Τι είδους πολιτικά αφηγήματα θέλουμε;

07:28 27/11/2020 - Πηγή: Huffington Post Greece

Κάθε έννομη τάξη, πολλές φορές, προκειμένου να προχωρήσει σε ένα νέο φάσμα μεταρρυθμίσεων ή για να συντηρήσει την υπό αμφισβήτηση δυναμική της, χρειάζεται ένα πολιτικό αφήγημα. Βέβαια, τα εκάστοτε πολιτικά αφηγήματα δεν εξαντλούνται στα στενά και εσωτερικά όρια μιας πολιτικής παράταξης, αλλά πολλές φορές με τους συμβολισμούς που αυτά διαθέτουν, αποσκοπούν στην ουσιαστική γεφύρωση των σχέσεων πομπού και δέκτη.

Τις τελευταίες ημέρες έχουμε κληθεί να αναμετρηθούμε με μια νέα πολιτική συνθήκη, οι ρίζες της οποίας εντοπίζονται

ήδη από το πέρας των πρώτων αμήχανων ημερών της πρωτοφανούς πανδημίας, η οποία, παραβλέποντας ή αμφισβητώντας συλλήβδην την σημερινή επικίνδυνη πραγματικότητα, εμμένει κατ’ αποκλειστικότητα στην κεφαλαιοποίηση της επιτυχίας του πρώτου κύματος της πανδημίας, ρίχνοντας τίτλους τέλους σε ό,τι διαμορφώνεται πέρα από αυτό. Στην περίπτωση μας, ωστόσο, αυτό που διαμορφώνεται, ανατρέποντας τις όποιες σταθερές σε καθημερινή βάση, είναι η πραγματικότητα, και όχι κατ’ ανάγκη η κριτική, όπως αρκετοί πιστεύουν. Και κάπου εδώ εμφανίζεται η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στην κίβδηλη και την ενάρετη άσκηση των πολιτικών καθηκόντων. Κυρίως, όμως, εμφανίζεται η υπεύθυνη και έντιμη ανάληψη του πολιτικού κόστους, καθώς και η σχέση αυτού με τις δυο εκφάνσεις που προσλαμβάνει κατά καιρούς το δίπολο της ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας.

Τα δύο είδη της πολιτικής μας πραγματικότητας, που με ευκρίνεια μπορεί να αντιληφθεί κανείς, είναι τα εξής: ο κανόνας της πολιτικής θρασύτητας και η εξαίρεση της έμπρακτης πολιτικής έμπνευσης. Η πρώτη περίπτωση φροντίζει να μας υπενθυμίζει, δίχως ίχνος πολιτικής αισθητικής και ανθρωπιάς, ότι την στιγμή που το υγειονομικό προσωπικό δίνει τον δικό του άνισο αγώνα, επαφιόμενο στις αντοχές των υποστηρικτών του και την όποια συγκινητική εθελοντική συνεισφορά, και οι θεσμικές ισορροπίες του ΕΣΥ βρίσκονται υπό κατάρρευση, εμείς οφείλουμε ενθέρμως να «πανηγυρίζουμε», διότι οι λοιπές ευρωπαϊκές χώρες βρίσκονται σε δεινότερη υγειονομική θέση.

Η άλλη όψη των πραγμάτων φανερώνει ότι, όταν η πολιτική αξιοπιστία δυναμιτίζεται από διχαστικό και αποπροσανατολιστικό λόγο εν μέσω παγκόσμιας πανδημίας, τα ψήγματα έμπνευσης δεν ατονούν. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι και οι περιπτώσεις των βουλευτών οι οποίοι, αντιλαμβανόμενοι ότι η χώρα βρίσκεται στην δυσκολότερη στιγμή της, στην αντιπαράθεσή της με την πανδημία, αποφάσισαν, για όσο κριθεί αναγκαίο, να βρεθούν στην πρώτη γραμμή, υπηρετώντας με τις γνώσεις τους την ανθρώπινη ζωή.

Πιθανότατα, καθόσον βρισκόμαστε, σύμφωνα με τα τελευταία επιστημονικά δεδομένα, όλο και πιο κοντά στο λυτρωτικό εμβόλιο, που θα δώσει μια τεράστια ανάσα ανακούφισης στους υγειονομικούς και οικονομικούς μηχανισμούς, να διανύουμε την τελευταία και πιο κρίσιμη φάση του εν εξελίξει κύματος. Και, ακριβώς, γι’ αυτό δηλώσεις εμπρηστικού χαρακτήρα και ενασχολήσεις με θέματα που εξαντλούνται στην αισθητική της Βουλής ανήμερα της εορτής των Ενόπλων Δυνάμεων να είναι πιο ανεπιθύμητες από ποτέ, διότι υποσκάπτουν τα θεμέλια του ενιαίου εθνικού μετώπου.

Η επόμενη ημέρα της κρίσης οφείλει να μας βρει με μια ξεκάθαρη ταυτότητα. Χρειαζόμαστε ένα πολιτικό αφήγημα που δεν θα αρνείται να αφουγκραστεί τον κοινωνικό παλμό και δεν θα είναι επίμονος αντιρρησίας του πολιτικού κόστους. Η ανάληψη του πολιτικού κόστους, σε τελική ανάλυση, δεν είναι κατ’ ανάγκη ένδειξη ήττας. Πρόκειται για κάτι πολύ πιο βαθύ και ουσιαστικό: είναι ένδειξη πολιτικού πολιτισμού.

ΠΡΙΝ ΦΥΓΕΤΕ Η Παναγία στο κοινοβούλιο και οι αντιρρησίες συνείδησης της ελληνικότητας Μετακινήσεις νοσηλευτών από νοσοκομεία σε ιδιωτικές κλινικές καταγγέλλει η ΠΟΕΔΗΝ