Ο «Τραμπισμός» στα πάνω του σε ΗΠΑ και τον υπόλοιπο κόσμο

15:11 17/3/2016 - Πηγή: Huffington Post Greece

«Και έπειτα ήρθε το Παρίσι» ανέφερε ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος μιλούσε την Τρίτη το βράδυ ένα βήμα πιο κοντά στην εκλογή του στην ηγεσία των Ρεπουμπλικάνων.

Όπως ανέφερε ο Τραμπ, ο ίδιος ξεκίνησε την προεκλογική του εκστρατεία μιλώντας ως εκπρόσωπος της οργισμένης μεσαίας τάξης για την παράνομη μετανάστευση, τις κακές εμπορικές συμφωνίες με τους ξένους, τις οικονομίες Κίνας και Μεξικό, τους δεξιούς πολιτικούς και διπλωμάτες που είναι αδύναμοι και τους στρατιωτικοποιημένους τζιχαντιστές σε ολόκληρο τον κόσμο.

Στη συνέχεια όμως ήρθε το τρομοκρατικό χτύπημα στο Παρίσι. Οι «ριζοσπάστες

ισλαμιστές τρομοκράτες» σκότωσαν 130 ανθρώπους σε συντονισμένες επιθέσεις στη γαλλική πρωτεύουσα και ξαφνικά οι φόβοι του Τραμπ αλλά και φόβοι των ψηφοφόρων του εμφανίστηκαν στο προσκήνιο με τη μορφή ενός ξενοφοβικού αμερικανικού εθνικισμού.

Από τότε ο Τραμπ πήρε τα πάνω του, με εξαίρεση ίσως τις τελευταίες ημέρες που ο ίδιος είχε να αντιμετωπίσει κάτι κρίσεις που δημιουργήθηκαν τόσο από άλλους όσο και από τις δικές του εξωφρενικές ενέργειες.

Οι συνάδελφοί του από το χώρο των Ρεπουμπλικάνων τον παρουσίασαν ως απειλή για το κόμμα και τη χώρα και ορκίστηκαν να μην του δώσουν καμία στήριξη. Αλλά και ο ίδιος ο Τραμπ προκάλεσε οργή με το να ενθαρρύνει ή να δείχνει ανοχή στη βία κατά διαδηλωτών οι οποίοι εξέφραζαν την αντίθεσή τους προς το πρόσωπό του στις συγκεντρώσεις του.

Πολλοί είναι αυτοί μάλιστα που τον συγκρίνουν ακόμη και με τον Αδόλφο Χίτλερ.

Την Τρίτη όμως ο Τραμπ κατάφερε να κερδίσει τέσσερις από τις πέντε εκλογικές του μάχες, χάνοντας μόνο στο Οχάιο. Ο βασικός του αντίπαλος και γερουσιαστής του Τέξας, Τεντ Κρουζ βγήκε εκτός, ενώ ο κύριος αντίπαλός του στη Φλόριντα, ο Μαρκο Ρούμπιο, αποσύρθηκε από την κούρσα για το χρίσμα.

«Όσο περισσότερο μας επιτίθενται τόσο καλύτερα ποσοστά καταγράφουμε» δήλωσε ο Τραμπ την Τρίτη το βράδυ με την έκπληξη ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του.

Ωστόσο ο κόσμος τον στηρίζει. Στο πρόσωπό του Τραμπ βλέπει ένα τεράστιο παγκόσμιο φαινόμενο που μόλις έχει αρχίσει να αναπτύσσεται: Έναν οργισμένο και λαϊκιστικό εθνικισμό που επικρίνει την παγκοσμιοποίηση της οικονομίας, του πολιτισμού και των δημογραφικών εξελίξεων.

Τι σημαίνει όμως έθνος, τώρα πια; Και τι σημαίνει να είσαι πολίτης από την άποψη της προστασίας των παραδοσιακών προνομίων ή τουλάχιστον το βιοτικό επίπεδο της μεσαίας τάξης;

Σύμφωνα με τον Τραμπ, θα έπρεπε να σημαίνει τα πάντα. Και οι ψηφοφόροι που αναζητούν μία εύκολη διέξοδο σε ένα ταχέως μεταβαλλόμενο κόσμο τον ακούν. Πρόκειται για την παγκόσμια πολιτική που ακολουθεί αυτός που τελικά επικρατεί.

Η ταχεία βελτίωση της τεχνολογίας, τα ταξίδια, οι τηλεπικοινωνίες έχουν δημιουργήσει νέες ευκαιρίες για το κέρδος και την ανθρώπινη πρόοδο. Αυτές οι δυνάμεις όμως έχουν προκαλέσει κάποια μορφή κλειστοφοβίας και «βέρτιγκο» στους ανθρώπους, οι οποίοι μάλιστα βλέπουν να χάνουν τη γη κάτω από τα πόδια τους σε μια προσπάθεια παγκοσμιοποίησης των πάντων γύρω τους: Από τον αθλητισμό μέχρι και την ασφάλεια.

Αυτό που αποκαλούμε η «συναίνεση της Ουάσινγκτον» έχει ουσιαστικά κυβερνήσει τον κόσμο από την επίσημη πτώση της Σοβιετικής Ένωσης και μετά.

Τα δόγματά του περιελάμβαναν την πίστη στο ελεύθερο εμπόριο, τη συνεργασία μεταξύ των φιλελεύθερων κομμάτων και του παγκόσμιου κεφαλαίου, τους χαμηλότερους φόρους στις επιχειρήσεις, πιο ανεκτικούς νόμους στη μετανάστευση και τα σύνορα, περισσότερες ενισχύσεις στα φτωχότερα στρώματα ώστε να καταφέρουν να βγουν από την φτώχεια, ενώ αναμένουν ότι τα μακροοικονομικά από μόνα τους μπορούν να βοηθήσουν την μεσαία τάξη.

Όλα αυτά έγιναν πράξη με εξαίρεση ίσως αυτά που έχουν να κάνουν με την μεσαία τάξη, για τους ανθρώπους της οποίας οι μισθοί και τα εισοδήματα των νοικοκυριών έχουν παραμείνει στάσιμα εδώ και δεκαετίες.

Μάλιστα, η απειλή τρομοκρατικών επιθέσεων όπως αυτές στο Παρίσι και του Σαν Μπερναντίνο στην Καλιφόρνια έχουν προκαλέσει την εθνικιστική οργή της μεσαίας τάξης.

Πολλές χώρες όπως για παράδειγμα η Κίνα, ποτέ δεν μπήκαν στη λογική της «συναίνεσης της Ουάσινγκτον». Σε αυτή τη χώρα οι ίδιοι οι ηγέτες είναι αυτοί που υποθάλπουν την εθνικιστική κατακραυγή.

Οι Δυτικές δημοκρατίες αντιμετωπίζουν επίσης σήμερα εξεγέρσεις οι οποίες ωθούνται από την «τοξική» αυτή πολιτική, σε συνδυασμό με τα κύματα μεταναστών και προσφύγων, την απώλεια των εργασιών, τις τρομοκρατικές απειλές από οργανώσεις όπως η Αλ Κάιντα και το Ισλαμικό Κράτος.

Στη Γερμανία το αντιμεταναστευτικό κόμμα κατάφερε να κερδίσει έδαφος στις τοπικές εκλογές της περασμένης εβδομάδας. Στην Ουγγαρία αναβιώνουν οι αφηγήσεις κατά των Εβραίων. Η Μαρίν Λεπέν συνεχίζει την άνοδό της στη Γαλλία, ενώ και οι Σκανδιναβοί έχουν «παραδοθεί» στην ξενοφοβία.

Στις ΗΠΑ, οι ηγέτες των Ρεπουμπλικάνων απεχθάνονται τον Τραμπ. Η ατζέντα του περιλαμβάνει πολιτικές όπως για παράδειγμα την απαγόρευση των επισκέψεων στις ΗΠΑ Μουσουλμάνων, την άμεση επέλαση από τις ΗΠΑ 11 εκατομμύρια παράνομα διαμενόντων ανθρώπων, από τους οποίους οι πιο πολλοί είναι παιδιά και προέρχονται από την Λατινική Αμερική και η κατασκευή ενός μεγάλου «τοίχους» στα σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό.

Η αλήθεια είναι ότι και ο Κρουζ, ο μοναδικός αντίπαλος που έχει απομείνει πλέον στον Τραμπ έχει παρόμοιες ιδέες.

Απλά διαθέτουν ένα νομικό κάλυμμα και είναι ελαφρώς πιο ήπιες σε σχέση με αυτές του Τραμπ. Οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις όμως δείχνουν ότι πάνω από τα δύο τρίτα των Ρεπουμπλικανών ψηφοφόρων ζητούν την απαγόρευση της επίσκεψης στις ΗΠΑ, όλων των Μουσουλμάνων.

Ο φόβος επισκιάζει την πολιτική σκηνή των ΗΠΑ και ο υπόλοιπος κόσμος δεν είναι πολύ μακριά από αυτό.

Το άρθρο αυτό μεταφράστηκε από την αμερικανική HuffPost US

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.