Τα «ορφανά» των debate

11:11 15/9/2015 - Πηγή: Huffington Post Greece

Για 7 περίπου ώρες συνολικά, παρακολουθήσαμε δυο κακοστημένες τηλεμαχίες, με έντονα στοιχεία ακαμψίας και αυτοαναφορικότητας. Δυστυχώς, το περιεχόμενο μιμήθηκε τη διαδικασία. Θα περίμενε κανείς μετά από τρία μνημόνια, ένα νέο κύκλο ύφεσης, την Ελλάδα με το ένα πόδι εκτός Ε.Ε. και το 1/3 των Ελλήνων να συντηρεί με εργασία και εισφορές τα υπόλοιπα 2/3, να ακουστεί κάτι για τους άνεργους του ιδιωτικού τομέα, για όσους εργάζονται ανασφάλιστοι ή βρίσκονται σε επισφάλεια. Ακόμη και ο κήρυκας της «ανθρωπιστικής κρίσης» κ. Τσίπρας

δεν βρήκε λέξη για να απευθυνθεί στις 200.000 περίπου ανέργους που θα παράγει η επτάμηνη διακυβέρνησή του τα επόμενα δύο χρόνια, σύμφωνα με εκτιμήσεις του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ.

Το παλιό που βαφτίζεται νέο ή κρύβει το συντηρητισμό του πίσω από τη λέξη «μπροστά» εκφράζεται από πολιτικούς εκπροσώπους που προσάρμοσαν την οικονομία στα μέτρα τους. Ξόδεψαν και ανακύκλωσαν δημόσιο και ευρωπαϊκό χρήμα για να διορίσουν τους καλούς καιρούς τα δικά τους παιδιά και να τα προστατεύσουν τους χαλεπούς, εις βάρους του ιδιωτικού τομέα. Επένδυσαν στις ΔΕΚΟ, αντί σε ανταγωνιστικούς κλάδους της οικονομίας, κλάδεψαν την οικονομία από γνώση, έρευνα και καινοτομία.

Στις 10.000 περίπου απολύσεις του Δημοσίου, αντιστοιχούν - για την ώρα - περίπου 1 εκ. απολύσεις του ιδιωτικού τομέα. Ταυτόχρονα, οι συντάξεις προαρμόστηκαν στα μέτρα της πιο προνομιούχου γενιάς που πάτησε το πόδι της στη χώρα, της γενιάς της μεταπολίτευσης, ώστε το σύστημα να διανέμει προς τα πάνω (παιδιά προς γονείς) αλλά όχι προς τα κάτω (ανταποδοτικότητα), ιδιαίτερα σε καιρούς ύφεσης.

Άρα δεν φτάνει που είσαι νέος, άνεργος για καιρό, χωρίς κοινωνική προστασία και χωρίς πολλές προοπτικές τουλάχιστον για την επόμενη διετία, έχεις και την πλειοψηφία των πολιτικών αρχηγών να μη σε υπολογίζει, να μην σου απευθύνεται.

Φωτεινή εξαίρεση αποτελεί ο Σταύρος Θεοδωράκης που μίλησε για εργασία, παιδεία και δικαιοσύνη. Τους τρεις πυλώνες δηλαδή, των μεγάλων μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη η γενιά μας και δεν θα κοστίσουν τίποτα, παρά μόνο τη δημιουργική σύγκρουση με τις συντεχνίες του «παλιού». Ιδιαίτερα για τη δικαιοσύνη ανάμεσα στις γενιές, μαζί με το Ποτάμι προτείναμε ένα πλαίσιο κοινωνικού διαλόγου, που περιλαμβάνει παρεμβάσεις στην οικονομία, στη δημόσια διοίκηση, στο πολιτικό σύστημα, στη νομοθεσία, από επενδυτικά κίνητρα υπέρ της πρόσληψης νέων ανέργων, μέχρι τη μετατροπή της Γ..Γ Νέας Γενιάς σε Γ.Γ. Διαγενεακής Δικαιοσύνης, που θα ελέγχει τις δημόσιες πολιτικές και θα εξισορροπεί τις αδικίες εις βάρος των νέων. Να μια μάχη για την οποία αξίζει κανείς να μπει πραγματικά «μπροστά».

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.