαλό του πρώτα το έργο που ήθελε να κάνει και πολύ χαμηλότερα στις προτεραιότητές του την προβολή του. 

Αυτό θαύμασα στον Σημίτη και γι αυτό πιστεύω και θα το γράφω, ότι υπήρξε πρωθυπουργός από αυτούς που χρειαζόμαστε: στο δίλημμα, σοβαρότητα και συνέπεια με πολιτικό κόστος ή όμορφα παραμύθια στο λαό για να κερδίζεις τις εκλογές, ο Σημίτης δεν έβλεπε κανένα δίλημμα.

Σοσιαλιστής ή σοσιαλδημοκράτης; Σίγουρα λιγότερο ριζοσπαστικός από τον Ανδρέα - σίγουρα πιο προοδευτικός από την κεντροδεξιά.

Ευρωπαϊστής ή φιλο-αμερικανός; Σίγουρα το πρώτο, αν πρέπει οπωσδήποτε κάπου να τον κατατάξεις. Με πίστη στο ευρώ, όπου οδήγησε την Ελλάδα και με όραμα για την εξωτερική πολιτική: Η Ιστορία θα γράψει ότι του ανήκει εν μέρει το όραμα της ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ, με την πολύτιμη βοήθεια του αείμνηστου Γιάννου Κρανιδιώτη. 

Πατριώτης ή ”ενδοτικός”, όπως επιχείρησαν να τον κατηγορήσουν πολιτικοί αντίπαλοι και ορισμένοι ”υπερ-πατριώτες”, όταν έκανε ένα βήμα πίσω στα Ίμια για να αποτρέψει ένοπλη σύγκρουση με την Τουρκία; H Ιστορία θα τον κρίνει και γι αυτό, όμως θα κρίνει αντίστοιχα και όσους τον κατηγόρησαν...

Χρωστάω ένα προσωπικό επίλογο, ώστε να εξηγήσω και τον τίτλο αυτού του μικρού απολογισμού.

Μέχρι το τέλος της ζωής του, ο Σημίτης συνεπής στον λιτό και απέριττο τρόπο ζωής του (αυτό, νομίζω, δεν το αμφισβήτησαν ούτε οι σφοδρότεροι επικριτές του) έμενε στο ίδιο διαμέρισμα όπου κατοικούσε με την οικογένειά του και πριν γίνει πρωθυπουργός. 

Ένα όροφο παρακάτω, στην ίδια πολυκατοικία της οδού Αναγνωστοπούλου στο Κολωνάκι, κατοικεί μία προσωπική μου φίλη. Κάποτε, πηγαίνοντας ή φεύγοντας από επίσκεψη στο σπίτι της, πέφταμε μαζί με φίλους πάνω στον άλλοτε πρωθυπουργό ή στο ζεύγος Σημίτη, στο ασανσέρ.

Κάθε φορά, προσπαθούσαμε ευγενικά να μην τον/τους στριμώξουμε στον στενό θάλαμο, παραχωρώντας προτεραιότητα, λόγω σεβασμού και λόγω ηλικίας.

Ούτε μία φορά ο Σημίτης δεν αποδέχθηκε την προσφορά μας. ”Παρακαλώ, περάστε μαζί μας”, ήταν η απάντησή του.

Θα θυμάμαι πάντοτε αυτή την λεπτομέρεια. Ο Σημίτης υπήρξε πολιτικός της λεπτομέρειας. Όμως, από αυτές δεν κρινόμαστε τελικά και στα μεγαλύτερα πράγματα στη ζωή;

Related...Ο πολιτικός κόσμος αποχαιρετά τον Κώστα ΣημίτηΤετραήμερο εθνικό πένθος για τον θάνατο του Κώστα Σημίτη