Σταμάτησα να χρησιμοποιώ το WhatsApp: Να τι έγινε

13:06 14/5/2017 - Πηγή: Huffington Post Greece

-Ντριν.

-«Μπαρ απόψε;»

-Ντριν.

-Φωτογραφία από το φαγητό ενός φίλου.

-Ντριν. Ντριν. Ντριν. Ντριν.

-Κοινό chat φίλων συζητά για το Brexit.

Έτσι είναι η ζωή με το WhatsApp.

Όταν ανακάλυψα την εφαρμογή με το πράσινο logo πριν τέσσερα χρόνια, έμοιαζε να είναι η καλύτερη λύση για επικοινωνία.

Πιο άμεσο από τα μηνύματα -χωρίς τις διαφημίσεις και τις περιττές ανοησίες που γεμίζουν τα social media- προσέφερε έναν άμεσο τρόπο επικοινωνίας με διάφορους φίλους ταυτόχρονα, οπουδήποτε στον κόσμο.

Από τη μια είναι απίστευα βολικό, από την άλλη σπαταλάς τεράστια πνευματική ενέργεια ξυπνώντας πάνω στο τηλέφωνο.

Οπότε αφού αποφάσισα να αφήσω το facebook πέρσι τη Σαρακοστή - κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα να εκτοξευθεί η παραγωγικότητά μου, η σκέψη και η αντίληψή μου- φέτος αποφάσισα να ανεβάσω λίγο τον πήχη.

Εκτός από το Facebook, έκοψα και το WhatsApp. Να τι συνέβη.

Στην αρχή ήταν απίθανα.

Την πρώτη Τετάρτη της Σαρακοστής, ξύπνησα ανακαλύπτοντας ότι δεν υπήρχε λόγος να τσεκάρω το κινητό μου. Δεν υπήρχαν μηνύματα από ομαδικές συνομιλίες να με βομβαρδίζουν και αναφορές ότι διαβάστηκε το μήνυμα, αναγκάζοντάς με να απαντήσω.

Τι γλυκιά αίσθηση ανακούφισης και ελευθερίας.

Αντιθέτως, πέρασα λίγη ώρα σκεπτόμενη πόσο πλάκα θα είχε να είμαι ιδιοκτήτρια ενός θεματικού πάρκου και ύστερα μπήκα για ένα ντους.

Όσο περνούσαν οι μέρες, αυτός ο συνεχής ήχος του κινητού, έγινε μακρινή ανάμνηση.

Μέχρι που ερχόταν η ώρα να οργανώσω κάτι.

Όλα ήταν μια χαρά. Μέχρι που ήθελα να προτείνω να βγούμε όλοι παρέα. Ή να κανονίσω να με πάρει κάποιος με φίλος με το αυτοκίνητο. Ή να με καθυσηχάσουν ότι όλα θα πάνε καλά στη μέση της εγκυμοσύνης μου.

Αυτό που μέχρι πριν ήταν μια άσκηση τριών δευτερολέπτων, έγινε ένα πολυσύνθετο, χρονοβόρο κυνήγι του να τηλεφωνώ κόσμο. Ή όπως λέμε, κακός μπελάς.

Και άρχισαν να μου λείπουν πράγματα που θεωρούσα δεδομένα.

Η αποχή από το WhatsApp μου χτύπησε πολύ άσχημα σε ένα συγκεκριμένο θέμα: δεν ενημερωνόμουν για το τι κάνουν τα μωρά ανίψια μου.

Πριν κόψω το WhatsApp, η αδερφή μου μου έστελνε συχνά βίντεο με το μικρό αγοράκι της να ουρλιάζει, έχοντας σούπα σε όλο του το πρόσωπο. Όταν πλέον δε λάμβανα αυτές τις στιγμές ξεκαρδιστικού μακελειού, ειλικρινά ήταν χάλια.

Όπως και το γεγονός ότι δεν είχα εύκολο τρόπο να επικοινωνήσω με τους φίλους μου και την οικογένειά μου στο εξωτερικό. Όπως τη φίλη μου τη Rosie, που δουλεύει μακρυά. Μάλιστα, από κει που επικοινωνούσαμε σε καθημερινή βάση μέσω WhatsApp, πλέον δεν επικοινωνούσαμε καθόλου. Ήταν απαίσιο.

Αυτό με οδηγεί στην επόμενη σκέψη μου. Δεν ξεβόλεψε μόνο εμένα, αλλά και τους φίλους μου.

Πολλοί από τους φίλους μου δεν μπορούσαν να καταλάβουν γιατί έκοβα το WhatsApp και το Facebook. Μάλιστα, πολλοί από αυτούς τσαντίστηκαν μαζί μου.

Το είδα σαν προσωπική πρόκληση. Όχι σαν μια απόφαση να κλείσω να τα κοινωνικά μου δίκτυα και να αποκόψω από τους ανθρώπους τη δυνατότητά τους να επικοινωνήσουν μαζί μου.

Δυστυχώς όμως, αυτό ακριβώς έγινε. Ήταν κάτι που δεν είχα προβλέψει ότι θα συμβεί πριν το κάνω (μάλλον γιατί μου έτρωγε όλο το χρόνο το να συνομιλώ στο WhatsApp).

Την περίοδο της Σαρακοστής, έλαβα αρκετά εξαγριωμένα τηλεφωνήματα. Κατά κύριο λόγο ξεκινούσαν ως εξής: «Εμμ, προσπάθησα να σου στείλω στο WhatsApp και μετά θυμήθηκα ότι δε θα το έβλεπες... Είσαι η χειρότερη».

Ευτυχώς, το ξεπέρασαν και χάρηκα που το έκαναν. Πλέον είναι οριστικό και ευτυχώς, φαίνεται ότι δεν υπέφερε κανένας φίλος μου. Μπορεί κάποιες φορές να ήταν άβολο και ενοχλητικό, είμαι όμως χαρούμενη που το έκανα.

Ήταν μια εμπειρία που μου άνοιξε τα μάτια, δείχνοντάς μου πώς να εγκαταλείψω κάτι που μόλις τέσσερα χρόνια πριν, δεν ήξερα καν πως υπήρχε.

Θα το ξανάκανα όμως;

Το να αφήσω το WhatsApp ήταν ιδιαιτέρως αναζωογονητικό και μου έδωσε αρκετό χρόνο να σκεφτώ, κάτι που είχε να συμβεί πολύ καιρό. Κατάφερα να επικεντρωθώ πιο πολύ στον πραγματικό κόσμο, αντί να χάνω χρόνο σε ατελείωτες, ανούσιες συναλλαγές.

Επίσης, αν οι άνθρωποι ήθελαν όντως να επικοινωνήσουν μαζί μου, θα με έπαιρναν τηλέφωνο ή θα μου έστελναν sms. Οπότε δεν ήταν ότι έχανα τα πάντα. Μάλιστα, είχα την πολυτέλεια της απαραίτητης πληροφορίας συγκεντρωμένης σε ένα σημείο (πχ. Ένα τηλεφώνημα ήταν αρκετό για να μου πουν «πάμε στο μπαρ στις 8», αντί για δύο ώρες συνομιλιών γεμάτων emojis).

Πάντως, με κάθε ειλικρίνεια, δεν είναι κάτι που θα ήθελα να ξανακάνω. Τουλάχιστον όχι με τόσο ακραίο τρόπο.

Θα κάνω ό,τι μπορώ να αποφύγω το χάσιμο χρόνου σε ανούσιες συζητήσεις στο WhatsApp, ή να το χρησιμοποιώ σαν μέσο για να ξοδεύω λίγο το χρόνο μου. Παρά τους κινδύνους του όμως, είναι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο επικοινωνίας.

Συνεπώς, όσο μπορώ να κρατήσω υπό έλεγχο τις συνήθειές μου σαν χρήστης, είμαι απολύτως ικανοποιημένη με το να αφήνω το WhatsApp να συνεχίσει να χτυπάει.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στη HuffPost UK και μεταφράστηκε στα ελληνικά.

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.