Ολικός απομαγνητισμός του παγκόσμιου πολιτικού βίου

09:44 3/2/2017 - Πηγή: Huffington Post Greece

Το να θέλει μια κυβέρνηση σήμερα να πείσει τον κόσμο ότι είναι αριστερή, μοιάζει σαν να προβάρουμε πρώτα και μετά πάμε να αγοράσουμε συνειδήσεις βαρύτητας μετρώντας τες σε στρέμματα εκτός σχεδίου.

Ο απόλυτος πολιτικός απομαγνητισμός του παγκόσμιου χάρτη έχει μόλις ξεκινήσει να παρουσιάζει τα μπουμπούκια του, αλλά και τους πρώιμους άγουρους καρπούς - που κάθε άλλο παρά εύγεστοι είναι- με κάθε επισημότητα μάλιστα, ακόμα και εν αγνοία σχετικά με τις μακρο-επιπτώσεις των ίδιων των επισήμων που προκαλούν και πυροδοτούν τα γεγονότα.

Πολιτικοί παρατηρητές και ΜΜΕ

βρίσκονται στην εξαιρετικά δυσχερή θέση να μη μπορούν να αναγνωρίσουν μέσα στο παγκόσμιο εγχειρίδιο διακυβέρνησης διάφορες πολυσύχναστες απλές λέξεις και τις έννοιες τους που ήταν το απόλυτο ευαγγέλιο ενός ολόκληρου αιώνα.

Οι λέξεις είναι ίδιες ακριβώς, αλλά το περιεχόμενο τους κούφιο. Τι μπορεί να σημαίνει μετριοπάθεια, αλλά και Δεξιά συντήρηση, όταν η απέναντι αριστερή προοδευτικότητα, αντίθετη για δεκαετίες, πλευρά της παγκόσμιας πολικότητας την έχει υποσκελίσει ή πιο εύστοχα την έχει υπερφαλαγγίσει, βασιζόμενη σε μια άκρατη, άκαιρη υποσχεσιολογία και συντηρητικό λαϊκισμό;

Οι παγκόσμιοι πολιτικοί οργανισμοί και συνάξεις έχουν μέσα στις τελευταίες δεκαετίες χάσει τον ρόλο που τους τέθηκε αρχικά να υποδύονται. Το ΝΑΤΟ φτιάχτηκε απέναντι απ΄ το σύμφωνο της Βαρσοβίας σαν το απόλυτο εξωσταθμιστικό στρατιωτικό μέσο. Όταν η Βαρσοβία απελευθερώθηκε από τον σοβιετικό ζυγό έπαψε να υπάρχει και το αντίπαλο δέος για τον οργανισμό αυτό και πρακτικά έκανε ορθοπεταλιά χωρίς να υπάρχει αλυσίδα στο γρανάζι.

Ουσιαστικά κανείς για τόσα χρόνια δεν μπορούσε να εξηγήσει με σαφήνεια ποιος ο ρόλος της συμμαχίας όταν ο κομμουνισμός εξαφανίστηκε. Το να διαλύσεις βέβαια ένα τέτοιο κολοσσιαίο οργανισμό δεν είναι απλή υπόθεση, ειδικά όταν οι ουσιαστικοί λόγοι που υπήρχαν στην αρχή της ύπαρξής του δεν είναι ακριβώς οι ίδιοι με αυτούς που κατέληξε να έχει η συμμαχία.

Αλλά ο κατάλογος για τις «πρώτες φορές» παρατήρησης περίεργων φαινομένων είναι μακρύς! Για πρώτη φορά οι δύο παραδοσιακά κλασικές πολιτικές δυνάμεις των ΗΠΑ έρχονται σε ευθεία μετωπική σύγκρουση και για πρώτη φορά ο πρώην πρόεδρος της χώρας πολιτικοποιεί τον ρόλο του εμφανέστατα και ευδιάκριτα, λίγες μέρες μόνο με τα την ορκωμοσία του διαδόχου στην ηγεσία των ΗΠΑ. Και όπως όλα δείχνουν ο ρόλος του δεν θα είναι διακοσμητικός, αλλά ουσιαστικός και μάλλον ηγετικός απέναντι στην πραγματικά Νέα Τάξη πραγμάτων που έρχεται.

Για πρώτη φορά μετά από μια αιωνόβια συνύπαρξη και συμπόρευση των ΗΠΑ με την Ευρώπη έρχονται όχι απλά σύννεφα, αλλά τα πρωτοβρόχια και καταιγίδες.

Για πρώτη φορά τίθεται επίσημα θέμα και έμμεσο ερώτημα για την χρησιμότητα της ύπαρξης και της συνέχισης του ΝΑΤΟ.

Για πρώτη φορά το βρετανικό Εργατικό κόμμα καλείται να αποφασίσει αν θα ακολουθήσει την συμπόρευση της χώρας πρώτα με την κυβέρνηση του Τραμπ και κατόπιν αν θα συμμετέχει στην τελική διάλυση της βρετανικής Κοινοπολιτείας ξεκινώντας όχι από τις αποικίες, αλλά από τη Σκωτία.

Μπορεί ακόμα και η Βασίλισσα Ελισσάβετ να φαίνεται πως διακρίνει σαν πιο συντηρητικό το εργατικό κόμμα. Πού θα σταματήσει την διάλυση του Ηνωμένου Βασιλείου, παρά την Τραμπ-ική αβεβαιότητα -που κλήθηκε πρόσφατα να ακολουθήσει η πρωθυπουργός Μέι συντασσόμενη μαζί με τον άνθρωπο που δεν εμπνέει κανένα καλλιτέχνη.

Για πρώτη φορά παρατηρείται μια τεράστια πρωτόγνωρη συστράτευση όλων των ανθρωπιστικών και Δημοκρατικών φωνών του πλανήτη απέναντι στον αυταρχισμό. Η συσπείρωση, που το μέγεθος της δεν περίμεναν ποτέ οι αμήχανοι Ρεπουμπλικάνοι, είναι όχι παναμερικανική αλλά Πλανητική.

Για πρώτη φορά πρόεδρος των ΗΠΑ όχι μόνο δεν χρησιμοποιεί καλλιτέχνες για να ανεβάσει τα ποσοστά του, αλλά κηρύσσει επίσημα και ανοιχτά τον πόλεμο σε όλο σύσσωμο το καλλιτεχνικό αλλά και μιντιακό στερέωμα. Η δύναμη του Hollywood, του MTV του You Τube ας γνωρίζουμε καλά πως είναι απείρως μεγαλύτερη από αυτήν που νόμιζε η ομάδα του συρρικνωμένου σε ποσοστά Πλανητάρχη. Κι όταν αυτός αποτελεί persona non grata για όλη την νεολαία της χώρας τους δεν είναι δύσκολο να κατανοήσουμε τι θέμα θα έχουν τα τραγούδια της.

Γένια, μουσικές μπαλάντες και σχεδιαστικές γωνιές των αμαξιών επέστρεψαν. Έχετε μήπως σκεφθεί γιατί τα γένια είναι ξανά της μόδας μετά από αυτήν την δεκαετία του '70;

Έχετε προσέξει γιατί οι αρμονικές καμπύλες της προηγουμενης δεκαετίας εξαφανίζονται σταδιακά στις όψεις των νέων αυτοκινήτων και επιστρέφουν οι απότομες γωνίες;

Έχετε αναρωτηθεί γιατί οι μουσικές μπαλάντες και τα ήρεμα χαμηλόφωνα, ακόμα και ψιθυριστά τραγουδάκια έχουν ξαναγυρίσει και αποτελούν σεβαστό ποσοστό στα καθημερινά ακούσματα του μέσου (όρου) των Μέσων σε όλο το φάσμα της παγκόσμιας μουσικής;

Αναδημοσίευση από το ανοιχτό παράθυρο.

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.