Με ριζίτικα και λύρα το τελευταίο «αντίο» στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη (εικόνες – video)

15:17 1/6/2017 - Πηγή: altsantiri

Πλήθος κόσμου έδωσε το «παρών» στο νεκροταφείο Αργουλιδέ για το «αντίο» στον πρώην πρωθυπουργόΈντονα φορτισμένος ο επικήδειος από την Ντόρα Μπακογιάννη – «Πού είσαι πατέρα μου;»Με ριζίτικα τραγούδια και μαντινάδα ο αποχαιρετισμόςΤιμητικοί τουφεκισμοί από άγημα των ενόπλων δυνάμεων

Στο νεκροταφείο του Αργουλιδέ Χανίων πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Πέμπτης η κηδεία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη,

υπό τους ήχους της λύρας του Νίκου Ζωϊδάκη και ριζίτικων τραγουδιών από Κρητικούς.

Λίγο πριν τον ενταφιασμό και εν μέσω έντονης συγκίνησης, η Ντόρα Μπακογιάννη αποσύρθηκε διακριτικά προς τα πίσω. Στη συνέχεια η πλειοψηφία των συγκεντρωμένων τραγούδησαν τον εθνικό ύμνο, φωνάζοντας «αθάνατος», ενώ κάποιοι άλλοι έριξαν «μπαλωθιές».

Αμέσως μετά άγημα των ενόπλων δυνάμεων πυροβόλησε συγχρονισμένα στον αέρα, ενώ πλήθος κόσμους έσπευσε να ρίξει λίγο χώμα στον τάφο για το καλό κατευόδιο στον κρητικό πολιτικό.

Προηγουμένως είχε εναποθέσει πάνω στο φέρετρο την «κατσούνα» του ο εγγονός του και γιος του Κυριάκου Μητσοτάκη, Κωνσταντίνος.

Συγκίνησε η Ντόρα Μπακογιάννη: Σήκω απάνω ψηλέ μου πατέρα. Σήκω απάνω. Λίγο απάνω

Η σορός του πρώην πρωθυπουργού και επίτιμου προέδρου της Νέας Δημοκρατίας μεταφέρθηκε το βράδυ της Τετάρτης στον ιερό ναό της Αγίας Μαγδαληνής, στη Χαλέπα Χανίων, όπου εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα, μέχρι και το μεσημέρι της Πέμπτης.

Ιδιαιτέρως συγκινητικός ήταν ο επικήδειος της κόρης του, Ντόρας Μπακογιάννη, η οποία προσπαθώντας να συγκρατήσει τα δάκρυα και τον πόνο της, μίλησε με τα πιο θερμά λόγια για τον πατέρα της.

«Είμαστε όλοι εδώ. Όλη η οικογένεια, μα πάνω απ’ όλα οι φίλοι σου που στάθηκαν δίπλα σου. Όλοι αυτοί που ακουμπούσες και ακουμπούσαν πάνω σου. Μίλησαν πολλοί για σένα και μίλησαν καλά. Σήμερα δεν είμαστε εδώ για να μιλήσουμε για πολιτική. Σήμερα είμαστε εδώ για να σου πούμε το μεγάλο ευχαριστώ και το πικρό αντίο. Σε ευχαριστούμε για τη λεβεντιά σου, για όσα μας δίδαξες. Να αγαπάμε την Κρήτη. Να τιμούμε το λόγο μας και την τιμή μας. Για την αγάπη και την αισιοδοξία σου. Όταν σου είπαμε ότι ο τόπος δεν πάει καλά μας είπες ότι έχεις εμπιστοσύνη στους Έλληνες.

Σε ευχαριστούμε γιατί μας δίδαξες δύναμη. Πού να τη βρω τη δύναμη; Πού να βρω λόγια, στέκονται κόμποι. Δεν δείλιασες ποτέ, σε όλες τις μικρότητες και τους δειλούς, τους λίγους. Δεν χώρεσες, δεν λύγισες. Ήσουν ψηλός, βλέπεις. Δεν χώρεσες. Ήσουν εδώ για όλους μας. Για τη μάνα μου. Για μένα. Για μας. Σήκω απάνω ψηλέ μου πατέρα. Σήκω απάνω. Λίγο απάνω. Λίγο ακόμα να μας βγάλεις στο ξέφωτο. Σήκω απάνω…»