Το φιλί της ελευθερίας

10:06 28/9/2017 - Πηγή: Huffington Post Greece

Θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη. Ασχολίαστη. Μια φωτογραφία ενός ζευγαριού. Ε και; Είναι όμως πολλά παραπάνω. Το γαλλικό πρακτορείο αποτυπώνει με ένα κλικ τις πρώτες στιγμές ελευθερίας του δημοσιογράφου της Τζουμχουριέτ, Καντρί Γκιουρσέλ μετά από 330 ημέρες στη φυλακή. Η σύζυγός του ήταν εκεί και τον περίμενε. Οποιαδήποτε περιγραφή είναι φτωχή. Η Ναζιρέ έπαιρνε το πουλμανάκι με τις άλλες συζύγους δημοσιογράφων για να τους συναντήσουν για λίγα λεπτά. Και μετά γύριζε πίσω περιμένοντας την επόμενη φορά. Όχι όμως τώρα. Τώρα, έφυγαν μαζί. Ο Καντρί Γκιουρσέλ, μπορεί να απελευθερώθηκε. Συνάδελφοί του

όμως παραμένουν στη φυλακή και περιμένουν.

Δημοσιογράφοι της εφημερίδας που ίδρυσε ο Κεμάλ το 1924, θεωρούνται τρομοκράτες και δικάζονται γι' αυτό. Ανάμεσά τους κι άλλοι που τόλμησαν να γράψουν ελεύθερα. Άγνωστο ποια θα είναι η τύχη τους.
Από τις πιο γνωστές περιπτώσεις, αυτή του ανταποκριτή της Βελτ, Ντενίζ Γιουτζέλ. Και η δική του γυναίκα είναι παρούσα. Δίπλα στο Ντενίζ, ο οποίος μετρά πάνω από 200 ημέρες στη φυλακή. Σε μια πρόσφατη ανοιχτή επιστολή, έγραφε χαρακτηριστικά: «Θέλω να τρυπήσω τους τοίχους της κώφωσης με την κραυγή μου». Εκείνη πιστεύει ότι πλέον όλες οι πλευρές είναι χαμένες στη μετάφραση, ότι κανείς δεν καταλαβαίνει ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα. Οι ώρες περνούν, οι ημέρες κυλούν αλλά παρά τις προσπάθειες της Γερμανίας και της Άνγκελα Μέρκελ, ο Ντενίζ δεν αποφυλακίζεται.

Τι άλλο περιμένει όμως όσους θέλουν να λέγονται δημοσιογράφοι και να μαθαίνουν -και το κυριότερο να ενημερώνουν- ακόμη και για μια τόσο δα μικρή αλήθεια περιμένοντας το δικό τους «φιλί της ελευθερίας»;

Ενώ αυτά συμβαίνουν στην Τουρκία το ερώτημα της ελευθεροτυπίας πλανάται. Ίσως όχι σε τόσο «σκληρές εκδόσεις». Ερντογάν, Τραμπ και όχι μόνο... Σίγουρα ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών δε φημίζεται για την αγάπη του στους δημοσιογράφους και δη αυτούς που τολμούν να μιλούν ανοιχτά, να τον ρωτούν ευθαρσώς και να τον αμφισβητούν. Στην αρχή, ίσως ήταν αστείο να επιλέγει σε ποιους και εάν θα δώσει το λόγο. Όχι όμως όσο περνάει ο καιρός. Δεν πρωταγωνιστεί ούτε στον «Υποψήφιο» ούτε είναι κριτής στα καλλιστεία. Το έχει ξεχάσει προ πολλού βέβαια. Δεν εξηγείται αλλιώς όταν με υποτιμητικό και ενοχλημένο ύφος επιτίθεται εναντίον όσων δεν πάνε με τα νερά του. Για την ακρίβεια δε φαίνεται να κατάλαβε ποτέ το ρόλο του. Και ούτε αναμένεται να τον καταλάβει. Όσες δημοσκοπήσεις κι εάν γίνουν, όσες αντιδράσεις κι εάν υπάρχουν, έχει εκλεγεί. Και όχι μόνο ο Τραμπ... Ο λαός τους εκλέγει, ο λαός τους αποκαθηλώνει, αλλά μέχρι τότε τι;

Τι άλλο περιμένει όμως όσους θέλουν να λέγονται δημοσιογράφοι και να μαθαίνουν -και το κυριότερο να ενημερώνουν- ακόμη και για μια τόσο δα μικρή αλήθεια περιμένοντας το δικό τους «φιλί της ελευθερίας»;