Όταν τα μπάτζετ νικούν

Ο Τάσος Μαγουλάς γράφει για τη νίκη του Παναθηναϊκού, την τεχνογνωσία που έχουν οι ελληνικοί σύλλογοι και τις σωστές επενδύσεις.

Το μπάσκετ, όπως συνολικά ο επαγγελματικός αθλητισμός, αποτελεί την σταθερή δικαίωση του καπιταλισμού. Πληρώνεις; Παίρνεις. Από πέρυσι ο Παναθηναϊκός επενδύει διαφορετικά, καταβάλλοντας μεγάλα ποσά για να φέρει τους καλύτερους διαθέσιμους Έλληνες και ξένους. Επένδυσε και
για να φέρει τον καλύτερο διαθέσιμο ξένο τεχνικό.

Ο Παναθηναϊκός είχε δεθεί απολύτως φυσιολογικά με τον Ομπράντοβιτς. Περισσότερο από όσο με τον Διαμαντίδη. Η διαφορά είναι πως δεν προετοίμασε τον κόσμο του για την μετά Ζοτς εποχή ενώ πιο πολύ ο ίδιος ο Διαμαντίδης καθοδήγησε τους πάντες στην επόμενη ημέρα.

Ο Καλάθης αποτέλεσε την επόμενη ημέρα και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες να αποδομηθεί ήταν η βάση γύρω από την οποία κτίστηκε η φετινή ομάδα. Το μεγάλο του συμβόλαιο, ακολούθησαν άλλα μεγάλα συμβόλαια και φτάνοντας ένα καινούργιο σύνολο να διαθέτει περισσότερες λύσεις από την πρωταθλήτρια Ευρώπης.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΛΥΣΕΙΣ Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ

Διότι οι κυπελλούχοι γι αυτό το λόγο νίκησαν και την ΤΣΣΚΑ, στην έδρας τους, πάλι στο τέλος: διότι όταν ο Ιτούδης μετά τον Χάινς, έχει ως μοναδικό αξιόπιστο ψηλό τον βαρύ Όγκουστιν ενώ ο Πασκουάλ μπορεί να "παίζει" με Σίγκλετον, Μπουρούση, Γκιστ και Γκάμπριελ, μέσα στο ΟΑΚΑ αυτό καλύπτει την διαφορά σε ομαδικότητα.

Διότι οι πρωταθλητές Ευρώπης αποτελούν καλύτερο σύνολο παίζοντας μαζί τα τελευταία χρόνια ενώ οι πράσινοι οφείλουν να βρίσκουν λύσεις αγώνα με τον αγώνα κάνοντας διαφορετικά πράγματα, στηριζόμενοι στο ατομικό στοιχείο αλλά... Αλλά πλέον Γκιστ παρόντος μπορούν να παίξουν την καλύτερη δυνατή άμυνα την δεδομένη χρονική στιγμή και αυτό τους έφερε ως την ανατροπή σε όσα συζητάγαμε και το πλεονέκτημα έδρας.

Το γεγονός πως κοιτώντας τα παιχνίδια εντός έδρας αλλά και αρκετά εκτός, ειρήσθω εν παρόδω ένα τέτοιο ήταν και η ήττα στο τέλος από την ΤΣΣΚΑ στην Μόσχα μόλις στην 2η αγωνιστική, φαίνεται πως η συγκεκριμένη ομάδα παλεύει κάθε παιχνίδι, αλλά δεν έχει τις σταθέρες για να παράγει κάθε βράδυ την ίδια εικόνα.

Κανένα πρόβλημα. Οταν συγκεντρώνεις πολύ ταλέντο και ο προπονητής σου είναι έτοιμος να θυσιάσει κομμάτι της φιλοσοφίας του προσαρμοζόμενος σε ένα ρόστερ άλλου κόουτς, τότε οι πιθανότητες είναι μαζί σου.

ΤΩΡΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ

Αυτό που έλειπε όλο αυτό το διάστημα ήταν ένα σημαντικό κομμάτι για την εξίσωση όλων των ελληνικών ομάδων: ο κόσμος. Η αύρα της πίστης σε αυτή την προσπάθεια. Από το 2012, υπήρξαν και μεγάλες επιτυχίες και ακόμα μεγαλύτερες νίκες(ιδιαίτερα αν υπολογίσουμε τους χαμηλούς προϋπολογισμούς ως το 2015), αλλά έλειπε αυτή η πίστη.

Η εμπιστοσύνη σε προπονητή ακόμα και παίκτες. Αυτή την φορά βγαίνει η αίσθηση του παλιού ΟΑΚΑ που κάτεστρεφε κάθε αντίπαλο. Και βγαίνει διότι υπάρχει και η ποιότητα σε μία σχέση αμφίδρομη. Η πίστη όμως στην συγκεκριμένη προσπάθεια θυμίζει πια την πίστη στα χρόνια του Ζοτς.

Αυτή η αύρα μπορεί να θολώσει τον Νάντο Ντεκολό ή τον Τεόντοσιτς έστω για λίγο ώστε, τουλάχιστον, σε τέτοιο αγώνα να μην κάνουν όσα πρέπει. Οσο κανονικά θα έπρατταν.

Ο Παναθηναϊκός κέρδισε τα πάντα από την σκληράδα του, τον εγωισμό του, το μέγεθός του. Από τις δύο νίκες επί του Ολυμπιακού που του έδωσαν έναν τίτλο και καλύτερη ψυχολογία, μέχρι όλες τις νίκες στην παράταση, ουδείς έχει δικαίωμα να αφαιρέσει κάτι από την προσπάθεια ενός τόσο καινούργιου συνόλου και του προπονητή τους.

Ίσως αν ο κόσμος, που ναι μεν δεν παίζει μπάσκετ, αλλά δημιουργεί όλο το πλαίσιο για να αγωνιστεί ένας αθλητής, να μην έβαζε την πινελιά του, όλη η αυτή η διαδρομή να μην ήταν εφικτή.

Σίγουρα αν η διοίκηση του συλλόγου δεν πλήρωνε για να έρθουν παίκτες όπως ο Σίγκλετον, Ρίβερς, ο Τζέιμς, ο Καλάθης, ο Μπουρούσης, δεν θα υπήρχε η πιθανότητα στους φιλάθλους να στηρίξουν.

ΠΟΣΟ ΚΟΣΤΙΖΕΙ Ο ΟΓΚΟΥΣΤΙΝ;

Επειδή μιλάμε για τα μεγάλα μπάτζετ της ΤΣΣΚΑ, να είμαστε ξεκάθαροι σε κάτι που αφορά και τις δύο ελληνικές ομάδες: Αν οι Ρώσοι πρέπει να δώσουν 2 εκατομμύρια ευρώ στον Τζάκσον για παράδειγμα(που έπαιρνε 300,000 στο Μπιλμπάο) ή άλλα τόσα στον Όγκουστιν που δεν θα ενδιέφερε κάποια από τις δύο ελληνικές ομάδες, αποτελεί πρόβλημά τους.

Αλήθεια με εξαίρεση τους Ντεκολό, Τεόντοσιτς και υπό συγκεκριμένες αγωνιστικές συνθήκες στον Κάιλ Χάινς, ποιος από τους ξένους της ΤΣΣΚΑ θα έπαιρνε θέση τον Παναθηναϊκό; Ο Χίγκινς αντί του Ρίβερς; Ο Όγκουστιν αντί του Σίγκλετον;

Το ότι μετά χρήματα του Τζάκσον έρχονται δύο καλύτεροι παίκτες σε ατομικό ταλέντο, όπως απέδειξε και την Παρασκευή ο Παναθηναϊκός, είναι καιρός να το βάλουμε στην... αξιολόγηση των μπάτζετ. Οι αριθμοί, είναι σαφείς μεν, αλλά στο αγωνιστικό κομμάτι έχουν την σχετικότητά τους. Αλλος πρέπει να δώσει δύο εκατομμύρια για να πείσει κάποιον, άλλος με αυτά τα χρήματα φέρνει δύο και τρεις παίκτες.

Η ΤΣΣΚΑ είναι καλύτερη ομάδα διότι διαθέτει καλύτερο σύνολο γύρω από τους δύο κορυφαίους Ευρωπαίους γκαρντ της εποχής μας. Δεν είναι η πρωταθλήτρια επειδή πληρώνει διπλή τιμή στον... ίδιο παίκτη.

Εν κατακλείδι, ο Παναθηναϊκός, όπως και ο Ολυμπιακός συνεχίζουν και δαπανούν τεράστια ποσά αλλά έχουν την τεχνογνωςία, σε αντίθεση με τους Τούρκους, να τα επενδύουν καλύτερα.

Πηγή: Contra.gr

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.

Keywords
Τυχαία Θέματα