Τρελά πράγματα σε μιαν ημίτρελη χώρα που υποφέρει

12:53 13/2/2017 - Πηγή: Huffington Post Greece

Το ήξερα καλά - όπως και οι περισσότεροι από εσάς φαντάζομαι- ότι επικρατεί πραγματική ασφυξία στη Διοικητική Δικαιοσύνη, ότι ο αριθμός των εκκρεμών υποθέσεων φτάνει τις πολλές χιλιάδες, ότι η χώρα μας κατέχει παγκοσμίως μια από τις υψηλότερες θέσεις στις καθυστερήσεις εκδίκασης διοικητικών υποθέσεων, αλλά δεν ήξερα τα πραγματικά νούμερα. Κι όταν τα έμαθα, σχεδόν .... έπεσα αναίσθητος.

Κρίνοντας από αριθμούς και σχόλια, αναρωτιέται κανείς αν λειτουργεί η Διοικητική Δικαιοσύνη, αν εκδικάζονται υποθέσεις κι αν υπάρχουν υπεύθυνοι άνθρωποι που γνωρίζουν τι ΔΕΝ συμβαίνει και απλώς περί άλλων

τυρβάζουν.

Πόσες είναι οι εκκρεμείς υποθέσεις στη Διοικητική Δικαιοσύνη; Κρατηθείτε: 288.229! Κι όσο για τη... διεθνή μας καταξίωση σ αυτό το χώρο, η Ελλάδα στις καθυστερήσεις είναι η πρώτη ανάμεσα στις 26 χώρες της Ευρώπης. Και αυτά είναι στοιχεία αδιαμφισβήτητα και επίσημα αφού παρουσιάστηκαν στην ετήσια τακτική συνέλευση των διοικητικών δικαστών από την πρόεδρο της Ένωσης Ρένα Γιανναδάκη, η οποία με δηκτικό ύφος υποστήριξε ότι η Ένωση έχει ζητήσει επανειλημμένα συνάντηση με τον υπουργό και τον πρωθυπουργό για τα θέματα που απασχολούν τη Διοικητική Δικαιοσύνη, αλλά ακόμη περιμένει.

Και για να ξέρουμε για ποιο πράγμα μιλάμε: Τα Διοικητικά Δικαστήρια αποτελούν τον κλάδο της δικαιοσύνης που είναι επιφορτισμένος με τον δικαστικό έλεγχο των πράξεων και παραλείψεων της διοίκησης. Ιστορικά είναι νεώτερος δικαστικός κλάδος σε σχέση με τα ποινικά και τα πολιτικά δικαστήρια και η ίδρυσή τους ανάγεται στον 19ο αιώνα. Έχουμε τακτικά διοικητικά δικαστήρια, που εκδικάζουν κυρίως διοικητικές διαφορές ουσίας και το Συμβούλιο της Επικρατείας, που εκδικάζει κυρίως ακυρωτικές διαφορές. Στα Διοικητικά Δικαστήρια ανήκει και το Ελεγκτικό Συνέδριο, αρμοδιότητες του οποίου είναι ο έλεγχος των δημοσίων δαπανών και ο καταλογισμός των δημοσίων υπολόγων. Και φυσικά, δεν είναι μόνο οι καθυστερήσεις χιλιάδων υποθέσεων, είναι και η αντιμετώπιση των περισσότερων υποθέσεων όχι επί της ουσίας αλλά -κυρίως- επί του τύπου με αποτέλεσμα, τεράστιο ποσοστό υποθέσεων που καταλήγουν σε... εξωπραγματικές αποφάσεις (όπως π.χ. τον καταλογισμό χρηματικών ποινών ή χρεών σε απλά μέλη Διοικητικών Συμβουλίων χωρίς εκτελεστικές ευθύνες για «παράνομες» πληρωμές μισθών, υπερωριών, συμβάσεων, εξόδων κίνησης στο προσωπικό οργανισμών, που κρίθηκαν παράνομες λόγω κακής ερμηνείας διοικητικών αποφάσεων, τις οποίες τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων ΔΕΝ γνωρίζουν και ΔΕΝ χειρίζονται) οι οποίες δεν είναι λογικό να εφαρμοστούν και φυσικά καταλήγουν σε... άλλα δικαστήρια.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι όπως επισήμανε η κ. Γιανναδάκη, στα διοικητικά δικαστήρια η πλειοψηφία των υποθέσεων αναβάλλεται επειδή η διοίκηση δεν έχει έτοιμο τον φάκελό τους!

Απευθυνόμενη στον υπουργό Δικαιοσύνης -ο οποίος ήταν απών λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων- η κυρία Γιανναδάκη υποστήριξε ότι το συνεχώς αυξανόμενο κόστος των δικών καθιστά την δικαιοσύνη απρόσιτη στον οικονομικά αδύναμο: «Στο όνομα της επιτάχυνσης αλλά και κάλυψης ταμειακών αναγκών του κράτους, περιορίζεται διαρκώς το δικαίωμα του για δικαστική προστασία. Γιατί το συνεχώς αυξανόμενο κόστος της δίκης σε συνδυασμό με την καθυστέρηση εκδίκασης των υποθέσεων είναι παράγοντες αποτρεπτικοί για να προσφύγει κανείς στη Δικαιοσύνη».

Και η ουσία: «Στα διοικητικά δικαστήρια εκκρεμούν σήμερα 288.229 υποθέσεις, από τις οποίες 245.795 στα Πρωτοδικεία και 42.434 στα Εφετεία. Από αυτές, το σύνολο των εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων που κατά κανόνα προκαλούν το ενδιαφέρουν είναι 58.082, ενώ οι εκκρεμείς υποθέσεις που αφορούν άλλα αντικείμενα είναι 230.147. Μόνο τα τελευταία χρόνια ψηφίστηκαν, 38 νόμοι για την επιτάχυνση απονομής της Δικαιοσύνης, αλλά το πρόβλημα δεν λύθηκε, αφού οι όποιες δικονομικές ρυθμίσεις δεν πλήττουν την ρίζα του προβλήματος», είπε η κυρία Γιανναδάκη.

Αν έχω καταλάβει καλά, -και κάτι καταλαβαίνω λόγω επαγγέλματος!-, ένα Διοικητικό Δικαστήριο μπορεί να αποφασίσει ύστερα από 6-7 χρόνια για μιαν υπόθεση, εκδίδοντας μιαν απόφαση που υποχρεώνει αναρμόδια μέλη Διοικητικών Συμβουλίων να πληρώσουν τα ίδια (!!!) για απολύτως αναγκαίες δαπάνες μισθοδοσίας και λειτουργίας ενός Οργανισμού που είχαν εγκρίνει ύστερα από πρόταση/γνωμοδότηση Διοικήσεων, δαπάνες που αν δεν είχαν πληρωθεί, ο Οργανισμός αυτός ΔΕΝ θα λειτουργούσε. Ενώ παράλληλα, το ενδιαφέρον της Διοικητικής Δικαιοσύνης, θα έπρεπε να έχει στραφεί αλλού, για το καλό μιας χώρας που υποφέρει!

Τρελά πράγματα. Σε μιαν ημίτρελη, αναποτελεσματική και τραγελαφική Δημόσια Διοίκηση και μιαν ανεπαρκή Διοικητική Δικαιοσύνη η οποία εκδίδει ύστερα από χρόνια, χωρίς λόγο και ουσία, πρακτικά ανεφάρμοστες αποφάσεις.

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.