Το «ευτυχώς που τον ξεφορτωθήκαμε» του Κακλαμάνη για τον Ζαγοράκη και μια ιστορία από Βρυξέλλες

07:19 11/4/2024 - Πηγή: Huffington Post Greece

Η ιστορία βασίζεται σε αληθινά περιστατικά και στην κάπως ασθενή μνήμη μου. Συνειρμοί, ελεύθερα.

Πριν από μερικά χρόνια, σε ένα φιλικό δείπνο με έναν ευρωβουλευτή που έχει θητεύσει στο παρελθόν σε περισσότερα του ενός κόμματα, η συνήθης συζήτηση σχετικά με τα τότε τρέχοντα πολιτικά δρώμενα, τον ρόλο του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου και τα προβλήματα της Ελλάδας (ήταν και μέσα στην οικονομική κρίση, όταν είχα αποδεχθεί εκείνη την ευγενική πρόσκληση

για τις Βρυξέλλες) περάσαμε στο τρίτο μπουκάλι κρασί.

Όπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς, σε αυτό το σημείο τα στόματα ανοίγουν ευκολότερα και το χιούμορ φτάνει σε άλλα επίπεδα.

- «Κάνεις καθόλου αθλητισμό για να χάσεις κανένα κιλό;» ρώτησε κάποιος στο τραπέζι τον ευρωβουλευτή-οικοδεσπότη μας, που διακρίνεται για την ευστροφία του και παραμένει εξαιρετικά ετοιμόλογος.

- Βέβαια, κάθε εβδομάδα παίζουμε μπάσκετ, τουλάχιστον μία φορά. Έχουμε φτιάξει ομάδα. Εγώ, ως ψηλότερος, παίζω μέσα στη ρακέτα για να σπρώχνω. Όμως και ο Θ. σπρώχνει. Και ο Ν. παίζει καλούτσικα. Μιλάμε για ομηρικές μάχες. Κι άλλοι έρχονται, από όλα τα κόμματα, αλλά εμείς είμαστε σταθεροί. 

«Μα ο Θ. παίζει μπάσκετ; Αυτός μπάλα δεν έπαιζε;» διατύπωσε την αυτονόητη, κοινή απορία στο τραπέζι ένας εκ των συγκαθήμενων.

- «Βέβαια, αλλά και στο μπάσκετ είναι καλός, γιατί τρέχει πολύ γρήγορα. Και σπρώχνει καλά, γιατί είναι γυμνασμένος», αποκάλυψε με αθλητικό πνεύμα ο ευρωβουλευτής, φίλος μας.

Και με εξομολογητική διάθεση, συνέχισε την περιγραφή, που πάνω-κάτω πήγε κάπως έτσι: Εντάξει, δεν μιλάει ποτέ, δεν θυμάμαι να έχει πάρει ποτέ τον λόγο στην Ολομέλεια. Αλλά παίζει φοβερό...μπάσκετ! Υπάρχει βέβαια ένας κανονισμός στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, που λέει ότι κάθε ευρωβουλευτής πρέπει να πάρει τον λόγο τουλάχιστον για μία φορά σε κάθε κοινοβουλευτική περίοδο, κάθε χρόνο δηλαδή. Ο Θ. δεν μιλάει και πολύ καλά αγγλικά, νομίζω. Όταν εξελέξη λοιπόν, του βρήκανε ένα καλό, ικανό βοηθό -γιατί οι βοηθοί των ευρωβουλευτών κάνουν πολύ σημαντική δουλειά να ξέρετε, έχουν συνήθως προϋπηρεσία εδώ και γνώσεις σε βάθος για πολλά θέματα, ώστε να υποστηρίζουν τη δουλειά του ευρωβουλευτή σε όλα- και ο βοηθός του Θ. φροντίζει βασικά να καταθέτει γραπτώς κάποιες θέσεις, κάποιες ερωτήσεις, ώστε να υπάρχει παρουσία.

ΥΓ: Ελπίζω να έχω συγκρατήσει σχετικά καλά τα βασικά αυτής της εξομολόγησης, που έγινε κάποτε με διάθεση χιούμορ περισσότερο και όχι κακίας. Ούτε, όμως, με διάθεση σοβαρής αυτοκριτικής σε πολιτικό επίπεδο. Φυσικά, αδικείται ο Ζαγοράκης - αν πάρουμε «μετρητοίς» - το σχόλιο του Νικήτα Κακλαμάνη. Γιατί δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως «μαύρο πρόβατο» και, εν τέλει, οι πολίτες θα (ξανα)κρίνουν την προσφορά του στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Περισσότερο, εκτίθεται συνολικά το πολιτικό μας σύστημα. Γιατί γίνονται, δυστυχώς, όλο και περισσότερο φανερά τα προβληματικά κριτήρια με τα οποία καταρτίζονται λίστες ευρωψηφοδελτίων - και στις επικείμενες ευρωεκλογές του 2024. Ελπίζω, πάντως, να με διαψεύσουν στην πράξη οι νέοι ευρωβουλευτές: Να χειρίζονται επαρκώς την αγγλική και να κάνουν τα βασικά για τα οποία θα εκλεγούν: Να μιλήσουν κάποτε στην Ολομέλεια του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου.

Related...Τα 46 κόμματα που δήλωσαν στον Άρειο Πάγο την πρόθεσή τους να συμμετέχουν στις ευρωεκλογές