Σκέψεις για την προδοσία της Κύπρου

14:00 10/8/2015 - Πηγή: Huffington Post Greece

Τον Ιούλιο του 1974, βρισκόμασταν με τους γονείς μου σε καλοκαιρινές διακοπές στα Καλά Νερά του Βόλου. Η μητέρα μου , που ήταν έγκυος στην μικρή μου αδελφή, μου καθάριζε φρούτο στην παραλία. Από το ραδιόφωνο ακούστηκε η αναγγελία της γενικής επιστράτευσης για την Κύπρο και το μαχαίρι με το φρούτο της έπεσαν από τα χέρια. Η σκηνή έχει παραμείνει all time classic στην οικογενειακή μας ιστορία. Ο πατέρας μου, έφεδρος

αξιωματικός του Πεζικού και υιός αναπήρου ήρωος πολέμου της Μικρασιατικής επιχείρησης, τα μάζεψε όλα μονομιάς, γυρίσαμε σπίτι και έφυγε για να καταταγεί από τους πρώτους. Επέστρεψε μετά από περίπου έναν μήνα, τον θυμάμαι ακόμη με την στολή του εφέδρου υπολοχαγού και το Βρετανικό περίστροφο Webley στην ζώνη.

Το γεγονός αυτό και το ότι η συγκυρία με έφερε σε επαφή με Κύπριους αλλά και Ελλαδίτες οι οποίοι πολέμησαν το 1974 κατά του Αττίλα, με έκανε να έχω από μικρός αυξημένο ενδιαφέρον για τα όσα έγιναν τότε στην Κύπρο.

Ένα γενικό συμπέρασμα είναι ότι η προδοσία ήταν τόσο μεγάλη, ώστε μάλλον καλά κάνουν και κρατούν κλειστό τον λεγόμενο Φάκελο της Κύπρου διότι αν μάθουμε το μέγεθος της προδοσίας, δεν θα βγαίνουμε από τα σπίτια μας. Η ντροπή μπορεί να μετριαστεί μόνο από τις αμέτρητες ιστορίες ανδραγαθίας των Ελλαδιτών και Κυπρίων αγωνιστών.

Σε κάποιο άλλο άρθρο, ίσως να γράψουμε για τον Γολγοθά των αγωνιστών, των απλών στρατιωτών που δεν υποστηρίχθηκαν κατά την επιστροφή τους από την πολιτεία και για τον Γολγοθά κάποιων μονίμων στελεχών που αναδείχθηκαν άξιοι στο πεδίο της τιμής και που αντιμετωπίστηκαν ως απόβλητοι από τους άκαπνους γραφιάδες των επιτελείων, για να μην μιλήσω για το κόψιμό τους από Νατοϊκά πόστα με άτυπο Τουρκικό βέτο καθότι οι γείτονες και σύμμαχοι δεν ήθελαν να τους βλέπουν ευσταλείς και αγέρωχους στα συμμαχικά fora και να θυμούνται τα πολεμικά τους κατορθώματα.

Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς; To ότι πήγαιναν ανήσυχοι οι αξιωματικοί την εσπέρα της 19ης Ιουλίου 1974 στο ΓΕΕΦ (Γενικό Επιτελείο Εθνικής Φρουράς) και τους έλεγαν ''Κύριοι πάτε για ύπνο δεν θα κάνουν τίποτα οι Τούρκοι''; Και μετά από μερικές ώρες ,στις έξι το πρωί, άκουσαν τον βόμβο των Τουρκικών αεροπλάνων. Πλήρης ''αιφνιδιασμός'', βλέπε προδοσία, παρά τις υπάρχουσες πληροφορίες από τον μήνα Μάιο του 1974 για να μην πω Απρίλιο, ότι οι Τούρκοι ετοιμάζονται.

Η καημένη η μητέρα μου από τότε έχει πάθει φοβία μήπως επιστρατευθώ. Είχα και το σακίδιό μου με τα στρατιωτικά στο πατρικό μου, για κάποια χρόνια αφότου απολύθηκα, το έβλεπε και πάθαινε.
Πριν χρόνια και ενώ υπήρχαν και κάποιοι τριγμοί με την Τουρκία, ήλθε στο πατρικό μου εντολή συμμετοχής σε εφορευτική επιτροπή για εμένα και έναν φίλο, πρώην συμμαθητή και συνομήλικό μου, του οποίου οι γονείς μένουν στην ίδια οικοδομή. Ο αστυνομικός που επέδωσε τα έγγραφα συγχρόνως στις δύο μητέρες,είδε την μητέρα μου να χλομιάζει.

Για τις εκλογές είναι κυρίες!!

Πήγε και ήλθε η γυναίκα.

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.