Πότε ήταν σοβαρή εναλλακτική η ΝΔ;

15:43 23/11/2015 - Πηγή: Huffington Post Greece

Αναρωτιέμαι. Διαβάζω «έκπληξη και φρέσκια απογοήτευση». Πότε ήταν σοβαρή εναλλακτική η ΝΔ; Η ΝΔ είναι ένα κομμάτι του χυλού που κατακλύζει τη χώρα.

Χωρίς ξεκάθαρο ιδεολογικό στόχο. Με σοβαρούς ανθρώπους να μιλάνε για ευρωπαϊσμό - συνήθως βέβαια αλά καρτ - κι άλλους να μιλάνε για «ζήτω η Ελλάδα, ζήτω η θρησκεία». Κι όλοι ξέρουμε ποιοι φωνάζουν δυνατότερα. Να βολοδέρνουν μεταξύ διαφωτισμού

και νεωτεριστικής κοινωνίας, κι ενός πότε ακατέργαστου και πότε ραφιναρισμένου εθνικισμού. Μιας συχνά καλυμμένης και περιστασιακά ανοιχτής αντιδραστικής κοσμοθεωρίας, όχι περίεργης, αντίθετα συνηθισμένης. Αυτής της παραδοσιακής κοινής γνώμης του καφενέ, του βουνού και του λόγγου, που καμιά σχέση δεν εχει με την Ευρώπη και τα κεκτημένα της.

Με καπετανάτα και βαρωνίες πελατειακών σχέσεων και οικονομικών ή πολιτικών κοντραμπαντζήδων που συνεχίζονται αδιάλειπτα από την ίδρυση του ελληνικού κράτους. Με νέα και παλιά τζάκια, κύκλους αλληλοστήριξης και δίκτυα επαφών χωρίς ιδεολογικό περιεχόμενο.

Η αστειότητα για «κοινωνικό φιλελευθερισμό» είναι εκλογικό σύνθημα, μην κοροϊδευόμαστε. Ότι ψηφίστε μας, είμαστε «και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ». Με κανέναν όμως ουσιαστικά.

Κι επειδή ένα «χωρίς» είναι λίγο, υπάρχει και το χωρίς σχέδιο για τη χώρα. Πριν την χρεωκοπία. Με κομμάτια που έβλεπαν στο σχέδιο μεταρρυθμίσεις έστω οριακά προωθητικές, άλλα που κυνηγούσαν την επιχειρηματικότητα χωρίς έλεγχο ξεχνώντας ποιοι και πως διαχειρίζονται τα κεφάλαια σε αυτή τη χώρα, άλλα που την προωθούσαν με έλεγχο αλλά από συγκεκριμένες μερίδες του κατεστημένου κι άλλα που θεωρούσαν καθήκον να κάνουν 600 χιλιάδες «νεοφιλελεύθερες» - ας γελάσουμε όλοι - προσλήψεις στο δημόσιο όπως επί Καραμανλή Β' και Πρ.Πα., αξέχαστες στιγμές της πορείας μας στο γκρεμό.

Και μετά την χρεωκοπία. Με σχέδιο τα αντιμνημονιακά Ζάππεια και αμέσως μετά τη μνημονιακή καθυστέρηση, «στραγγίξετε τα όλα, μην αλλάξει τίποτα και βλέπουμε». Και έναν πρωθυπουργικό εξ απόρρητων Μπαλτάκο να συναλλάσσεται με εγκληματικές οργανώσεις.

Με νησίδες ορθολογισμού που πνίγονταν ή αυτοχειριάζονταν κατά το δοκούν. Μόνη της είναι σε αυτό το χυλό; Διαφέρει από τα ράμματα της γούνας των άλλων; Όχι, καθόλου. Διαφέρει μήπως από την διάχυτη μέση κοσμοθεωρία που βλέπουμε γύρω μας σε επώνυμους κι ανώνυμους; Μόνο στις ορολογίες. Η μεγάλη διαφορά της, ότι ακόμη κι αυτήν τη μιζέρια την διαχειριζόταν αδιαπραγμάτευτα - μέχρι τώρα - στο πεδίο της δυτικής αστικής δημοκρατίας και την ασφάλεια που αυτό παρέχει, καίγεται ολοκληρωτικά από το βάρος της ιστορικής συνεισφοράς των στελεχών της στο σημερινό μας χάλι. Οπότε τι μένει; Ο χυλός.

Αυτό είναι το πρόβλημα. Αυτό κι ότι μας εκπλήσσει ακόμη η κατάσταση. Γιατί το πρώτο βήμα στην θεραπεία είναι πάντα η αυτογνωσία. Ενώ εμείς πιστεύουμε ακόμη ότι αυτά που ζούμε είναι έκτακτα γεγονότα κι όχι η αναμενόμενη από τα δεδομένα μας κανονικότητα.

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.