Τα όρια ελέγχου στην Ευρώπη και η ελληνική πραγματικότητα

15:33 20/1/2017 - Πηγή: Huffington Post Greece

Με την παράγραφο Α.1. του άρθρου 2 του N. 4336/2015 από 1.1.2016 υπόκεινται σε υποχρεωτικό έλεγχο από ορκωτούς ελεγκτές οι οικονομικές οντότητες που χαρακτηρίζονται ως μεσαίες ή μεγάλες, σύμφωνα με τα άρθρα 1, 2 του ν. 4308/2014, δηλαδή οι οντότητες εκείνες που υπερβαίνουν για 2 συνεχόμενες χρήσεις τα 2 από τα παρακάτω 3 κριτήρια:

- Σύνολο ενεργητικού: 4.000.000 ευρώ.
- Καθαρό ύψος κύκλου εργασιών: 8.000.000 ευρώ.
- Μέσος όρος απασχολουμένων κατά τη διάρκεια της περιόδου: 50 άτομα.

Τα παραπάνω όρια είναι αποτέλεσμα της εφαρμογής των οδηγιών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

2013/34/ΕΕ και 2014/56/ΕΕ.

Οι οδηγίες 2013/34/ΕΕ και 2014/56/ΕΕ, και η στρατηγική «Ευρώπη 2020».

Με την οδηγία 2014/56/ΕΕ η Ένωση επιχειρεί να καθορίσει μία σειρά από ζητήματα που αφορούν το ελεγκτικό επάγγελμα, όπως είναι οι όροι αδειοδότησης και εγγραφής στο μητρώο των προσώπων που διενεργούν ελέγχους, οι κανόνες περί ανεξαρτησίας, αντικειμενικότητας και επαγγελματικής δεοντολογίας που εφαρμόζονται στα πρόσωπα αυτά, όπως επίσης και το πλαίσιο για τη δημόσια εποπτεία τους, με σκοπό τη σύγκλιση σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με την οδηγία 34/2013/ΕΕ επιδιώκεται η σύγκλιση των λογιστικών προτύπων σχετικά με την κατάρτιση των ετήσιων λογιστικών καταστάσεων.

Βάσει της αναπτυξιακής στρατηγικής «Ευρώπη 2020» η Ένωση έθεσε στόχο να γίνει μια έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς οικονομία. Τα κράτη μέλη έπρεπε να υιοθετήσουν τους δικούς τους εθνικούς στόχους, ώστε να επιτύχουν υψηλά επίπεδα απασχόλησης, παραγωγικότητας και κοινωνικής συνοχής.
Σ' αυτά τα πλαίσια η χώρα μας θεώρησε ορθό να ορίσει ως μικρές οντότητες όσες επιχειρήσεις δεν υπερβαίνουν τα 2 από τα 3 προαναφερθέντα κριτήρια.

Τι όρια υιοθέτησαν οι υπόλοιπες χώρες της Ένωσης;

Παρακάτω παρουσιάζονται τα όρια που έθεσε η κάθε χώρα για την υποχρέωση μιας οντότητάς σε έλεγχο (η επιπλέον στήλη σε κάθε κριτήριο αφορά στη μεταβολή που προήλθε μετά την ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας).

Σε όλες τις χώρες ισχύει η υπέρβαση δύο εκ των τριών κριτηρίων.

Από το προσχέδιο νόμου, μέχρι το τελικό νομοσχέδιο και οι επιλογές της πολιτικής ηγεσίας.

Το αρχικό προσχέδιο ενσωμάτωσης της κοινοτικής οδηγίας 2014/56/ΕΕ (Σεπτέμβριος 2016) προέβλεπε την μείωση των ορίων ελέγχου και έμεινε σε δημόσια διαβούλευση για περίπου δύο βδομάδες στον ισότοπο opengov.gr . Κανένας κοινωνικός φορέας δεν εξέφρασε την αντίθεσή του για την εν λόγω παράγραφο.

Ως εκ τούτου, το ίδιο το Υπουργείο Οικονομικών επέλεξε να μη λάβει υπόψη του την έρευνα της ΕΛΤΕ που εκπονήθηκε στις 12/5/2016, και αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση του προσχεδίου νόμου για την ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας 2014/56/ΕΕ, από την οποία προκύπτει ότι ο αντίστοιχος αριθμητικός μέσος όρος κριτηρίων υπαγωγής σε υποχρεωτικό έλεγχο των κρατών μελών ανέρχεται σε 3 εκ. € κύκλο εργασιών και 1,1 εκ. € σύνολο ενεργητικού.

Στην ελληνική, αναιμική οικονομία, η οποία βρίσκεται σε ύφεση ήδη μια δεκαετία, τα Υπουργεία Οικονομικών και Ανάπτυξης επιλέγουν να κατηγοριοποιήσουν τις επιχειρήσεις με τα δέκα μεγαλύτερα κριτήρια σε σχέση με τα υπόλοιπα κράτη της Ένωσης και να πραγματοποιήσουν την τρίτη μεγαλύτερη αύξηση ορίων ελέγχου στο σύνολο των κρατών μελών της ΕΕ.

Τι σημαίνει η αύξηση των ορίων ελέγχου;

Με την αύξηση των ορίων ελέγχου, πλήθος ομάδων ενδιαφερομένων (προμηθευτές, πελάτες, τραπεζικά ιδρύματα, εργαζόμενοι) λαμβάνουν χαμηλότερης ποιότητας πληροφόρηση. Σε μία οικονομία που το μεγαλύτερο μέρος των ανωνύμων εταιρειών χαρακτηρίζονται ως «οικογενειακές» με τον βασικό μέτοχο να θεωρεί την εταιρεία ατομική επιχείρηση, η κατεύθυνση της πολιτείας είναι κανένας έλεγχος. Απόφαση που έρχεται σε αντίθεση με τις ολοένα αυξανόμενες φωνές οικονομικής σκέψης (ευρωπαϊκές και μη) για μεγαλύτερης έντασης ελέγχους προς όφελος των πολιτών.

Το Υπουργείο Οικονομικών και η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων μηδενίζουν τη προσπάθεια που καταβλήθηκε με την εφαρμογή του φορολογικού πιστοποιητικού και επέφερε φορολογική συμμόρφωση των επιχειρήσεων σε ποσοστό 92%, διεύρυνση της ετήσιας φορολογικής βάσης κατά € 1,46 δισ. το χρόνο, διεύρυνση της φορολογικής βάσης με έτος βάσης το 2010 σε 1,2% του ΑΕΠ, παρατηρήσεις στις σχετικές εκθέσεις των νομίμων ελεγκτών τουλάχιστον € 165 εκ., χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα πρόστιμα και οι προσαυξήσεις προς επιπλέον καταλογισμό, καθώς και οι μη ποσοτικοποιημένες παρατηρήσεις από τις οποίες ενδεχομένως να προκύψουν επιπλέον φόροι (στοιχεία της ΕΛΤΕ σε εκδήλωση του ΣΕΒ την 23/3/2016).

Παράλληλα, συνέπεια των παραπάνω θα είναι να παραμένει χωρίς έλεγχο μεγάλο μέρος εταιρειών που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας, καθώς οι αρμόδιοι κρατικοί ελεγκτικοί μηχανισμοί σήμερα δεν δύνανται να προβούν στον άμεσο φορολογικό έλεγχο όλων αυτών. Το αποτέλεσμα είναι να χάνεται η όποια δυνατότητα φορολογικής συμμόρφωσης και δικαιοσύνης, η οποία σταδιακά θα μπορούσε να υπερκαλύψει μέρος των φόρων που πλήττει την πλειοψηφία των φορολογούμενων.

Τέλος, το Υπουργείο Οικονομικών επιλέγει να δημιουργήσει ένα νέο κύμα οικονομικής μετανάστευσης (πρόβλεψη του προέδρου του ΣΟΕΛ στη Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων στις 11.01.2017 για 900 άτομα) προς την Δυτική Ευρώπη, με τη χώρα μας να μένει απαθής στο brain drain της νέας γενιάς.

Θεωρούμε ότι για τη δημιουργία μίας νέας ελληνικής πραγματικότητας, δομημένης σε σχέσεις εμπιστοσύνης, διαφάνειας και υγιούς ανταγωνισμού, η ορθή εφαρμογή των νομικών πλαισίων δεν μπορεί να αποτελεί αντικείμενο διαπραγμάτευσης του κόστους ευκαιρίας κανενός. Ως εκ τούτου προσδοκούμε την άμεση τροποποίηση των σχετικών νομοσχεδίων.

Τα δεδομένα των ορίων για τον υποχρεωτικό έλεγχο κάθε χώρας αντλήθηκαν από την εργασία για τα όρια ελέγχου «Audit exemption thresholds in Europe» της FEE (Federation of European Αccountants).

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.