Democracy not found

Γράφει ο Μανώλης Καλουδάς

Το πώς αντιλαμβάνεται η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη τη δημοσιογραφία και τον ρόλο των ΜΜΕ στη Δημοκρατία δεν περιμέναμε να το μάθουμε τώρα, σχεδόν έναν χρόνο μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας. Είχαν δώσει δείγματα γραφής από την εποχή που ήταν αντιπολίτευση, απλά τώρα το επιβεβαιώσαμε.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον λυσσαλέο πόλεμο που δέχθηκε η προηγούμενη κυβέρνηση

όταν θέλησε να βάλει τάξη στο τηλεοπτικό τοπίο της χώρας, κάνοντας το αυτονόητο; Να ζητήσει, δηλαδή, τον λογαριασμό από τους καναλάρχες για τις άδειες που χρησιμοποιούσαν αυθαίρετα εδώ και χρόνια.

Από τότε καταλάβαμε τι έρχεται.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει τους σχεδόν 30 δημοσιογράφους που μπήκαν στα ψηφοδέλτια της ΝΔ και τους άλλους τόσους που δεν χώρεσαν και τοποθετήθηκαν ως σύμβουλοι σε φορείς του δημοσίου;

Με το που κάθισαν στην «καρέκλα» διόρισαν ως κουμανταδόρο της ΕΡΤ τον μέχρι τότε Διευθυντή του Γραφείου του Μητσοτάκη, Κωνσταντίνο Ζούλα. Ακόμα και στη Βόρεια Κορέα θα ντρέπονταν να το κάνουν, όχι γιατί δεν είναι άξιος ο άνθρωπος, ίσα ίσα, αλλά για τα προσχήματα.

Με το που κάθισαν στην «καρέκλα» έφεραν το «Επιτελικό Κράτος» και διόρισαν διπλάσιους δημοσιογράφους στα υπουργεία και στο Μέγαρο Μαξίμου.

Και ερχόμαστε στο τώρα.

Όχι, λοιπόν, δεν μας κάνει εντύπωση ο αδιαφανής τρόπος με τον οποίο μοιράστηκαν τα χρήματα της καμπάνιας «Μένουμε Σπίτι» στα ΜΜΕ. Ούτε ότι στη λίστα με τα 1.232 Μέσα βρίσκονται sites που δεν υπάρχουν, που είναι ανενεργά για χρόνια ή που έχουν χαμηλή επισκεψιμότητα, αλλά ανήκουν σε φίλους, συγγενείς και στελέχη της ΝΔ.

Αν για κάτι δεν μπορούμε να τους κατηγορήσουμε είναι ότι άλλαξαν. Όχι, δεν άλλαξαν.

Ούτε τώρα που η ίδια η κοινωνία ζητά επιτακτικά τη δημοσιοποίηση της λίστας με τα ποσά που δόθηκαν ανά ΜΜΕ.

Δεν θα δώσουν απλά τη λίστα για να σώσουν οτιδήποτε αν σώζεται. Θα δώσουν μαζί και τα ποσά που δόθηκαν στα ΜΜΕ ως διαφήμιση από κρατικούς και δημόσιους φορείς την περίοδο της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.

Και ναι, οτιδήποτε βλέπει το φως της δημοσιότητας και αφορά δημόσιο χρήμα είναι καλό για την ίδια τη Δημοκρατία, αλλά το να εξισώνεις τη διαφήμιση της ΔΕΗ, για παράδειγμα, με την κρατική επιχορήγηση μιας καμπάνιας που σκοπός της είναι να σώσει ζωές, είναι άλλο πράγμα.

Κι αν έχουμε φτάσει στο σημείο μια τέτοια καμπάνια με τόσο ιερό σκοπό να χαρακτηρίζεται από αδιαφανείς διαδικασίες επιλογής και χορήγησης χρημάτων, τότε αποδεικνύεται ότι δεν έχουν κανέναν απολύτως φραγμό.

Μέχρι τη στιγμή που θ’ αφήσουν αυτή την καρέκλα θα φροντίσουν ώστε να μην έχουν αφήσει τίποτα όρθιο, όπως ακριβώς έκαναν και μέχρι τον Γενάρη του 2015.

Αυτά…

*** Παγκάκια και ζαρντινιέρες χιλιάδων ευρώ θ’ απολαύσουν οι Αθηναίοι στο έργο «Μεγάλος Περίπατος» του Κώστα Μπακογιάννη. Δεν πειράζει που κάποιοι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με τα επιδόματα του κορονοϊού στο σπίτι τους, που με τα 534 ευρώ δεν ξέρουν ποιον λογαριασμό να πρωτοπληρώσουν, που κινδυνεύουν με απόλυση αν δεν έχουν ήδη απολυθεί, που από 8ωροι έγιναν 4ωροι.

Ο κώλος τους θα κάθεται αναπαυτικά σε παγκάκι των 5.700 ευρώ. Κάτι είναι κι αυτό…

*** Αν γκρινιάζετε για την προπαγάνδα που γίνεται από τη συντριπτική πλειοψηφία των καναλιών, θα συνεχίσετε να γκρινιάζετε γιατί η κατάσταση αυτή όχι μόνο δεν θα βελτιωθεί, αλλά όπως όλα δείχνουν θα γίνει χειρότερη. Σύμφωνα με αποκλειστικό ρεπορτάζ του συναδέλφου, Δημήτρη Κανελλόπουλου, για την «Εφημερίδα των Συντακτών», το ΕΣΡ αποφάσισε – με ψήφους 5-2 – ότι δεν χρειάζεται να ελέγξει τα κανάλια ώστε να διαπιστώσει αν υπάρχει πολιτική πολυφωνία.

*** Ούτε τώρα θα πάρουν μέρος των αποζημιώσεών τους οι 850 πρώην εργαζόμενοι της «Ελευθεροτυπίας» γιατί δύο τράπεζες άσκησαν ανακοπή στον πίνακα διανομής, με αποτέλεσμα να εμποδίζουν την προγραμματισμένη για τις 17 Ιουλίου καταβολή των χρημάτων.

Πέρα από το ανήθικο του ζητήματος, η ενέργεια αυτή είναι και παράνομη, καθώς ο νόμος – ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΚΟΜΑ – προβλέπει ότι οι εργαζόμενοι είναι προνομιούχοι πιστωτές, ενώ οι Τράπεζες όχι και, επομένως, δεν δικαιούνται να εισπράξουν χρήματα από το εκπλειστηρίασμα.

Γιάννης Στουρνάρας ακούει;

*** Δημοσίευμα του Guardian έκανε λόγο για «σκιές στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος εν μέσω της πανδημίας». Δηλαδή έγραψε αυτό που λέμε όλοι μας. Η ΝΔ έδωσε ηχηρή απάντηση. Με διαρροή κύκλων ενημέρωσε τους Έλληνες ότι ο συντάκτης του άρθρου ήταν υπάλληλος του ΣΥΡΙΖΑ.

Γιατί όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι με τον ΣΥΡΙΖΑ. Απλά πράγματα. Λες και ο Guardian είναι κανά εφημεριδάκι της πλάκας που παίρνει κρατική διαφήμιση και το βουλώνει.

Παλιότερα τα είχαν βάλει με τους Financial Times. Ποιος ξέρει αύριο μπορεί να τα βάλουν και με τη Wall Street Journal.

Keywords
Τυχαία Θέματα