Σα να βλέπαμε το… 1999

11:48 27/4/2018 - Πηγή: Red Planet

Σχεδόν 20 χρόνια μετά (δεκαεννιά για την ακρίβεια) από το σοκ του Μονάχου, ο Ολυμπιακός βίωσε μια αντίστοιχη εμπειρία. Το 1999 η τρομερή Ζαλγκίρις του Γιόνας Καζλάουσκας σκόρπισε στον αέρα κάθε προσπάθεια των «ερυθρολεύκων» για πρόκριση στον τελικό, σε μια επίδειξη… του μπάσκετ της επόμενης δεκαετίας.

Η ήττα ήταν οδυνηρή, ο Ολυμπιακός έμοιαζε σαστισμένος.

Ακόμη και οι οπαδοί του, είχαν φτάσει στο Μόναχο καθυστερημένα (στο ημίχρονο του αγώνα). Πριν προλάβουν να συνειδητοποιήσουν τι ακριβώς συνέβαινε, έτρωγαν την "κρυάδα".

Υπάρχουν αρκετά κοινά σημεία εκείνης της μονομαχίας και της φετινής σειράς των πλέι-οφ, η οποία έστειλε την ομάδα του Κάουνας στο φάιναλ-φορ και τον Ολυμπιακό πίσω στο Φάληρο, απογοητευμένο, κουρασμένο και λαβωμένο.

Πρώτα απ’ όλα η ανωτερότητα της Ζαλγκίρις. Όπως και το 1999, έτσι και το 2018, ο Ολυμπιακός βρέθηκε απέναντι σε μια πολύ καλύτερη ομάδα. Πάει δικαιότατα στο Βελιγράδι, καθώς δεν άφησε κανένα περιθώριο αντίδρασης, έβγαλε τεράστιο δυναμισμό, συγκλονιστική προσήλωση στο πλάνο και ομαδικότητα που θα ζήλευαν όλοι.

Η ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΗΣ ΖΑΛΓΚΙΡΙΣ ΔΕΝ ΣΗΚΩΝΕΙ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ

Ο Σάρας Γιασικεβίτσιους, συγκινημένος μετά το ματς και πριν πέσει στην αγκαλιά της Ελληνίδας συζύγου του, βούρκωσε ακούγοντας το κοινό της Ζαλγκίριο Αρένα να τον αποθεώνει. Οι Λιθουανοί, μετά από χρόνια, έβρισκαν ένα προπονητή υψηλού επιπέδου, ακόμη καλύτερο από τον Καζλάουσκας που το 1999 είχε γράψει μια επαναστατική μπασκετική ιστορία παίζοντας μπάσκετ των 24’’ στην εποχή … των τριάντα!

Δεν μπορεί κανείς παρά να μη θαυμάσει τους «πράσινους» του Κάουνας. Κάθε άμυνά τους έβγαζε τεράστια θέληση να πάρουν την μπάλα. Τα χεντς-άουτ που έπαιζαν, ήταν υποδειγματικά αλλά και επιβεβαίωση ότι πρόκειται για μια καλοκουρδισμένη ομάδα που δουλεύει στην προπόνηση (αυτή η άμυνα απαιτεί γερά πόδια, γερά πνευμόνια και … ώρες μέσα στο γήπεδο).

Οι επιθέσεις τους στοχευμένες. Ελάχιστες έγιναν εκτός προγράμματος, εκτός συστήματος. Υπήρχε υπομονή, καλό πάσινγκ-γκέιμ, σπουδαίες επιλογές. Δύσκολα η Ζαλγκίρις έβγαινε έξω απ’ αυτό που είχε στο μυαλό της να κάνει. Δεν είναι υπερβολή, αλλά μόνο στο τελευταίο δεκάλεπτο του τέταρτου αγώνα, όταν δηλαδή ο Ολυμπιακός ανοίχτηκε σε όλο το γήπεδο και στο μεγαλύτερο μέρος του ματς που έγινε το 1-1 είδαμε τους Λιθουανούς να βγαίνουν έξω από τα νερά τους.

Η επικράτησή τους δεν σηκώνει αμφισβήτηση και η αναγνώριση του αντιπάλου αποτελεί το πρώτο στάδιο της αυτοκριτικής, της ανάλυσης και του δρόμου που πρέπει να χαράξει από δω και πέρα ο Ολυμπιακός.

ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΟΣ

Το 1999 οι "ερυθρόλευκοι" είχαν δώσει μεγάλη σημασία στα ελληνικά πλέι-οφ. Το ματς στην Πάτρα, με τον Απόλλωνα, σχεδόν τους αποπροσανατόλισε από την πορεία τους και τον στόχο του φάιναλ-φορ. Η ομάδα προετοιμαζόταν για τον αγώνα με τους Πατρινούς λες και ήταν αυτός ο ημιτελικός. Η Ζαλγκίρις μπήκε στο κάδρο, αμέσως μετά. Τεράστιο λάθος, από έναν προπονητή υψηλότατης εμπειρίας όπως ο Ντούσαν Ίβκοβιτς.

Το 2018, η ομάδα πιάστηκε τελείως απροετοίμαστη να παίξει σε πλέι-οφ. Από εξωγενείς παράγοντες (τραυματισμοί) αλλά και δικές της γκάφες (επέμβαση στον Πρίντεζη που … χειροτέρεψε την κατάστασή του, επιβάρυνση του Παπανικολάου, με συμμετοχή στον αγώνα εναντίον του Πανιωνίου) βρέθηκε αποδεκατισμένη, με έλλειψη ενέργειας και δύναμης να αντιπαρέλθει των εκρηκτικών της αντιπάλων.

Πώς να προλάβουν στις αλλαγές της άμυνας οι παίκτες του Ολυμπιακού τα μις-ματς, όταν οι Λιθουανοί ήταν ένα βήμα μπροστά; Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός του μπάσκετ. Φαινόταν με καθαρό μάτι. Οι … "ερυθρόλευκοι" δεν προλάβαιναν!

ΛΑΘΟΣ ΗΤΑΝ ΤΟ ΜΗ ΡΙΣΚΟ

Οι περισσότεροι, ή μάλλον εκείνοι που ζητάνε –κάθε φορά- σώνει και καλά ένα υπαίτιο για την ήττα και την αποτυχία, φόρτωσαν τα πάντα στον Γιάννη Σφαιρόπουλο. Προφανώς και ο προπονητής έχει το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί, ειδικά μετά από ένα αποτυχημένο αποτέλεσμα (όπως το έχει και στις νίκες-επιτυχίες).

Ο κόουτς του Ολυμπιακού δύσκολα μπορούσε να αλλάξει την κατάσταση μέσα στο γήπεδο, απέναντι σε αυτή την ομάδα. Ναι, έχει ευθύνη γιατί η ομάδα του στην πιο "καυτή" χρονική περίοδο, ξέμεινε από μπαταρίες. Δεν είχε όμως και τα … μέσα να τις φορτίσει.

Αν θέλετε το μεγαλύτερο λάθος του προπονητή των Πειραιωτών ήταν ότι δεν πήρε περισσότερα ρίσκα. Το ξαναγράψαμε μετά το 2-1. Η επιμονή στον ηρωισμό των παικτών, δεν έβγαζε πουθενά από την στιγμή, που έμπαινε θέμα ετοιμότητας και ενέργειας. Ήταν προτιμότερο να παίξουν οι απόλυτα υγιείς (Τόμπσον, Γουίλτζερ) παρά να ταλαιπωρούνται εκείνοι που πονούσαν (Πρίντεζης, Παπανικολάου). Η εμφάνιση του Γουίλτζερ μάλιστα στον τέταρτο αγώνα, μάλλον επιβεβαιώνει την εκτίμηση για το σφάλμα του κόουτς.

Σε μια τέτοια σειρά, όπου τα πράγματα είχαν στραβώσει εξ’ αρχής, ο Ολυμπιακός έπρεπε να προσπαθήσει να μπερδέψει αυτός τη Ζαλγκίρις. Να κάνει τρικ, να βάλει παίκτες που δεν περίμενε ο Γιασικεβίτσιους και να ποντάρει στο αναπάντεχο. Δεν λέμε ότι θα προκρινόταν. Το ρίσκο, όμως, σε αυτές τις περιπτώσεις αξίζει τον κόπο. Πέρσι ο Ολυμπιακός είχε προκριθεί γιατί στον τέταρτο αγώνα, μπήκε η ομάδα καμικάζι με το "κοντό σχήμα" και σάρωσε την Εφές. Σύμφωνοι η Ζαλγκίρις δεν είναι Εφές, αλλά και ο Ολυμπιακός δεν έκανε κάτι παραπάνω απ’ αυτά που μπορούσε με βάση τις αδυναμίες και τα τεράστια προβλήματά του.

Υπάρχει μεγάλη συζήτηση για το πώς χτίστηκε ο φετινός Ολυμπιακός. Ή πως κάθε φορά καταφέρνει η ομάδα να έχει ξένους που "δεν κάνουν". Θα μπορούσαμε να πούμε πάρα πολλά, ωστόσο, να επισημάνουμε και κάτι. Πλήρη την ομάδα, ουσιαστικά δεν την είδαμε ποτέ, για να έχουμε … μια ξεκάθαρη άποψη.

ΤΙ ΔΙΔΑΣΚΕΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ

Και οι ήττες, όμως, μέσα στο πρόγραμμα είναι. Ο πρωταθλητισμός δεν είναι ευθεία γραμμή επιτυχίας. Έχει καλές στιγμές, έχει και κακές. Ο Ολυμπιακός έχει χάσει μέχρι στιγμής δυο από τους τρεις στόχους. Η αποτυχία είναι δεδομένη, καθώς ούτε το Κύπελλο (κόντρα στην ΑΕΚ) πήρε, ούτε το φάιναλ-φορ θα δει από κοντά.

Τι μένει; Το πρωτάθλημα που δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση, καθώς παίζει με μειονέκτημα έδρας και πρώτα θα πρέπει να ανασυγκροτηθεί, να μαζέψει τα κομμάτια του και να ξαναγίνει ομάδα.

Πίσω στο 1999, η ιστορία … διδάσκει. Ο Ολυμπιακός εκείνης της χρονιάς, έχασε τον τίτλο μέσα στο γήπεδό του. Αντί να επιστρέψει στην κορυφή, έδινε στον Παναθηναϊκό το δεύτερο συνεχόμενο πρωτάθλημα και την ευκαιρία στους "πράσινους" να εδραιώσουν την κυριαρχία τους εντός συνόρων.

Αν στον Πειραιά διαβάσουν καλά την ιστορία τους, θα προετοιμαστούν και κατάλληλα. Όχι μόνο για τις μάχες του πρωταθλήματος, αλλά και για τη δουλειά ανασυγκρότησης που έχουν το καλοκαίρι…

The post Σα να βλέπαμε το… 1999 appeared first on REDPLANET.GR.