Υποσημειώσεις: Ο Μηνάς, ο Κώστας, η αγάπη

11:56 9/12/2015 - Πηγή: Huffington Post Greece

Σκεφτόμαστε με λέξεις. Αν δε μιλάμε σωστά, σημαίνει πως δεν σκεφτόμαστε και σωστά. Ομοίως ένα κλισέ μπορεί να είναι γοητευτικό όταν αναφέρεται εύστοχα, είναι όμως ακόμη κι επικίνδυνο, όταν απλώς αναφέρεται ασχέτως, σε κάτι που ο ομιλών νομίζει ότι ταιριάζει. Δεν υπάρχει πιο επικίνδυνη και άστοχη έκφραση, απ αυτήν του «διαφωνώ αλλά σέβομαι τις απόψεις σου», ειδικά όταν αναφέρεται στις θρησκευτικές πεποιθήσεις του άλλου.

«Φυσικά και δεν σέβομαι τις απόψεις σου τη στιγμή που πιστεύω σε κάτι άλλο απ' αυτό που πιστεύεις

εσύ. Είναι δυνατόν να έχω σεβασμό στη θρησκεία σου, απ' τη στιγμή που εγώ πιστεύω εντελώς διαφορετικά πράγματα από σένα; Για την ακρίβεια, όχι μόνο δε σέβομαι τις πεποιθήσεις σου αλλά θεωρώ ότι είναι μπούρδες και τρίχες κατσαρές, μιας και ο (όποιος) Θεός δεν είναι δυνατόν να είναι όπως τον περιγράφεις εσύ, διότι είναι όπως ακριβώς, πιστεύω εγώ. Αν σεβόμουν τις απόψεις σου θα προσχωρούσα και σ' αυτές. Προφανώς, σέβομαι το δικαίωμα σου να έχεις αυτές τις άλλες απόψεις κι ας πιστεύω πως είναι τρίχες κατσαρές». Κάπως έτσι θα πρέπει να είναι η σωστή απάντηση στο άκουσμα κάθε φορά του προαναφερθέντος κλισέ.

Ότι δε σέβονται καθόλου ούτε τις απόψεις αλλά ούτε και το δικαίωμα των άλλων στη διαφορετικότητα, φανερώνει η συμπεριφορά των πιστών και συγκεκριμένα των ορθόδοξων, μιας και μιλάμε για την Ελλάδα, που θέλουν και εν πολλοίς επιβάλλουν, τη χριστιανική ηθική τους, στους υπόλοιπους. Αυτός ειν' ο λόγος που δεν προχωρούσε το σύμφωνο συμβίωσης αλλά και δεν επιτρέπεται ο πολιτικός «γάμος» για τους ομοφυλόφιλους σ αυτή τη χώρα. Και βάζω τη λέξη σε εισαγωγικά, γιατί η λέξη παραπέμπει σε θρησκευτική τελετή ενώ ουσιαστικά ο πολιτικός γάμος, είναι μια δήλωση στην Πολιτεία, μια συμφωνία συμβίωσης μεταξύ ενηλίκων, που δηλώνεται στο Κράτος και δεν έχει απαραιτήτως σχέση με τη θρησκεία. Ομοίως και η αποτέφρωση, είναι μια διαδικασία αποδεκτή και πάρα πολύ καιρό απολύτως νόμιμη, που παραδόξως όμως ενώ επιτρέπεται η λειτουργία αποτεφρωτηρίου, «απαγορεύεται» η δημιουργία του. Τυχαία σκαλώνει πάντα, στις θρησκευτικές πεποιθήσεις ενός μητροπολίτη.

Γιατί οι θρησκευτικές πεποιθήσεις επηρεάζουν τη ζωή μας, των πιστών και της κοινωνίας. Ο Διαφωτισμός όμως και το κοσμικό Κράτος, προέκυψε ακριβώς γι αυτό τον λόγο. Για να μην καταπιέζουν οι πλειοψηφίες τις μειοψηφίες, για να προηγούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα των θρησκευτικών ιδεοληψιών και για να αποδίδονται τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ. Η εκκλησία έχει κάθε δικαίωμα να θεωρεί θανάσιμο αμάρτημα την ομοφυλοφιλία και να μην επιτρέψει ποτέ τον θρησκευτικό γάμο, όπως και ν' απαγορεύσει την καύση του νεκρού, μόνο όμως στο ποίμνιο. Το τι θα κάνει το Κράτος και τι θα διαλέξουν οι πολίτες, είναι δική τους δουλειά. Απλώς δεν της πέφτει λόγος. Ο διαχωρισμός Κράτους κι εκκλησίας, δε θα είχε λύσει απλώς το πρόβλημα αλλά δε θα το είχε αφήσει να δημιουργηθεί*.

Στο Δευτερονόμιο 22 (Διαθήκη), ο βιβλικός θεός προστάζει πως αν μια γυναίκα δεν φωνάξει αρκετά δυνατά όταν τη βιάζουν και η ίδια θα θεωρηθεί συνεργός και πρέπει να λιθοβοληθεί μέχρι θανάτου. Στο λευιτικό, αν η γυναίκα δεν είναι παρθένα τη νύχτα του γάμου, πρέπει να την λιθοβολήσεις στην εξώπορτα του πατρικού της**. Το κοσμικό Κράτος, επιτρέπει στους πιστούς να έχουν αυτές τα απόψεις, δεν επιτρέπει όμως το θρησκευτικό δίκαιο να υπερτερεί του Εθνικού και Ευρωπαϊκού Δικαίου. Από τη μεταπολίτευση και μετά έχουν γίνει αρκετές αποσπασματικές απόπειρες εκκοσμίκευσης της ελληνικής πολιτείας, όπως ήταν η καθιέρωση της ονοματοδοσίας του παιδιού, η θεσμοθέτηση του πολιτικού γάμου, η αποποινικοποίηση της μοιχείας αλλά και η καθιέρωση του πολιτικού όρκου στα δικαστήρια».

Σ' ένα διαχωρισμό η Ορθόδοξη Εκκλησία θα έπαυε να είναι Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου (με όλα τα συνεπακόλουθα) όπως και το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο ενώ οι Μουφτείες της Θράκης θα έπαυαν να αποτελούν δημόσιες υπηρεσίες. Επίσης η ποινική απαγόρευση της βλασφημίας, μια ρύθμιση με σκεπτικό Τεχεράνης, θα είχε καταργηθεί μιας και τον θεό δεν μπορούμε να τον έχουμε περιβάλει με την αξία έννομου αγαθού. Όποιος «βρίζει» τον θεό, στην κόλαση μπορεί να πάει, φυλακή όμως όχι. Εξάλλου για να ισχυριστείς ότι κάποιος υβρίζεται, πρέπει πρωτίστως να είναι αποδεδειγμένη η ύπαρξη του.

*Έτσι κι ο Κώστας, δε θα είχε παρά μονάχα την έγνοια να πενθήσει, τον εκλιπόντα φίλο του Μηνά κι όχι ν' αποδείξει μιαν αγάπη, με διατυπώσεις σε δημόσιες υπηρεσίες.

**Το ότι οι θρησκείες δε διαφέρουν σε μισαλλοδοξία, το έχω επισημάνει πολλές φορές. Εδώ το πείραμα της ολλανδικής εκπομπή Dit is Normaal, το επιβεβαιώνει για τον χριστιανισμό και το Ισλάμ.

Ο Σίλας Σεραφείμ παρουσιάζει την παράσταση «20 χρόνια stand-up comedy», κάθε Σάββατο βράδυ στο Tin Pan Alley.

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.