Το ελληνικό πλάνο της νέας σεζόν του Ολυμπιακού

23:02 25/3/2018 - Πηγή: Red Planet

Εδώ και μια γεμάτη εξαετία, λίγο πριν το καλοκαίρι του 2012 και την πρόσληψη του Μπερντ Στορκ, ο Ολυμπιακός έχει καταφέρει να αλλάξει ριζικά τον τρόπο λειτουργίας του σε επίπεδο Ακαδημίας.

Επενδύοντας τόσο σε εξειδικευμένο προσωπικό (από προπονητές και γυμναστές, μέχρι σε αθλητικούς ψυχολόγους), όσο και στην αναβάθμιση του Αθλητικού Κέντρου Ρέντη στο κομμάτι που αφορά τα τμήματα υποδομής (γήπεδα, αποδυτήρια, ξενώνες, γυμναστήριο,

εστιατόρια), έχει καταφέρει να αυξήσει την παραγωγική του διαδικασία, μετρώντας ήδη τα κέρδη -αγωνιστικά και οικονομικά- από την περίπτωση του Παναγιώτη Ρέτσου και περιμένοντας ανάλογες περιπτώσεις στο εγγύς ή απώτερο μέλλον.

Χουτεσιώτης, Νικολάου, Ανδρούτσος, Βέργος, Σκαφίδας είναι ήδη μέλη της πρώτης ομάδας σήμερα, ο Τσιμίκας δανεικός και βασικό μέλος της Βίλεμ στην Eredivisie, ο Μανθάτης βασικός στέλεχος στον ΠΑΣ Γιάννινα, ο Σιώπης πολύτιμος για δύο σερί σεζόν στην πορεία του Πανιωνίου.

Και η προσπάθεια συνεχίζεται, αφού παιδιά όπως οι Τσαβός, Γούλας, Ντότης, Σουρλής και Ασλανίδης είναι μέλη της εθνικής U-16, Κωνσταντινίδης, Γκοτζαμανίδης Μαρτίνης, Μούγιος στην U-17, οι Βοΐλης και Ξενιτίδης στην U-19, ενώ οι Τσιμίκας, Σάλιακας, Νικολάου, Ανδρούτσος, Μανθάτης και Βέργος είναι ενεργά μέλη της εθνικής U-21 που προπορεύεται στον πρώτο όμιλο των προκριματικών του Euro.

Μάλιστα στο πρόσφατο 4-0 επί του Σαν Μαρίνο, έστω κι αν μιλάμε για έναν αδύναμο αγωνιστικό αντίπαλο, ο Βέργος είχε γκολ και ασίστ, ο Ανδρούτσος βρήκε δίχτυα δις και ο Τσιμίκας διαμόρφωσε το τελικό σκορ με απευθείας εκτέλεση φάουλ. Ακόμη και ο Καραχάλιος, νυν παίκτης του Λεβαδειακού και μέλος της εθνικής U-21, θήτευσε επί σειρά ετών στα τμήματα υποδομής των Πειραιωτών.

ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗ ΔΥΣΠΙΣΤΙΑ

Η αλήθεια είναι πως ενώ ο Ολυμπιακός έχει αποδείξει έμπρακτα ότι επενδύει σε μια λειτουργία της Ακαδημίας που αγγίζει τα πρότυπα σπουδαίων ευρωπαϊκών συλλόγων, η στελέχωση του ρόστερ με την παρουσία δικών του παιδιών αντιμετωπίζεται με δυσπιστία από τον κόσμο και αναποφασιστικότητα από την πλευρά της ίδιας της ομάδας.

Ο Πάουλο Μπέντο ήταν ο πρώτος προπονητής που τόλμησε να δώσει ουσιαστικό ρόλο και χρόνο συμμετοχής σε τέσσερα παιδιά της Κ-20 και μάλιστα σε μια σεζόν που δεν προσφερόταν για τέτοια… γενναιότητα. Ποιες ήταν οι αντιδράσεις του κόσμου;

Λίγοι ήταν που το είδαν με θετικό μάτι, περισσότεροι εκείνοι που ερμήνευσαν την απόφαση αυτή με απροθυμία της διοίκησης να κάνει μεταγραφές, ακόμη πιο πολλοί όσοι περίμεναν με το "καλημέρα" τον Ανδρούτσο να κάνει τον Τσάβι και τον Μανθάτη να θυμίζει Γκαλέτι. Ευτυχώς που ο Πορτογάλος τεχνικός έκλεινε τ’ αυτιά του για τα καλά στην περίπτωση του Ρέτσου.

Το παράξενο της υπόθεσης είναι ότι ενστάσεις ακούς από πολλούς που για χρόνια αναρωτιόνταν "και τι έγινε που αναβαθμίζεται η Ακαδημία, αφού τα παιδιά δεν προωθούνται στην πρώτη ομάδα και προτιμάμε αμφιβόλου αξίας ξένους" αλλά μόλις κάποιος το τόλμησε άρχισαν τα "που πάμε με αυτούς". Άβυσσος…

Από την άλλη, ούτε και στην ίδια την ομάδα φαίνεται να υπάρχει μια ξεκάθαρη σκέψη αξιοποίησης των δικών της παιδιών. Και τα παραδείγματα είναι διάφορα. Μετά τη φυγή του Καπίνο είχε μείνει το δίδυμο Προτό – Χουτεσιώτη (με τρίτο τον 18χρονο Σκαφίδα), ωστόσο έγινε η προσθήκη του Ίβουσιτς. Άσχετα με την αξία ή την προοπτική του Κροάτη, με βάση ποια λογική έγινε η συγκεκριμένη μεταγραφή;

Αν στο Λιμάνι δεν εμπιστεύονται τον Χουτεσιώτη για πέντε – δέκα ματς του ελληνικού πρωταθλήματος, τότε γιατί υπάρχει στο ρόστερ; Ειδικά από τη στιγμή που έχει παρθεί απόφαση για επιστροφή του Γιαννιώτη το καλοκαίρι, ο Ίβουσιτς τι θα κάνει; Τον τρίτο;

ΖΙΛΕ-ΣΙΩΠΗΣ, ΜΠΟΤΙΑ-ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΜΑΝΘΑΤΗΣ-ΣΕΜΠΑ/ΠΑΡΝΤΟ

Η απόκτηση του 34χρονου Ζιλέ στοίχισε κοντά στο 1,5 εκατομμύριο ευρώ και ο ίδιος ο Βέλγος εισπράττει περισσότερα από 750.000 ευρώ το χρόνο. Τι κακό μπορεί να είχε βρει τον Ολυμπιακό αν αντί του Ζιλέ, το καλοκαίρι είχε μείνει ο Σιώπης, ένας παίκτης που βγήκε από την Ακαδημία και εισπράττει λιγότερο από το 1/3 του συμβολαίου που υπέγραψε ο Βέλγος;

Επιγραμματικά, τι κακό μπορεί να είχε βρει τον Ολυμπιακό αν ο Νικολάου είχε πάρει (και) τον αγωνιστικό χρόνο του Μποτία τη φετινή σεζόν; Τι λιγότερο θα είχε προσφέρει ο Μανθάτης από τον Σεμπά ή τον Πάρντο;

Είναι κατανοητό ότι στο σύγχρονο ποδόσφαιρο το εταιρικό κομμάτι των συλλόγων είναι αλληλένδετο με το αγωνιστικό. Και ότι οι τίτλοι ή γενικότερα οι επιτυχίες εντός κι εκτός (κυρίως) συνόρων σημαίνουν κέρδη που προσφέρουν την αναγκαία οικονομική ισορροπία/ασφάλεια, επιτρέποντας σε έναν σύλλογο να αποπνέει υγεία.

ΕΔΩΣΕ ΧΡΗΜΑΤΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ "ΣΗΜΑΔΕΨΕ" ΚΑΛΑ

Από την άλλη είναι μάλλον αποδεκτό από την κοινή λογική, ότι με τις επιλογές του τα τελευταία χρόνια στη μεταγραφική αγορά ο Ολυμπιακός (ως οργανισμός) θα μπορούσε να είχε κερδίσει τα ίδια ή και (μελλοντικά) περισσότερα (αγωνιστικά και οικονομικά) αν είχε δείξει μεγαλύτερη αποφασιστικότητα στην αγωνιστική εκμετάλλευση των δικών του παιδιών και όχι επιμένοντας σε περιπτώσεις ξένων ποδοσφαιριστών που αποδεδειγμένα (αφού δηλαδή τους έχουμε δει στο χορτάρι με τα ερυθρόλευκα) δεν μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά.

Παίκτες όπως οι Βούκοβιτς, Καρσελά, Εμενίκε, Μίλιτς αποκτήθηκαν πέρσι το καλοκαίρι με την προοπτική να κάνουν την διαφορά και δεν ακούμπησαν. Ακόμη και ο Οτζίτζα παρά την δεδομένη ποιότητα του δεν μπόρεσε να έχει διάρκεια παρά μόνο αγωνιστικές εκλάμψεις, προβληματίζοντας με την αστάθεια του.

Από τον έμπειρο Ζιλέ θα περίμενε κανείς περισσότερα. Ο Ένχελς έδειξε πράγματα, ο Τζούρτζεβιτς ζορίστηκε πολύ σε αυτή την πρώτη του σεζόν. Με τα χρήματα που ξόδεψε ο Ολυμπιακός σίγουρα όφειλε να… σημαδέψει πολύ καλύτερα.

ΝΕΟΙ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΞΕΝΟΙ

Τη νέα σεζόν ούτως ή άλλως, το μπάτζετ θα συμμαζευτεί. Οι όμιλοι του Champions League θα είναι και πάλι ένα τεράστιο ερωτηματικό (αν τερματίσει έστω 2ος στο πρωτάθλημα) και η πιθανότητα για νέες μεταγραφικές αστοχίες που αφήνουν μεγάλες τρύπες οικονομικά, είναι ένα απευκταίο σενάριο. Παράλληλα ο Ολυμπιακός δείχνει μια διάθεση να "μαζέψει" ότι καλό και ελληνικό κυκλοφορεί στο πρωτάθλημα – ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.

Την ίδια στιγμή έχει ήδη στην ιδιοκτησία του παίκτες που προέρχονται από τα τμήματα υποδομής και αν μη τι άλλο μπορούν να αναλάβουν -τουλάχιστον- έναν υποστηρικτικό ρόλο στο ρόστερ της νέας περιόδου.

Συνδυάζοντας νιάτα, ενθουσιασμό, μπόλικο ελληνικό στοιχείο, δίψα για διάκριση, προοπτική και όλα αυτά σε σχετικά χαμηλό κόστος σε σχέση με αμφιβόλου αξίας ξένους, γεγονός που θα επιτρέψει να γίνουν λιγότερες αλλά σαφώς ποιοτικότερες προσθήκες παικτών από την αγορά του εξωτερικού, με αυξημένες πιθανότητες να κάνουν τη διαφορά και να βοηθήσουν ουσιαστικά το σύνολο αλλά και τους υπόλοιπους γύρω τους να γίνουν καλύτεροι.

Photo credits: eurokinissi

The post Το ελληνικό πλάνο της νέας σεζόν του Ολυμπιακού appeared first on REDPLANET.GR.