Τζιχαντισμός και Νεοναζισμός

14:58 18/10/2017 - Πηγή: Huffington Post Greece

Οι βίαιες και αιματηρές διαδηλώσεις στο Charlottesville των Ηνωμένων Πολιτειών πριν από λίγους μήνες, η άνοδος που σημείωσαν τα ακροδεξιά κόμματα AFD και FPO στις πρόσφατες εκλογές στη Γερμανία και Αυστρία αντίστοιχα, και οι πρόσφατες τρομοκρατικές ενέργειες στο Λονδίνο, στο Μάντσεστερ και στη Βαρκελώνη, αναδεικνύουν την πολυδιάστατη φύση της έξαρσης της τρομοκρατικής απειλής σε διεθνές επίπεδο.

Τα πρόσφατα αυτά γεγονότα αναδεικνύουν

επίσης την ταυτόχρονη εξάπλωση του τζιχαντισμού και του νεοναζισμού σε παγκόσμιο επίπεδο. Οφείλουμε λοιπόν να κατανοήσουμε την αλληλεπίδραση και τη σύνδεση της «νέας νεοναζιστικής ακροδεξιάς» με τους Ισλαμιστές εξτρεμιστές, με αλληλοτροφοδοτούμενα ωφέλη και αμοιβαία δυναμική εξέλιξη, παρά την φαινομενική ιδεολογική απόσταση.

Οι τζιχαντιστές επί της ουσίας επιδιώκουν να επιφέρουν επίπονα πλήγματα στις σύγχρονες Δημοκρατίες και προφασιζόμενοι την «απάνθρωπη συμπεριφορά» Χριστιανών και Εβραίων εναντίον των Μουσουλμανικών πληθυσμών, επιχειρούν να επιβάλλουν τον νόμο του Αλάχ. Αφού σχεδόν εξαφάνισαν τους Χριστιανούς στο Ιράκ και στη Συρία, σκορπούν το θάνατο οπουδήποτε, αδιαφορώντας για το μέγεθος της αιματοχυσίας. Κάθε κτύπημα αυξάνει τον φόβο των πολιτών, αναβαθμίζει το επίπεδο συναγερμού και εντείνει τα μέτρα ασφαλείας των Αρχών. Κάθε κτύπημα συνοδεύεται από ιαχές πανηγυρισμών των οπαδών του Ισλαμικού κράτους αλλά και άλλων συγγενών τρομοκρατικών οργανώσεων, και ο ενθουσιασμός τους διαχέεται μέσω των κοινωνικών μέσων δυκτίωσης για να εμψυχώσουν και άλλους Ισλαμιστές να γίνουν και εκείνοι «Μάρτυρες του Αλάχ». Οι δήθεν καταπιεσμένοι δεν «επαναστατούν» για να αποκτήσουν την ελευθερία τους, δολοφονούν για να πλήξουν την ελευθερία των άλλων, των «διαφορετικών», να πλήξουν το δικαίωμα στη ζωή.

Ο τρόμος και ο φόβος τροφοδοτούν τα ζωώδη ένστιγκτα των νεοναζιστών οι οποίοι στρέφουν το μίσος τους εναντίον των Μουσουλμάνων και των «ξένων» γενικά, όπως αυτοί τους ορίζουν. Κατ' αυτούς όλοι οι Μουσουλμάνοι φέρουν συλλογική ευθύνη για τα εγκλήματα των Ισλαμιστών. Αρνούνται το διαχωρισμό ανάμεσα στον Μουσουλμάνο πιστό και στον Ισλαμιστή εξτρεμιστή. Επιχειρούν να τους ταυτίσουν και απυθυνόμενοι στο θυμικό των πολιτών να δημιουργήσουν ένα κλίμα Ισλαμοφοβίας και ξενοφοβίας. Τελικός στόχος η εξόντωση τους ή στην καλύτερη περίπτωση η εκδίωξη τους. Η Κου Κλουξ Κλαν επανέρχεται φορώντας τον ίδιο απεχθή μανδύα.Το μίσος και η βία των Νεοναζί κατά των Μουσουλμάνων και των «ξένων» τροφοδοτεί την βία και την τρομοκρατία των Τζιχαντιστών.

Κάθε σταγόνα αίματος που χύνεται σε μια τρομοκρατική επίθεση προσθέτει ψήφους στα ακροδεξιά μορφώματα, εκεί όπου στεγάζονται πολλοί Νεοναζί, και κάθε ψήφος στα νεοναζιστικά μορφώματα προσθέτει έναν ακόμα υποψήφιο βομβιστή αυτοκτονίας. Η ανοχή του προέδρου Τραμπ στους ρατσιστές του Charlottesville δεν είναι μια Αμερικανική υπόθεση όπως και το 13,5% που κέρδισε το ξενοφοβικό AFD δεν είναι μια Γερμανική υπόθεση. Ούτε βέβαια το 26% που κέρδισε το ακροδεξιό FPO είναι μια Αυστριακή υπόθεση. Είναι εξελίξεις που επιχειρούν να επαναφέρουν τον εθνικισμό ως βασική παράμετρο της κοινωνικής και εξωτερικής πολιτικής απειλώντας την ειρήνη, τον πολιτισμό και κυρίως τον ανθρωπισμό της κοινωνίας των πολιτών.

Η ταύτιση με τα θύματα της τρομοκρατίας, όπου κι αν αυτή κτυπά, πηγάζει κυρίως από το κόσμο των συναισθημάτων των πολιτών μιας κοινωνίας. Η αντιμετώπιση του ρατσισμού, της ξενοφοβίας, της Ισλαμοφοβίας και του αντισημιτισμού πρέπει να οδηγείται από σχεδιασμό και ορθολογική σκέψη για την θωράκιση των αρχών της ελευθερίας, της ισονομίας και της ανεξιθρησκείας.

Ισως αναρωτηθεί ο αναγνώστης γιατί προβληματίζομαι τόσο πολύ για τους Μουσουλμάνους πολίτες στην Ευρώπη και στην Αμερική! Η απάντηση είναι απλή. Γιατί γνωρίζω με ακρίβεια τα δεινά που υπέστησαν οι Εβραίοι και οι «διαφορετικοί» άνθρωποι από το Ναζισμό και τις οδυνηρές επιπώσεις του στην ανθρωπότητα. Γιατί είναι σαφές επίσης οτι Ισλαμοφοβία και Αντισημιτισμός είναι οι δύο πλευρές του ιδίου νομίσματος. Και γιατί η τρομοκρατία μπορεί να ξεκινάει με επιθέσεις εναντίον του Ισραήλ αλλά γρήγορα εξαπλώνεται σε Δύση και Ανατολή. Απλά κάποιοι που υιοθετούν ως ιδεολογικό υπόβαθρο τα δύο μέτρα και δύο σταθμά, όταν τα θύματα της τρομοκρατίας είναι Ισραηλινοί πολίτες τότε αποφαίνονται οτι οι εκτελεστές δεν είναι παρά «μαχητές» ενώ όταν τα θύματα είναι Ευρωπαίοι πολίτες τότε πρόκειται για στυγνούς τρομοκράτες. Είναι το σημείο συνάντησης του ακροδεξιού αντισημιτισμού με το «δήθεν αριστερό» αντισιωνισμό που κοινό στόχο έχουν τη δαιμονοποίηση των Εβραίων είτε ως μεμονωμένα άτομα είτε ως εθνική οντότητα στην ίδια τους την πατρίδα.

Η τρομοκρατία πρέπει να αντιμετωπισθεί αποφασιστικά, σαν να μην υπάρχει η ξενοφοβική ακροδεξιά και η ξενοφοβική ακροδεξιά πρέπει να αντιμετωπισθεί αποφασιστικά σαν να μην υπάρχει η τρομοκρατία. Με άλλα λόγια πρέπει να κοπεί ο ομφάλιος λώρος που συνδέει τον Τζιχαντισμό με το Νεοναζισμό.