Οι... τραυματισμένοι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Ρίο

21:19 4/8/2016 - Πηγή: Huffington Post Greece

Δεν ξέρω αν αυτό συμβαίνει μόνο σε μένα. Να μην με συγκινεί -δηλαδή- η έναρξη των Ολυμπιακών αγώνων που γίνονται στο Ρίο. Σε μια χώρα, η κυβέρνηση της οποίας έχει σχεδόν πραξικοπηματικά έχει ανατραπεί υποτίθεται λόγω οικονομικών σκανδάλων, τα οικονομικά σκάνδαλα συνεχίζονται, από αυτούς που διαδέχτηκαν την πρόεδρο Ρούσεφ και μάλιστα πολλά από αυτά, τα νέα σκάνδαλα, αφορούν τους Ολυμπιακούς αγώνες

του Ρίο. Ελάχιστες από τις υποδομές που κατασκευάζονται για τους αγώνες αφορούν στη βελτίωση της ζωής των πολιτών της πόλης. Θα μου πείτε, γιατί, το ίδιο δεν συνέβη και εδώ στην Αθήνα, όταν τα περισσότερα κύρια και συνοδευτικά ολυμπιακά έργα, σχεδιάστηκαν από τους μεγάλους εγχώριους κατασκευαστικούς ομίλους, όχι σύμφωνα με τις οργανωτικές ανάγκες, αλλά σύμφωνα με τα πλάνα κερδοφορίας τους; Ναι έτσι είναι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να συνεχίζεται.

Όταν περνάω έξω από τις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις στο Μαρούσι και αντικρίζω αυτές τις θεόρατες τσιμεντένιες κερκίδες στο Ολυμπιακό κολυμβητήριο και την πισίνα άδεια και άχρηστη, οργίζομαι και σκέφτομαι να τιμωρήσω τον Σημίτη με ισόβια διαμονή μέσα στην άδεια από νερό λεκάνη, να βλέπει ένα από τα πολλά τα εγκλήματα του.

Όταν έγιναν οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Ατλάντα των ΗΠΑ, οι Αμερικανοί έχοντας παραλάβει τις οργανωτικές απαιτήσεις της ΔΟΕ, είδαν πως απαιτείται ολυμπιακό κολυμβητήριο 10.000 θεατών και Ολυμπιακό χωριό με τόση χωρητικότητα φιλοξενίας αθλητών και συνοδών; Σκέφτηκαν. Να φτιάξουμε ένα τσιμεντένιο μόνιμης κατασκευής κολυμβητήριο, δεν είναι πρόβλημα. Αλλά μετά τι θα το κάνουμε; Έτσι προκήρυξαν διαγωνισμό για την κατασκευή λυόμενου κολυμβητηρίου 10.000 θέσεων από χορηγό, όπως και έγινε. Μετά τους αγώνες οι κερκίδες του κολυμβητηρίου λύθηκαν και έμεινε μόνον η πισίνα για τις τοπικές ανάγκες. Αντί Ολυμπιακού χωριού, τριπλασίασαν τις κλίνες των φοιτητικών εστιών των δύο πανεπιστημίων της πόλης, ώστε μετά τους αγώνες να προσελκύσουν τριπλάσιους φοιτητές για τα δύο Πανεπιστήμια της Ατλάντα.

Όμως εκείνο που με ενόχλησε περισσότερο από όλα στην υπόθεση των αγώνων στο Ρίο, είναι πως για μια ακόμη φορά οι πολιτικές σκοπιμότητες τραυματίζουν ένα χρήσιμο παγκόσμιο θεσμό που απειλείται ήδη από τα κρούσματα αθέμιτου ανταγωνισμού για τη δόξα και κυρίως για το χρήμα. Ασφαλώς τα τελευταία χρόνια η μάστιγα του ντόπινγκ πολλαπλασιάζεται και δεν σου επιτρέπει την βεβαιότητα να ευχαριστηθείς τη νίκη των αθλητών που συμπαθείς. Πάντα υπάρχει αμφιβολία και αυτό σκοτώνει την άμιλλα. Νοθεύει τον ανταγωνισμό και ακυρώνει κάθε ευγενές χαρακτηριστικό του αθλητισμού.

Στους αγώνες του Ρίο η Διεθνής Ομοσπονδία Κλασσικού Αθλητισμού (IAAF) έλαβε μια μονομερή απόφαση να ακυρώσει τη συμμετοχή όλων των αθλητών της Ρωσίας με την αιτιολογία πως στους χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στο Σότσι διαπιστώθηκε από την έρευνα Μακ Λάρεν (Καναδός αθλητικός δικηγόρος) ότι έγινε οργανωμένη προσπάθεια απόκρυψης ντοπαρίσματος των Ρώσων αθλητών. Και με βάση αυτή την έρευνα, η IAAF που έχει πρόεδρο τον παλαιό αθλητή και ολυμπιονίκη στη Μόσχα Σεμπάστιαν Κόε, σκέφτηκε πως είναι καλύτερο να τους αποκλείσουμε όλους, για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο! Αυτή η απαράδεκτη νομική ισοπέδωση, γενίκευσης της κατηγορίας και ενοχής σε προσωπικό επίπεδο, τραυματίζει θανάσιμα τον ολυμπιακό ανταγωνισμό και απειλή πάλι το μέλλον του θεσμού.

Όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, ούτε αθώα. Στην ομιλία του στη συνέλευση της ΔΟΕ στο Ρίο, ο πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής Τόμας Μπαχ ήταν εξόχως αποκαλυπτικός. Όπως τόνισε:

«Κάποιοι ζητούσαν τον ολοκληρωτικό αποκλεισμό της ρωσικής Ολυμπιακής ομάδας, πριν καν γίνουν γνωστές οι αποκαλύψεις της έκθεσης Μακ Λάρεν. Μία τέτοια ολοκληρωτική αποβολή της ρωσικής ολυμπιακής ομάδας θα ήταν "πυρηνική επιλογή" και οι αθώοι αθλητές θα θεωρούνταν παράπλευρες απώλειες. Ας φανταστούμε για μία στιγμή τις συνέπειες της "πυρηνικής επιλογής". Το αποτέλεσμα θα ήταν ο θάνατος και η καταστροφή. Δεν είναι αυτή η αποστολή του Ολυμπιακού κινήματος».

Για αυτό και η ΔΟΕ δεν υιοθέτησε την εισήγηση της IAAF για γενικό αποκλεισμό όλης της Ρωσικής Ολυμπιακής Ομάδας, πλην όμως η IAAF αδιαφόρησε και ακολούθησε το δικό της δρόμο στη γραμμή των αμερικανικών πολιτικών κέντρων για απομόνωση της Ρωσίας από κάθε διεθνή θεσμό, ακόμα και από αθλητικούς αγώνες. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά. Το δηλητήριο είχε εισέλθει στο θεσμό από το 1980 όταν ο πρόεδρος Κάρτερ αποφάσισε να απόσχει η Ολυμπιακή ομάδα των ΗΠΑ από τους αγώνες της Μόσχας. Στους αγώνες, που ο Σεμπάστιαν Κόε πήρε το χρυσό μετάλλιο στα 1.500 μέτρα, χωρίς όμως τον συναγωνισμό με τους αμερικανούς αθλητές! Ειρωνεία; Αδιαφορία; Νόθευση όλων των αθλητικών κριτηρίων και των εννοιών της δικαιοσύνης; Κάτι από όλα, που απειλεί τον εύθραυστο σημερινό κόσμο των πολέμων και του θρησκευτικού μίσους, με νέες εντάσεις και διαιρέσεις.

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.