Οι Helloween και το βιβλίο της ζωής μας

07:15 20/6/2023 - Πηγή: Huffington Post Greece

.

Τα ακούσματα και οι προβολές της εφηβικής και μετεφηβικής ηλικίας, διαμορφώνουν σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό την αισθητική μας. Πολλά από αυτά τα απορρίπτουμε καθώς μεγαλώνουμε και μπαίνουμε στον κοινωνικό και επαγγελματικό στίβο, ωστόσο θα μπορούσε κανείς εύκολα να ισχυριστεί πως η πλειοψηφία του κόσμου εξιδανικεύει τη μουσική του παρελθόντος, κουνώντας ενίοτε εντελώς λαθεμένα το δάχτυλο στους νεότερους, οι οποίοι φυσικά και αναζητούν πιο μοντέρνους τρόπους να εκφραστούν. Η μουσική είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις αναμνήσεις μας και τα συναισθήματα που τις συνοδεύουν. Ακόμα και οι πιο επιτυχημένοι

καλλιτέχνες θα απαντήσουν με χαρά και με σιγουριά, όταν ερωτηθούν για τους δίσκους που θα τους συντρόφευαν σε ένα ερημικό νησί.

Σε ένα γενικότερο πλαίσιο, πολλοί ψυχολόγοι ισχυρίζονται πως οι εμπειρίες ζωής και οι αναμνήσεις από συγκεκριμένες χρονικές περιόδους, απομνημονεύονται ευκολότερα από κάποιες άλλες, ειδικότερα στην εφηβεία όπου οι βιολογικές και ορμονικές αλλαγές κάνουν τις αναμνήσεις πολύ πιο έντονες. Από αυτή την άποψη, οι επί δεκαετίες ακροατές των Helloween, ανήκουν (ανήκουμε) στους τυχερούς. 

Το Σάββατο 17 Ιουνίου 2023 γνωρίζαμε πως θα παρακολουθήσουμε το reunion του συγκροτήματος, την επανένωση των 4/5 της κλασικής τους σύνθεσης. Μαζί τους και οι υπόλοιποι, προεξέχοντος του Andi Deris ο οποίος κλείνοντας φέτος 30 χρόνια στο συγκρότημα, μόνο νεότερο μέλος δεν μπορεί να θεωρηθεί. Γνωρίζαμε επίσης πως θα ακούσουμε πολλά από τα τραγούδια της χρυσής τους εποχής, όπερ και εγένετο. Αυτό που δε γνωρίζαμε είναι πως θα ζούσαμε στην πράξη την ανάσυρση των πλέον βαθιά ριζωμένων αναμνήσεων μας, θα επαναφέραμε ήχους, εικόνες και μέρη τα οποία θα έψαχναν την κατάλληλη αφορμή, το κατάλληλο “trigger” ώστε να εμφανιστούν ξανά και να δημιουργήσουν ένα σπουδαίο αίσθημα ψυχικής ευφορίας, ιδιαίτερα σπάνιο για τα σύγχρονα καταναλωτικά δεδομένα. Λογότυπα σχεδιασμένα επάνω σε βιβλία, οι κασέτες για τις οποίες αγανακτούσαμε με τα ορθογραφικά λάθη που κάναμε στην επιφάνεια τους, η ηλικία και η γενικότερη κατάσταση στην οποία βρισκόμασταν όταν πρωτοακούγαμε τις συνθέσεις του θρυλικής αυτής μουσικής παρέας. Διότι αυτό που ζήσαμε αυτό το Σάββατο, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να εξεταστεί μεμονωμένα. Ειδικότερα για τις ηλικίες 40 έως 50. 

Αυτό που έλαβε χώρα το Σάββατο αποτελεί τον πλεόν ισχυρό συμβολισμό για την εποχή που στην πλέον τρυφερή ηλικία η μουσική των Helloween διαμόρφωσε σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό το αισθητικό μας κριτήριο, μαζί με πολλές άλλες αντίστοιχες προσλαμβάνουσες. Τραγούδια που ξεχειλίζουν αισιοδοξία, χαμόγελα από τις φωτογραφίες των μελών μέχρι και το τελευταίο σκίτσο, αισθητική που σήμερα μας φαντάζει κάτι το πολύ λογικό, γνωρίζοντας το lifestyle και τη νοοτροπία των κατοίκων της Κεντρικής Ευρώπης και συγκρίνοντας την με την αντίστοιχη τόσο της Μεγάλης Βρετανίας, αλλά κυρίως των Η.Π.Α.

Οι Helloween μέσω της τέχνης τους (κυρίως δηλαδή μέσω της δυάδας-ογκόλιθο που λέγεται Keeper of the Seven Keys, αλλά και της πολύ πλούσιας υπόλοιπης δισκογραφίας τους) έκαναν “cool” δύσκολες έννοιες όπως η καλοσύνη, η αλληλεγγύη και η αισιοδοξία ως στάση ζωής, στάθηκαν αρωγός σε μία ιδιαίτερα προβληματική κοινωνικά δεκαετία όπως τα 90s (των οποίων οι δίσκοι τους προηγήθηκαν), δεκαετία κατά την οποία η παγκόσμια κοινότητα προσπαθούσε να προσαρμοστεί στο νέο αφήγημα στο οποίο η αφθονία ως ιδανικό είχε καταρρεύσει πλήρως.  

Έκτοτε, κανενός μας η ζωή δεν υπήρξε κάτι το επίπεδο, πολλές φορές ούτε το πιο γενναιόδωρο. Το millenium έδωσε τη θέση του στην πλέον αγχωτική περίοδο, με τους Δίδυμους Πύργους να διαδέχονται η ανασφάλεια, η ανάπτυξη των τεχνολογιών του διαδικτύου με την αντίστοιχη υπερπληροφόρηση, η παγκόσμια οικονομική κρίση η οποία (πολύ περισσότερο στην Ελλάδα) έκανε άπαντες να καταρρίψουν τις βεβαιότητες τους, ψάχνοντας εναγωνίως να ορίσουν το ποιόν και τη θέση τους στη νέα αυτή πραγματικότητα.

Για κάποιους τυχερούς υπήρξαν και υπάρχουν πάντοτε μερικά κρατήματα, προερχόμενα από το σπίτι, το δρόμο, τους φίλους, τις μορφές της τέχνης με τις οποίες είχαμε την τύχη να έρθουμε σε επαφή, κρατήματα που δεν μας έκαναν ποτέ να ξεχάσουμε ούτε το ποιοι είμαστε, ούτε το τι έχουμε σκοπό να γίνουμε. Και κυρίως να μην γίνουμε. Οι κάθε Helloween, κυρίως οι περί ων ο λόγος, ήταν ένα από τα κρατήματα αυτά. Δεν είναι λίγο. Για την ακρίβεια είναι κάτι το ανεκτίμητο. 

Το βράδυ του περασμένου Σαββάτου γράφτηκε μία από τις πιο συγκλονιστικές σελίδες της ελληνικής συναυλιακής ιστορίας. Την γράψανε οι Helloween. Μαζί τους κι εμείς.