Τα μυστικά της Τεοτιχουακάν: Λίμνες από υδράργυρο και ανθρωποθυσίες

13:33 25/9/2017 - Πηγή: Huffington Post Greece

Το 2003 ανακαλύφθηκε ένα τούνελ κάτω από την Πυραμίδα του Φτερωτού Ερπετού στα ερείπια της αρχαίας πόλης Τεοτιχουακάν στο Μεξικό. Στο πέρασμα αυτό είχαν βρεθεί χιλιάδες πολύτιμα ευρήματα, πεσμένα ακριβώς εκεί που είχαν τοποθετηθεί στο μακρινό παρελθόν, ως προσφορές στους θεούς. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονταν δόντια κροκοδείλων, κρύσταλλοι σε σχήμα ματιών και γλυπτά ιαγουάρων. Έτοιμων για επίθεση. Επίσης, ακόμα πιο αξιοσημείωτο ήταν ένα μικρό ανάγλυφο, σε βάθος 17 μέτρων, με μικρές λίμνες

υγρού υδραργύρου που απεικόνιζαν λιμνες. Στα τοιχώματα του τούνελ βρέθηκε πυρίτης σε σκόνη, για να δίνει την εντύπωση φωτός.

Ο αρχαιολογικός αυτός χώρος κοντά στην Πόλη του Μεξικού είναι ένας από τους μεγαλύτερους και σημαντικότερους στον κόσμο, με εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο. Η ανακάλυψη αυτή ήταν η πιο συναρπαστική εξέλιξη εδώ και δεκαετίες- και εκτίθεται στο ευρύ κοινό σε έκθεση στο μουσείο de Young στο Σαν Φρανσίσκο.

Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Guardian, η Τεοτιχουακάν ήταν εδώ και καιρό ένα μέρος γεμάτο μυστικά: Ήταν η πιο μεγάλη πόλη στην Αμερική πριν από 2.000 χρόνια, αλλά δεν είναι πολλά γνωστά για τη γλώσσα, τους κυβερνήτες ή τις συνθήκες της κατάρρευσής της, γύρω στο 550 μΧ. Το όνομά της σημαίνει «γενέτειρα των θεών» και της δόθηκε αρκετά αργότερα από τους Αζτέκους, οι οποίοι αντιμετώπιζαν με μεγάλο σεβασμό τα ερείπιά της, όπως η Πυραμίδα του Ήλιου και της Σελήνης και η Λεωφόρος των Νεκρών.

Πολλά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα, αλλά το νεοανακαλυφθέν τούνελ έχει βοηθήσει στην περαιτέρω κατανόηση περί του σχεδιασμού και της μυθολογίας του Τεοτιχουακάν, που ήταν ιερό μέρος, καθώς και πολυπληθής μητρόπολη. Η έκθεση στο de Young, πέρα από την επίδειξη έργων από πολλαπλές συλλογές, παρουσιάζει τις πιο πρόσφατες θεωρίες γύρω από τα μυστήρια που την περιτριγυρίζουν ακόμα.

Η σήραγγα είχε ανακαλυφθεί από τον Μεξικανό αρχαιολόγο Σέρτζιο Γκομέζ Τσάβες, ο οποίος είχε αντιληφθεί το άνοιγμα μιας μικρής τρύπας- επικίνδυνης για τους τουρίστες- κοντά στη βάση της Πυραμίδας του Φτερωτού Ερπετού. Όταν κατέβηκε μέσα, ανακάλυψε περί τίνος επρόκειτο. «Εντυπωσιαστήκαμε από αυτά που δεν είχε δει κανείς για τουλάχιστον 1.500 χρόνια» είπε ο ίδιος.

Οι Πυραμίδες του Ήλιου και της Σελήνης διαφέρουν από αυτές της αρχαίας Αιγύπτου, καθώς δεν είναι τάφοι, αλλά ναοί. Συνδέονται από τη Λεωφόρο των Νεκρών στο πλαίσιο ενός αστικού δικτύου, με τον συνολικό σχεδιασμό να προσανατολίζεται προς την κίνηση του Ήλιου. Ο σχεδιασμός της πόλης εμπεριέχει την ιδέα της «γενέτειρας των θεών», όπου θεωρείται ότι ξεκίνησε το σύμπαν: Έργα πάνω στα τοιχώματα της σήραγγας υποδεικνύουν πως η μεγάλη πλατεία από πάνω πλημμύριζε εσκεμμένα για την αναπαράσταση ενός είδους «προϊστορικής θάλασσας», με πυραμίδες ως υποτιθέμενα βουνά, να αναδύονται από τα νερά όπως πιστευόταν πως συνέβη στην αρχή του χρόνου. Χιλιάδες άνθρωποι θεωρείται πως παρακολουθούσαν μεγαλειώδεις τελετές αναπαράστασης του μύθου της δημιουργίας.

Οι κάτοικοι της πόλης, όπως και αυτοί από παρόμοιους πολιτισμούς, πίστευαν ότι το σύμπαν είχε τρία επίπεδα, τα οποία συνδέονταν με έναν άξονα: Τους ουρανούς, τη γη και τον κάτω κόσμο, που ήταν ένα σκοτεινό, υγρό μέρος δημιουργίας, με λίμνες και βουνά- υποδείκνυε πλούτη και αναγέννηση, πέρα από θάνατο. Τα πολλά αντικείμενα που βρέθηκαν στο τούνελ θεωρείται ότι είχαν αφεθεί εκεί προς τιμήν των θεών- ενώ η ίδια η σήραγγα εκτιμάται πως ήταν μια αναπαράσταση του κάτω κόσμου.

Η έκθεση στο μουσείο de Young τελειώνει μια μια μαρμάρινη φιγούρα από μία περιοχή όπου θεωρείται πως κατοικούσε η ελίτ: Σημάδια στα χέρια και τα πόδια υποδεικνύουν πως είχε δεθεί με σκοινιά σε έναν στύλο, αναπαριστώντας μια τελετή στην οποία ένας υψηλόβαθμος αιχμάλωτος (πιθανότατα με στρατιωτικό αξίωμα) γδυνόταν, δενόταν και τοξευόταν, Ωστόσο, υπάρχει κάτι πολύ ιδιαίτερο σε αυτή τη φιγούρα- η οποία ανασυντέθηκε από πάνω από 160 κομμάτια, καθώς είχε καταστραφεί από σμίλες: Τα κομμάτια αυτά είχαν υποστεί φθορά από φωτιά. Αυτό έλαβε χώρα την ίδια περίοδο με τη φωτιά που κατέστρεψε την πόλη τον 6ο αιώνα. Ποιος ήταν υπεύθυνος για αυτήν και πώς ακριβώς συνέβη; Όπως λέει Μάθιου Ρομπ, υπεύθυνος της έκθεσης, η Τεοτιχουακάν αντιστέκεται ακόμα στις ερμηνείες, αρνούμενη να αποκαλύψει τα μυστικά της- και διατηρώντας τα πέπλα μυστηρίου του την περιβάλλουν.