Τα πολλαπλά μηνύματα των αμερικανικών εκλογών

11:03 4/11/2020 - Πηγή: Huffington Post Greece

Στις ΗΠΑ, σήμερα, εν αναμονή της εκλογής του 46ου Πρόεδρου τους, κυοφορούνται αλλαγές σε δύο κυρίως σημεία, μεταξύ τους, πιθανώς, αντικρουόμενα:

- Στα μεγάλα αστικά της κέντρα και κυρίως σε όσα φιλοξενούν φοιτητές που σπουδάζουν στα Πανεπιστήμια όπου η νέα γενιά των διανοουμένων αναπροσανατολίζεται στην «λαμπρή απομόνωση».

- Στον έμπειρο και σταθερό θεσμικό τους ρόλο στις παγκόσμιες εξελίξεις όπου η τράπουλα ξανα-ανακατώνεται στις Συμμαχίες, στους Διεθνείς

Οργανισμούς και στα περιφερειακά καυτά μέτωπα των συγκρούσεων.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Liveblog: Τραμπ εναντίον Μπάιντεν - Η κρίσιμη μάχη των αμερικανικών εκλογών

Σταθεροποιητικός παράγοντας και βάση της μεγάλης της δύναμης είναι το Σύνταγμα των 7 άρθρων και των 17 τροποποιήσεων.

Οι ΗΠΑ είναι μια θεσμικά έμπειρη χώρα, με πολιτική κουλτούρα αλλά και με μεγάλη εκλογική πολυπλοκότητα.

Ο τρόπος που βλέπουν τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ τις εκλογές στην Αμερική δεν είναι πολιτικά σωστός.

Η παγκόσμια δήθεν «Αποδέσμευση» π.χ. του προέδρου Τραμ δεν ισχύει.

Στην αμερικανική διπλωματία ισχύει αυτό που ορίζεται από το στρατιωτικό, βιομηχανικό και τραπεζοοικονομικόκατεστημένο που έχει υπολογίσει με απόλυτη προσέγγιση τους στόχους στο μέλλον.

Οι ΗΠΑ εξακολουθούν να έχουν 200.000 στρατιώτες ανά τον κόσμο με πρώτη παρουσία στην Ιαπωνία, δεύτερη στην Νότια Κορέα και τρίτη στη Γερμανία.

Η ιδιαιτερότητα του Προέδρου Τραμπ είναι ότι αποφεύγει τις στρατιωτικές εμπλοκές.

Καμία ένταση δεν προτιμάται από τις προσπάθειες μερικών περιφερειακών συμβιβασμών που μετατρέπουν έξυπνα τις ΗΠΑ από υπόλογο σε διαιτητή.

Παρόμοιο παράδειγμα στην Ευρώπη αποτέλεσε η Μεγάλη Βρετανία με την Κύπρο και την Τουρκία στη δεκαετία του 60.

Ένα άλλο σημείο ιδιαίτερης άσκησης πολιτικής αποτελεί το Κουρδικό ζήτημα.

Είναι σαφές ότι εδώ ο Τράμπ δεν δέχθηκε να αγνοήσει και να θυσιάσει τις όποιες προσωπικές του σχέσεις με τον Ερντογάν και έβαλε μερικό φρένο στην πορεία ενίσχυσης της αυτονομίας των Κούρδων.

Ως προς τα Ελληνοτουρκικά είναι εμφανές ότι δεν πρέπει πλέον να καλλιεργούμε προσδοκίες για ουσιαστικότερη αμερικανική εμπλοκή,με οποιονδήποτε Πρόεδρο...

Οι Αμερικανοί παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις στη Κίνα, στη Ρωσία, στο Ιράν.

Εξ αυτού τους ενδιαφέρει ώστε η Τουρκία να μην αποσταθεροποιηθεί

Γνωρίζουμε ότι στην Τουρκία αναπτύσσονται νέες ισχυρές ομάδες τόσο φίλο- ιρανικές όσο και φιλο-ρωσικές.

Ο νέος Πρόεδρος θα έχει να διαχειριστεί μια αντιδυτική και αντιαμερικανική πολιτική της Τουρκίας με συμβιβασμούς και μετριοπάθεια.

Οι ΗΠΑ επομένως δεν θα ρισκάρουν να αναπτύξουν συνεργασίες με κράτη τα οποία θεωρούν από ανταγωνιστικά έως εχθρικά.

Η Ελλάδα θα καταστεί, παρά τις όποιες διακηρύξεις, υπεύθυνη για τις πράξεις και το μέλλον της.

Μόνη της, ουσιαστικά, πρέπει να αντιμετωπίσει την πολυπλοκότητα των σχέσεων της με την Τουρκία ενισχύοντας τις ένοπλες της δυνάμεις,την πολιτική/εθνική συνοχή και τις περιφερειακές της συμμαχίες.

Ουσιαστικές,επίσης, θα είναι οι επιπτώσεις που θα δημιουργηθούν στην ευρύτερη γειτονιά μας.

Ο Πρόεδρος Τραμπ επέλεξε να παρεμβαίνει λιγότερο σε Ευρώπη, Μεσόγειο και Μέση Ανατολή αφήνοντας χώρο σε περιφερειακούς ανταγωνισμούς και να τερματίσει τους ατέλειωτους πολέμους που δημιούργησαν προηγούμενες Κυβερνήσεις.

Ας μην λησμονούμε ότι επί Ομπάμα - Μπάιντεν που είχαν εκλεγεί με την προσδοκία να κάνουν λιγότερους πολέμους, αναμείχθηκαν στη Λιβύη, τη Συρία και προκάλεσαν αναταραχές με τους αδελφούς Μουσουλμάνους στην Αίγυπτο. Αυτή η πολιτική είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία των μαζικών μεταναστευτικών ροών από τις οποίες σήμερα υποφέρει η Ελλάδα και η Ευρώπη.

Στις εκλογές υπάρχουν πάντα πολλοί κόσμοι.

Η πολιτική επιθυμία αλλά και η φαντασία πριν από την κάλπη και η πραγματικότητα που αντιμετωπίζεις μετά.

Η βεβαιότητα του μέλλοντος είναι αδύνατη.

Στη σύγχρονη Διπλωματία είναι απολύτως ανορθολογικό να αναμένεις διαφοροποίηση των δεδομένων χωρίς να πλασάρεσαι στις υψηλότερες θέσεις του ανταγωνισμού.

Όπως διατείνεται ελληνοαμερικανός φίλος από το Τέξας, ένας από τους φανατισμένους οπαδούς του Προεδρου Τράμπ, ορθολογικό πλέον είναι το ανυπότακτο και η εγγύηση του απρόβλεπτου που μπορεί να σταθεροποιηθεί μόνο στην περίπτωση που αντιληφθούμε καλύτερα το πως λειτουργεί το σύστημα των μεγάλων δυνάμεων και του νέου «μοντέλου» της Διεθνούς Διπλωματίας.

ΠΡΙΝ ΦΥΓΕΤΕ Πόσο θα διαφέρουν (ή δεν θα διαφέρουν) Τραμπ - Μπάιντεν για την Ανατολική Μεσόγειο Η «δεξιά οργή» γέρνει τις Αμερικανικές εκλογές Πώς ο Τραμπ κέρδισε τη Φλόριντα