«Στο αυτί της αλεπούς»: Κριτική του βιβλίου της Ευγενία Φακίνου

17:13 8/9/2016 - Πηγή: Huffington Post Greece

Τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τα βιβλία της μοναδικής κας Ευγενίας Φακίνου. Η «Ντενεκεδούπολη», το «Κουρδιστάν», «ο κύριος Ουλτραμέρ» και μετέπειτα η «Αστραδενή», «το έβδομο ρούχο», «η Μερόπη ήταν το πρόσχημα», «η μέθοδος της Ορλεάνης», «Έρως, θέρος, πόλεμος» και πλήθος άλλων, αποτελούν βιβλία - σταθμούς στις αναγνώσεις μου και καταφέρνουν μέχρι και σήμερα να μου προκαλούν τα ίδια συναισθήματα όταν χάνομαι στις σελίδες τους. Κάθε πόνημά της είναι επίκαιρο και συνάμα διαχρονικό, γιατί καθρεφτίζει την κοινωνική

πραγματικότητα της εκάστοτε ιστορικής / χρονικής περιόδου με την οποία καταπιάνεται.

Έτσι ακριβώς, και στο νέο της μυθιστόρημα που φέρει τον τίτλο «Στο αυτί της αλεπούς», ταξιδεύει στο χρόνο, κάνοντας στάσεις σε γεγονότα - σταθμούς της Ελλάδας, είτε πολιτιστικής χροιάς (όπως είναι η ανακάλυψη του μηχανισμού των Αντικυθήρων) είτε πολιτικής σημασίας (όπως ο εμφύλιος που ταλάνισε το έθνος μας για χρόνια) είτε κοινωνικής αποσταθεροποίησης (όπως τα πρόσφατα γεγονότα της τραγωδίας στην τράπεζα Marfin). Μέσα από τα μάτια και τα βιώματα γυναικών που η μία δίνει τη σκυτάλη στην άλλη, ο αναγνώστης αφουγκράζεται τις συνθήκες, τα ήθη, τα στερεότυπα, τις αδικίες και μαθαίνει την αλήθεια της ψυχής.

Ένα γαϊτανάκι χαρακτήρων που δίνουν ο ένας το χέρι στον άλλον και συμπάσχουν, συμπονούν, κατανοούν.

Η ιστορία ξεκινά στο γραφικό και αρχοντικό νησί της Ύδρας το 1908 όπου η δωδεκάχρονη Αννέζω μπαίνει στο σπίτι του καπετάν Γιώργη ως υπηρέτρια. Με τη βοήθεια της Σαγίντα, της Μπίλιως, και της κυράς της Βγενιάς, καταφέρνει γρήγορα να εγκλιματιστεί. Ο έρωτας που θα πάρει σάρκα και οστά στο πρόσωπο του Σταύρου θ' αλλάξει το ρου της ζωής της. Τα χρόνια που θ' ακολουθήσουν θα τη φέρουν αντιμέτωπη με την πείνα και την ανέχεια, και θα χρειαστεί να παλέψει σκληρά για να επιβιώσει και να προσφέρει στο παιδί της. Η γνωριμία της με την Αγγέλα θα δώσει νέα πνοή στην καθημερινότητά της και θα αφήσει το χαμόγελο να επιστρέψει και πάλι στα χείλη της. Για λίγο όμως... οι πολιτικές καταστάσεις θα ανατρέψουν κάθε ευτυχία και θα την οδηγήσουν και πάλι στο μηδέν. Το παρελθόν θα της προσφέρει αναπάντεχα τη σωτηρία που χρειάζεται και η εμφάνιση της μικρής Αννούλας θα δώσει φτερά στην καρδιά της. Το δαχτυλίδι της, το φυλαχτό της θα βρει πια τη θέση του στο λαιμό της εγγόνας της και ξάφνου θα γίνει εκείνη η πρωταγωνίστρια μέσα σε μία νύχτα. Θ' ακολουθήσει τα χνάρια της γιαγιάς της και θα πασχίσει να διατηρήσει αλώβητη την προσωπικότητά της και την ψυχή της. Θα τα καταφέρει άραγε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να νιώσει την ευτυχία που της αξίζει;

Ένα γαϊτανάκι χαρακτήρων που δίνουν ο ένας το χέρι στον άλλον και συμπάσχουν, συμπονούν, κατανοούν. Μια χούφτα ανθρώπων που ονειρεύονται να ζήσουν τον απόλυτο έρωτα, που καταφέρνουν να ορθώσουν το παράστημά τους μπροστά τις δυσκολίες, που ανοίγουν την αγκαλιά τους, που συγχωρούν, που μοιράζονται. Μέσα από την πάροδο του χρόνου και των γεγονότων, η Αννέζω και στη συνέχεια η Άννα σμιλεύονται από τις καταστάσεις που ισοπεδώνουν τα σχέδιά τους, αφυπνίζονται από τις κοινωνικές και πολιτικές αναταράξεις, βρίσκουν τρόπους να επαναφέρουν την ψυχική τους ισορροπία όταν αυτή κινδυνεύει να διαταραχθεί. Η Βγενιά, η Αγγέλα, ο Σταυρής, ο Κώστας, η Μπεμπέκα, ο Αθανάσιος, η γιαγιά - Βαγγελίτσα είναι άνθρωποι απλοί, της διπλανής πόρτας, που συνθέτουν μοναδικά τον πίνακα που αναπαριστά την ηθογραφία της κάθε εποχής. Ιδέες, αντιλήψεις, ιδανικά και αξίες που χάθηκαν στη δίνη του σύγχρονου κόσμου, επιστρέφουν μέσα από τις ζωές αυτών των ηρώων για να φωτίσουν το χθες, να αφυπνίσουν συνειδήσεις, να ανασύρουν θύμησες ζοφερές.

Κάθε συνταρακτική στιγμή που αναστατώνει τη ζωή των δύο αυτών γυναικών είναι άρρηκτα συνυφασμένη με γεγονότα που κάθε Έλληνας οφείλει να θυμάται. Κάθε σελίδα του αποτελεί μια ματιά στο χθες. Μια ματιά σε όλα εκείνα τα σκοτεινά κομμάτια της ιστορίας μας που οφείλουμε να θυμόμαστε και να διδασκόμαστε από αυτά. Μια ματιά σε όσα έζησαν οι προηγούμενες γενιές μα και σε όσα παθητικά αποδεχόμαστε σήμερα. Με γλώσσα λιτή, δωρική και συνάμα στιβαρή. Ικανή να τιθασεύσει την ορμή των χαρακτήρων και ν' αναδείξει τη δύναμη των σιωπών. Γιατί η πένα της συγγραφέως αφουγκράζεται κάθε φορά τον παλμό της εποχής και μετουσιώνεται, προσαρμόζοντας το ρυθμό της στο σήμερα και διατηρώντας ανέπαφη την εξαίρετη αφηγηματική ικανότητά της.

Ένα μυθιστόρημα που απλά αξίζει να βυθιστείς στις σελίδες του...

Δείτε περισσότερα στο blog Λογοτεχνικά Σοκάκια

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.