Γαλλία: Σοροί 270 Γερμανών στρατιωτών βρέθηκαν μέσα σε τούνελ του Α' Παγκόσμιου Πολέμου

14:41 23/3/2021 - Πηγή: Huffington Post Greece

Όλοι πίστευαν ότι είχαν χαθεί. Κι όμως 270 Γερμανοί στρατιώτες βρέθηκαν παγιδευμένοι μέσα σε μια σήραγγα 304.8μ, της οποίας οι είσοδοι σφραγίστηκαν με βόμβες από το γαλλικό πεζικό το Μάιο του 1917. Τις επόμενες έξι ημέρες, το οξυγόνο μειώθηκε αισθητά μέσα στην σήραγγα και οι άντρες που δεν πέθαναν από ασφυξία, ζήτησαν από τους υπόλοιπους να τους σκοτώσουν.

Σύμφωνα με το BBC, τρεις άνδρες διασώθηκαν και ένας από αυτούς, ο Καρλ Φίσερ, άφησε μια αναφορά για το τι συνέβη μέσα στη σήραγγα του Ουίντερμπεργκ. «Όλοι ζητούσαν

νερό, αλλά μάταια. Ο θάνατος γελούσε με εμάς και στεκόταν φρουρός στο οδόφραγμα, ώστε κανείς να μην μπορέσει να δραπετεύσει. Κάποιοι φώναζαν με την ελπίδα ότι κάποιος θα τους ακούσει, άλλοι ήθελαν απεγνωσμένα νερό. Ένας σύντροφός μου βρισκόταν στο έδαφος δίπλα μου και με τρεμάμενη φωνή μου ζήτησε να του γεμίσω το πιστόλι».

Τα πτώματα των στρατιωτών ανακαλύφθηκαν πρόσφατα, σύμφωνα με το Forbes, όταν μια ομάδα που αποτελείτο από πατέρα και γιο, τους Αλέιν και Πιερ Μαλινόβσκι, βρήκε μία από τις εισόδους μετά από επίπονη αναζήτηση.

Η σήραγγα βρίσκεται κάτω από το σημείο μάχης «Chemin des Dames» (το μονοπάτι των κυριών), το οποίο ήταν κάποτε ένα ειδυλλιακό αγροτικό τμήμα της Γαλλίας, που χρησιμοποιούσαν οι κόρες του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΕ΄, τον 18ο αιώνα για να ταξιδέψουν μεταξύ της κοιλάδας του ποταμού Αιλέ προς τα βόρεια και από την κοιλάδα του ποταμού Αιν στα νότια. Ο δρόμος εκτείνεται από τα ανατολικά προς τα δυτικά και έχει μήκος περίπου 20 μίλια.

Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, το 1914, οι Σύμμαχοι κυνηγούσαν τους Γερμανούς που βρήκαν καταφύγιο κατά μήκος του Chemin des Dames μετά την Πρώτη Μάχη της Μαρν. Τα γερμανικά στρατεύματα έσκαψαν έναν οχυρό σε ένα υπερυψωμένο σημείο στα βόρια και διατήρησαν αυτήν την θέση για δύο χρόνια. Στις 14 Μαΐου 1917, αφού έχασαν 120.000 στρατιώτες στις μάχες, οι Γάλλοι αναγκάστηκαν να φύγουν, αλλά πρώτα σφράγισαν τις δύο πλευρές της σήραγγας, παγιδεύοντας τους στρατιώτες μέσα.

Ο Αλέιν Μαλινόβσκι εργαζόταν στο υπόγειο μετρό του Παρισιού και άρχισε να ψάχνει χάρτες στα στρατιωτικά αρχεία του κάστρου του Βενσέν (Château de Vincennes) τη δεκαετία του 1990 για να βρει πού θα μπορούσε να είναι η είσοδος. Αφού βρήκε έναν σύγχρονο χάρτη, εξερεύνησε εξονυχιστικά την πραγματική δασική έκταση πάνω από το σημείο. Ο Μαλινόβσκι είπε στην εφημερίδα Le Monde ότι «Το ένιωθα. Ήξερα ότι ήμουν κοντά. Ήξερα ότι η σήραγγα ήταν κάπου κοντά κάτω από τα πόδια μου.»

Ωστόσο, αφού ειδοποίησε τις αρχές, δεν έγινε καμία ενέργεια. Τότε ο γιος του Αλέιν, ο Πιέρ που είναι και πρώην στρατιώτης, προσέλαβε μια μπουλντόζα και άρχισε να σκάβει το έδαφος πάνω από την σήραγγα. Τότε το δίδυμο συνειδητοποίησε ότι αυτό ήταν το σωστό σημείο. Η ομάδα βρήκε δοχεία αερίου, ράγες για μεταφορά πυρομαχικών, τουφέκια και λείψανα δύο στρατιωτών. Όταν οι γαλλικές αρχές δεν ανταποκρίθηκαν για άλλη μια φορά, ο Μαλινόβσκι είπε τα νέα στην Le Monde.

Δεδομένου ότι οι στρατιώτες δεν ήταν Γάλλοι, η γαλλική κυβέρνηση είχε αποφασίσει να μην ανοίξει τη σήραγγα. Ωστόσο μερικοί ιστορικοί και αρχαιολόγοι είναι θετικοί στο άνοιγμα, και άλλοι πιστεύουν ότι θα πρέπει να παρθούν μέτρα από την κυβέρνηση για την προστασία του σημείου από λεηλασίες. Ακόμα έχει εκφραστεί η άποψη ότι το άνοιγμα της σήραγγας θα ατιμάσει τους νεκρούς. Υπάρχει, επίσης, μια θεωρία που υποστηρίζει ότι εξαιτίας της ανακάλυψης αυτής περισσότεροι άνθρωποι μπορεί να ενθαρρυνθούν να πραγματοποιήσουν παρόμοιες ανασκαφές για στρατιωτικούς λόγους.

Η ιστορία της σήραγγας είναι γνωστή σε αυτό το μέρος της Γαλλίας. Ο Ζιεν Πιερ Λαπαρά είναι ο δήμαρχος ενός μικρού χωριού κοντά στο σημείο, με ακριβώς μηδέν κατοίκους. Το χωριό Fleury-devant-Douaumont, 90 λεπτά με το αυτοκίνητο από την πόλη του Ρεμς (128 χλμ. / 80 μίλια), εξαφανίστηκε εντελώς μεταξύ 23 Ιουνίου και 18 Αυγούστου 1916, όταν βόμβες κατέστρεψαν όλα τα σπίτια και σκότωσαν 80.000 στρατιώτες.

Περπατώντας στους κρατήρες στο κοντινό δάσος, ο Λαπαρά εξακολουθεί να κάνει την ίδια δουλειά με οποιονδήποτε άλλο Γάλλο δήμαρχο (αν και εκλέγεται από περιφερειακούς αντιπροσώπους και όχι από τοπικούς ψηφοφόρους), φροντίζοντας για την διατήρηση της ιστορίας του χωριού που έχτισαν οι πρόγονοί του. Οι επισκέπτες σήμερα μπορούν να θαυμάσουν το πόσες οβίδες που δεν έχουν εκραγεί εξακολουθούν να βρίσκονται κάτω από τα πόδια τους ή να περιηγηθούν ανάμεσα στο δέντρα του δάσους που φιλοξενούν τα θαμμένα σώματα 10.000 ανδρών που έχασαν τη ζωή τους ενώ έψαχναν καταφύγιο εκεί.

Για τη σήραγγα του Ουίντερμπεργκ, το ερώτημα παραμένει για το τι πρέπει να γίνει με τα θαμμένα οστά των στρατιωτών. Πρέπει τα πτώματα να εκταφούν και να ταφούν σε γερμανικό πολεμικό νεκροταφείο; Πρέπει να γίνει πλήρης αρχαιολογική ανασκαφή; Πρέπει να φτιαχτεί μνημείο, για να τιμήσει τις ζωές των στρατιωτών που χάθηκαν;

Ακόμα γίνονται προσπάθειες για την ανίχνευση των λειψάνων και τον εντοπισμό των στρατιωτών. Εννέα άνδρες έχουν εντοπιστεί μέχρι στιγμής.

Ο Πιέρ, θεωρεί ότι είναι καθήκον όλων να τιμήσουν τους άντρες που έχασαν την ζωή τους - δεν τους φωτογράφησε κανείς και κανένα στοιχείο δεν έχει φύγει από από τον τόπο της ανακάλυψης. «Αυτοί οι άντρες ήταν αγρότες, κομμωτές, υπάλληλοι τραπεζών που ήρθαν πρόθυμα να πολεμήσουν σε αυτόν τον πόλεμο και στη συνέχεια πέθαναν με τρόπο που δεν θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε».

Πηγή: BBC, Le Monde, Forbes

ΠΡΙΝ ΦΥΓΕΤΕSpecial Edition: «Παμμακάριστος», ένα ιστορικό νοσοκομείο στο κέντρο της Αθήνας«Ιστορία χωρίς όνομα» σε online streaming: Το κρυφό πάθος της Π. Δέλτα για τον Ίωνα ΔραγούμηΔεν έρχεται στην Αθήνα ο Μακρόν για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου