Τσίπρας με Κλίντον: Too little, too soon...

12:12 29/9/2015 - Πηγή: Huffington Post Greece

Λέγεται πως στην πρόταση που έκανε ο Αλέξης Τσίπρας προς τους δανειστές λίγες μέρες πριν τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος (και μετά την προκήρυξή του), πήρε την απάντηση "too little, too late", δηλαδή ότι και δεν ήταν ικανοποιητική, αλλά και είχε έρθει με καθυστέρηση.

Αυτή τη φράση θυμήθηκα βλέποντας τη συνομιλία του πρωθυπουργού με τον Μπιλ

Κλίντον στα πλαίσια του ετήσιου συνεδρίου Clinton Global Initiative. Η παρουσία του Αλέξη Τσίπρα εκεί -που έγινε με την υποστήριξη της επίσης παρούσας Γιάννας Αγγελοπούλου- έχει κάποια αδιαμφισβήτητα οφέλη για τη χώρα μας.

Η ημίωρη κουβέντα με τον Μπιλ Κλίντον δεν ήταν άκαιρη υπό το πρίσμα ότι η χώρα θέλει...από χθες τις επενδύσεις, και ενδεχομένως να θεωρήθηκε ότι ενισχύει το προφίλ του πρωθυπουργού.

Επαναφέρει το ελληνικό θέμα σε παγκόσμιο επίπεδο, ενώ ήταν εμφανές πως έγινε για να απευθυνθεί κάλεσμα στους επενδυτές να έρθουν να ρίξουν λεφτά στην Ελλάδα. Όμως, για τον ίδιο τον πρωθυπουργό ήταν μια μάλλον μετριότατη εμφάνιση τόσο από πλευράς παρουσίας όσο και από πλευράς περιεχομένου με συνέπεια και ο στόχος να μην επετεύχθη ικανοποιητικά.

Ο Αλέξης Τσίπρας είναι γνωστός μεταξύ άλλων για δύο χαρακτηριστικά του: Τη δεινότητά του να μιλάει στο λαό και την ελλιπή γνώση της αγγλικής γλώσσας. Το πρώτο, που είναι αβαντάζ, μετριάστηκε από το πάνελ στο οποίο συμμετείχε. Δεν ήταν...«Στον Ενικό» του Νίκου Χατζηνικολάου, αλλά απέναντι σε ένα κοινό βρισκόμενο στο ημίφως και κυρίως απέναντι σε έναν πρώην Πλανητάρχη. Το δεύτερο, που συνιστά μειονέκτημά του, ήρθε και επικάλυψε τη δυνατότητα που έχει ο Τσίπρας να απαντά γρήγορα, έξυπνα και με απλή γλώσσα.

Σε επικοινωνιακό, λοιπόν, επίπεδο, ο πρωθυπουργός ήταν μαγκωμένος και δυσκολευόταν να εκφέρει το λόγο του, έτσι όπως πραγματικά θα ήθελε. Με τον πλούτο του αγγλικού του λεξιλογίου βελτιωμένο, αλλά σε καμία περίπτωση επαρκή, αναγκάστηκε να προχωρήσει σε επανάληψη εκφράσεων χάνοντας τη ζωντάνια που συνήθως δείχνει. Θύμιζε λίγο υποψήφιο που εξετάζεται στα προφορικά του Proficiency και αγωνίζεται να βρει τις σωστές λέξεις για να ολοκληρώσει τη σκέψη του. Μια απλή παρατήρηση στη στάση του σώματός του αποδεικνύει ότι ένιωθε κάπως άβολα στη θέση του.

Αποκορύφωμα της...χαμένης μετάφρασης ήταν ότι δεν καταλάβαινε πλήρως τα όσα έλεγε ο Μπιλ Κλίντον με τη χαρακτηριστική αμερικανική προφορά και την ταχύτητα στο λόγο του. Ειδικά η ατάκα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στη Βόρεια Ελλάδα που μεταπωλείται στη Γερμανία δεν έγινε ποτέ αντιληπτή από τον πρωθυπουργό μας.

Η αδυναμία στην εκφορά του λόγου έχει, όμως, συνέπειες και στην ουσία των όσων λες. Διάβασα σε μεγάλο ενημερωτικό site ότι ο Κλίντον έδινε «πάσες» στον Τσίπρα για να μιλήσει για τις επενδύσεις στην Ελλάδα. Όμως, σίγουρα δεν συνιστά πάσα η ατάκα του πρώην αμερικανού προέδρου ότι «ζητάτε από τους επιχειρηματίες να σας υπογράψουν μια λευκή επιταγή» που ήρθε ως απάντηση-μπηχτή στην τοποθέτηση Τσίπρα ότι τώρα προσπαθούμε να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα.

Η επανατοποθέτηση του πρωθυπουργού στο θέμα δεν είχε ούτε κάτι νέο να εισφέρει στη συζήτηση ούτε έγινε με χαλαρό στιλ και ξεκάθαρες κουβέντες, στις οποίες - για να μην ξεχνιόμαστε- αρέσκονται οι Αμερικάνοι και δη οι επιχειρηματίες.

Η ημίωρη κουβέντα με τον Μπιλ Κλίντον δεν ήταν άκαιρη υπό το πρίσμα ότι η χώρα θέλει...από χθες τις επενδύσεις, και ενδεχομένως να θεωρήθηκε ότι ενισχύει το προφίλ του πρωθυπουργού. Όμως, ο Τσίπρας σε αυτή τη «γυάλα» είναι προς το παρόν σαν ψάρι έξω από τα νερά του και χάνει μεγάλη ποσότητα από την επικοινωνιακή του αύρα.

Προσθέτοντας σε αυτό ότι οι τοποθετήσεις του αναλώθηκαν σε επίπεδο προθέσεων και μόνο της νέας κυβέρνησης, η παρουσία του πρωθυπουργού στη συζήτηση συμπυκνώνεται σε μια παράφραση της απάντησης που πήρε τον Ιούλιο: Too little, too soon...

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.