Ζητείται «Ελπίς»

09:24 12/2/2022 - Πηγή: Huffington Post Greece

Η κακοκαιρία που σάρωσε την χώρα τις προηγούμενες ημέρες ήρθε να προστεθεί στην δυναμική των περιπτώσεων εκείνων οι οποίες αποδεικνύουν μετ’ επιτάσεως τις δομικές και όχι συγκυριακές ανεπάρκειες του κρατικού μηχανισμού να ανταποκριθεί επιτυχώς σε ένα ομολογουμένως ακραίο καιρικό φαινόμενο.

Η κλιματική απειλή και οι εντεινόμενες επιστημονικές διαβουλεύσεις για την άμεση ανάγκη λήψης τολμηρών μεταρρυθμιστικών κινήσεων στο πεδίο της οικολογικής αφύπνισης, ηχούν κάθε μέρα όλο και πιο πολύ σε διεθνή φόρουμ, ενώ μετά από ένα επώδυνο για την Εύβοια και τους κατοίκους της -και όχι μόνο- καλοκαίρι

ριζώνει για τα καλά η ιδέα των απρόοπτων συνθηκών. Καθόσον είναι σαφές τα τελευταία χρόνια, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, πως οι φοβίες μας για τα ακραία καιρικά φαινόμενα δεν μπορούν να αμβλυνθούν, οι προκλητικές αποστολές του μηχανισμού της διαχείρισης κρίσεων θα συνδιαμορφώνουν τους όρους και τις προϋποθέσεις εντός των οποίων θα διεξάγεται ο δημόσιος διάλογος. 

Οι κινήσεις των επόμενων ημερών δεν διέψευσαν τις συνήθεις προσδοκίες μας, οι οποίες έχοντας σφυρηλατηθεί από παρόμοιες εμπειρίες του παρελθόντος, με χαρακτηριστικότερη του συγκεκριμένου είδους την κακοκαιρία της «Μήδειας», ήταν χαμηλές.

Το μπαράζ ευθυνών στήθηκε πριν προλάβει το φαινόμενο να λάβει φθίνουσα πορεία και πριν διαπιστωθούν εν τοις πράγμασι, μέσα από ώριμες και μεστές περιεχομένου και ειλικρινών απαντήσεων πολιτικές τοποθετήσεις, οι λόγοι των αδυναμιών του επιχειρησιακού μοντέλου και των βραδέων αντανακλαστικών της πολιτείας ως προς την έγκαιρη λήψη των κρίσιμων αποφάσεων, οι οποίες σε τελική ανάλυση θα απέτρεπαν την αποφυγή μιας άνευ προηγουμένου ταλαιπωρίας χιλιάδων πολιτών με την καθήλωση αυτών στις μεγαλύτερες οδικές αρτηρίες της χώρας, καθώς και των εικόνων που κατέκλυσαν μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τηλεοράσεις.

Για αρκετές ώρες πολίτες οι οποίοι είχαν εγκλωβιστεί στην λευκή παγίδα της «Ελπίδας», όπως και αρκετοί άλλοι που αγωνιούσαν για την αποκατάσταση της ηλεκτροδότησης έγιναν κοινωνοί του θεάματος των κρατικών αξιωματούχων περί της απονομής ευθυνών για την κρίση που προκλήθηκε και όχι για την αντιμετώπιση της ίδιας της κρίσης. 

Η συνταγή της αρρυθμίας για το ποιος αφενός (δεν) όφειλε να λάβει πολιτικές αποφάσεις και ποιος αφετέρου (δεν) όφειλε σε επιχειρησιακό επίπεδο να δράσει λειτούργησε εκτονωτικά και εγγυητικά στον άναρχο κανόνα του επιμερισμού των ευθυνών.

Η σύγχυση αρμοδιοτήτων ανάμεσα στο κεντρικό κράτος και την τοπική αυτοδιοίκηση η οποία εξαντλείται σε έναν ένθεν και εκείθεν διαξιφισμό δεν διαφοροποίησε το ήδη γνωστό και καλά εδραιωμένο απονεκρωμένο μοντέλο ως προς την λήψη των κατάλληλων αποφάσεων την κατάλληλη ώρα.

Η πρόταση μομφής που υποβλήθηκε από την αξιωματική αντιπολίτευση, υπό κανονικές συνθήκες, και όχι υπό αυτές που τελικώς διεξήχθη, θα αποτελούσε μια σημαντική ευκαιρία ώστε, πέρα από τον απολογισμό των πεπραγμένων της κυβέρνησης στην μέχρι τώρα θητεία της, να συζητηθούν οι χρόνιες και οι σκληροπυρηνικές αστοχίες του μοντέλου διοίκησης και των ζωτικών υπηρεσιών του κρατικού μηχανισμού, που παραδοσιακά έχουν προκριθεί αναφορικά με την αντιμετώπιση κρίσεων, προληπτικά και κατασταλτικά. 

Ο μοναδικός ωστόσο απολογισμός που κυριάρχησε ήταν εκείνος των μικροπολιτικών και τοξικών αγκυλώσεων και των «νέων επεισοδίων»που καθημερινά τραυμάτιζαν το αξιακό κύρος των κοινοβουλευτικών θεσμών. Οι τελευταίες ημέρες αποκαλύπτουν για πολλοστή φορά ότι η χώρα βρίσκεται σε αναζήτηση λύσεων και ισορροπίας εντός της αρένας των αντίρροπων και συγκρουσιακών δυνάμεων.

Είναι απορίας άξιο πώς μέσα από τα δύσκολα χρόνια των μνημονίων και της αυστηρής δημοσιονομικής λιτότητας εξακολουθούμε να επιβεβαιώνουμε την άγνοια μας και την κακώς εννοούμενη εσωστρέφεια. Η κατεύθυνση για να απεγκλωβιστούμε από τα χρόνια βραχυκυκλώματα που μας κατατρέχουν βρίσκεται στην βάση του γόνιμου πολιτικού διαλόγου και όχι στην πόλωση. Βρίσκεται στους έστω και στοιχειώδεις όρους πολιτικής επιχειρηματολογίας και όχι στην δολοφονία χαρακτήρων.