Αφιέρωμα του BBC για τον Γιάννη – «Από τους δρόμους της Αθήνας, MVP στο NBA»

12:40 3/7/2019 - Πηγή: altsantiri

Το βρετανικό BBC έκανε ένα μεγάλο αφιέρωμα στον έλληνα σταρ και MVP του NBA, Γιάννη Αντετοκούνμπο, ο οποίος βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του διεθνούς Τύπου.

«Όντας έφηβος, έπρεπε να περιμένει τον αδελφό του, Θανάση, για να του δώσει το ένα ζευγάρι παπούτσια που μοιράζονταν για να παίζουν μπάσκετ. Σήμερα, λίγα χρόνια αργότερα,

κορυφαίας ποιότητας αθλητικά παπούτσια φέρουν το όνομα του», ξεκινάει το αφιέρωμα.

«Εργαζόταν ως πλανόδιος πωλητής δρόμου. Πωλούσε τσάντες και γυαλιά ηλίου. Και εξακολουθεί να βρίσκεται εκεί έξω, με την διαφορά ότι τώρα προϊόντα από επώνυμες εταιρείες ένδυσης -και όχι μόνον- φέρουν το όνομα του», αναφέρεται χαρακτηριστικά και συνεχίζει:

«Μέχρι τα 18 του χρόνια δεν έφυγε ποτέ από την Ελλάδα, όμως ποτέ δεν ήταν Έλληνας. Τώρα, έξι χρόνια αργότερα, ζει μόνιμα στις ΗΠΑ και είναι ίσως, ο πιο διάσημος Έλληνας εν ζωή, πολυεκατομμυριούχος και ο καλύτερος μπασκετμπολίστας του πλανήτη.

“Είναι παράλογο”, δηλώνει ο 24χρονος Αντετοκούνμπο και προσθέτει: “Πού ήμασταν και πού είμαστε τώρα… Είναι ένα απίστευτο ταξίδι, είναι πέρα από την φαντασία μου”.

Ο Αντετοκούνμπο γεννήθηκε στην Αθήνα, τον Δεκέμβριο του 1994. Είναι ο δεύτερος γιος της Βερόνικα και του Τσαρλς, ο οποίος είχε φύγει από το Λάγος στη Νιγηρία, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή.

Παρά το γεγονός ότι γεννήθηκε στην Ελλάδα, ούτε ο Γιάννης, ούτε ο μεγαλύτερος αδελφός του, Θανάσης, ούτε τα νεαρά αδέλφια, Κώστας και Αλέξης, μπορούσαν να διεκδικήσουν την ελληνική υπηκοότητα. Ως παράνομοι μετανάστες, ο τσαρλς και η Βερόνικα, σίγουρα δεν μπορούσαν.

Αν και δεν είχαν άδεια παραμονής, δεν ήθελαν να φύγουν από την Ελλάδα. Η οικογένεια Αντετοκούνμπο, ζούσε σε ένα διαμέρισμα δύο υπνοδωματίων στα Σεπόλια. Ο Τσαρλς εργαζόταν περιστασιακά και η Βερόνικα πολλές φορές συνόδευε τον Θανάση και τον Γιάννη, όταν πωλούσαν τσάντες, γυαλιά και φθηνά αξεσουάρ στους δρόμους της Αθήνας.

“Πουλήσαμε πολλά διαφορετικά πράγματα. Ρολόγια, τσάντες, γυαλιά ηλίου, μπρελόκ, CD, DVD, ό, τι μπορούμε να βάλουμε στα χέρια μας”, θυμάται ο Γιάννης και συνεχίζει: “Ήμουν καταπληκτικός σε αυτό. Ήμουν σίγουρα ένας από τους καλύτερους, γιατί μου άρεσε να το κάνω και μου άρεσε να περνώ χρόνο με τη μαμά μου. Είδα τους γονείς μου, κάθε ημέρα, να εργάζονται σκληρά για να μας φροντίζουν, ήταν απίστευτο και μου έμεινε όλη μου η ζωή”.

Στις λίγες ελεύθερες ώρες του, ο Γιάννης δεν ονειρευόταν καλάθια, αλλά γκολ. Ο πατέρας του, υπήρξε ποδοσφαιριστής, αλλά δεν κατάφερε να γίνει επαγγελματίας. Κάτι που πέρασε στους γιους του. Ο Γιάννης ήταν Ολυμπιακός, ενώ θαύμαζε τον Τζιοβάνι, την Άρσεναλ και τον Τιερί Ανρί. Με τους φίλους του και τον Θανάση, συζητούσαν για το Champions League και όχι για το ΝΒΑ.

Όμως αυτό, άλλαξε σε μια τυχαία συνάντηση… Ο Σπύρος Βελλινιάτης ήταν αυτός που εντόπισε το σπουδαίο ταλέντο του Γιάννη. Ήταν μία ημέρα που ως ανιχνευτής ταλέντων, βρέθηκε στα Σεπόλια και είδε τον 12χρονο Γιάννη με τα αδέλφια του.

“Στα Σεπόλια υπάρχουν δύο γήπεδα, το ένα δίπλα στο άλλο. Στο ένα έπαιζαν μπάσκετ και στο άλλο, ο Γιάννης έπαιζε κυνηγητό με τα αδέλφια του“, θυμάται ο Βελλινιάτης και προσθέτει: “Δεν είναι μόνο ότι είδα ένα άτομο με υπέρτατη αντίληψη και αλλαγή κατεύθυνσης, υπήρχε επίσης πάθος για νίκη. Αν έχετε τα μάτια σας ανοικτά μπορείτε να δείτε ταλέντο σε ένα άτομο χωρίς μπάλα ποδοσφαίρου στα πόδια τους ή μπάλα μπάσκετ στα χέρια”…

Ήταν εκείνη η στιγμή στη ζωή του, που ο Γιάννης άρχισε να μαθαίνει να ντριμπλάρει και να κάνει λέι απ. Ο Βελλινιάτης είχε δύο ανοικτά μέτωπα. Αφενός έπρεπε να πείσει την οικογένεια του Αντετοκούνμπο ότι η ενασχόληση με το μπάσκετ θα ήταν χρήσιμη και αφ’ ετέρου έπρεπε να πείσει μία ομάδα να εντάξει στο δυναμικό της τον Γιάννη.

“Οι μεγάλοι σύλλογοι στην Ελλάδα γνωρίζουν τις πολιτισμικές δυσκολίες που μπορεί να προκύψουν από την είσοδο παιδιών από αυτές τις περιθωριοποιημένες κοινότητες. Πιστεύουν ότι δύο ή τρία παιδιά από την Αφρική, μπορούν να αρχίσουν να δημιουργούν μια ομάδα μέσα σε μια ομάδα. Ξέρουν ότι τα κοινωνικά προβλήματα στις γειτονιές τους, η ανάγκη για εργασία από τα παιδιά, σημαίνει ότι μπορεί να μην είναι εκεί για προπόνηση. Δεν είναι αναγκαστικά πρόβλημα του ρατσισμού, αλλά του πώς είναι η κοινωνία”, τονίζει χαρακτηριστικά ο Βελλινιάτης.

Ο Φιλαθλητικός, που συμμετέχει στην τρίτη κατηγορία του ελληνικού μπάσκετ και αναζητά νέα ταλέντα, ανεξάρτητα από το υπόβαθρο τους, προσφέρθηκε να βρει σταθερή δουλειά για τον Τσαρλς και την Βερόνικα, εάν ο Γιάννης και ο Θανάσης δεσμεύονταν να παρακολουθούν με συνέπεια τις προπονήσεις. Και τα δύο αδέλφια, δεσμεύθηκαν. Κάποιες νύχτες θα κοιμηθούν σε στρώματα αφρού στο γυμναστήριο, όπου είχαν εξαντληθεί από την προπόνηση.

Ο… αδελφικός ανταγωνισμός θα τους βοηθήσει αμφότερους να βελτιωθούν. Παρακολουθούσαν το YouTube, βλέποντας τους αστέρες του NBA σε ιντερνετ-καφέ. Ο Άλεν Άιβερσον των Σίξερς ήταν από τους αγαπητούς του Γιάννη, κυρίως για τις σταυρωτές ντρίμπλες.

“Ήμουν 15 ετών και κάναμε καλοκαιρινή προετοιμασία. Ο Θανάσης ήταν ο αστέρας της ομάδας τότε”, θυμάται ο Γιάννης και συνεχίζει: “Στην προπόνηση, σε κάποια φάση, του έκλεψα την μπάλα. Όταν γύρισα σπίτι, συνειδητοποίησα πως εάν μπορώ να το κάνω στον μεγαλύτερο αδελφό μου, αυτόν δηλαδή που ξέρει καλύτερα από τον καθένα τα μειονεκτήματα και τις αδυναμίες μου, μπορώ να το κάθε ενάντια σε οποιονδήποτε».

Σε έναν από τους τελευταίους αγώνες του με τον Φιλαθλητικό, βάζει 50 πόντους. Χωρίς διαβατήριο, χωρίς έγγραφα, ο Γιάννης στερείται του δικαιώματος να παίξει στην πρώτη κατηγορία, αλλά και στις εθνικές ομάδες της ηλικίας του. Όμως το ταλέντο του δεν μπορεί να μείνει κρυφό. Τα βίντεο των επιδόσεών του, δελεάζουν τους ανιχνευτές από ΝΒΑ. Συνολικά, 29 από τα 30 franchise NBA έκαναν το μεγάλο ταξίδι στο μικρό γήπεδο του Φιλαθλητικού για να αξιολογήσουν τον Γιάννη πριν από το 2013. Μόνο οι Νικς της Νέας Υόρκης δεν ήλθαν στην Ελλάδα. Η έλλειψη διαβατηρίου σήμαινε ότι δεν θα μπορούσε να ταξιδέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Τελικά, στις 9 Μαΐου 2013, μετά από δύο χρόνια υποβολής αιτήσεων και λιγότερους από δύο μήνες πριν από την αναχώρηση του, η ελληνική κυβέρνηση χορήγησε την υπηκοότητα στον Γιάννη και το πολυπόθητο διαβατήριο. Η απόφαση των Milwaukee Bucks να επιλέξουν τον Γιάννη, φάνηκε σε πολλούς παράξενη και ριψοκίνδυνη. Έξι χρόνια αργότερα, αποδείχθηκε εμπνευσμένη…

Οι Μπακς έφθασαν στους τελικούς της ανατολικής περιφέρειας, με πρωταγωνιστή τον Αντετοκούνμπο, αλλά αποκλείσθηκαν από τους μετέπειτα πρωταθλητές, Τορόντο Ράπτορς. Σε ατομικό επίπεδο, όμως, έχει γίνει ένα από τα τοτέμ, από τους σούπερ σταρ του πρωταθλήματος, απολαμβάνοντας το ψευδώνυμο «The Greek Freak». Τα στατιστικά δείχνουν την ικανότητά του. Αλλά δεν χρειάζεστε αριθμούς, μόνο μάτια. Το σπάνιο μείγμα της ταχύτητας, της ευελιξίας και της κυριαρχίας, τον καθιστά τον καλύτερο αμυντικό του πρωταθλήματος. Καλύπτει το μισό του γηπέδου με λίγους δρασκελισμούς και διαθέτει την ικανότητα να βρίσκει την ιδανική επιλογή συμπαίκτη. Εάν καταφέρει να βελτιωθεί στο τρίποντο, τότε θα μιλάμε για έναν από τους πληρέστερους παίκτες στην ιστορία του παιχνιδιού.

Στην τελετή απονομής του MVP, ο Αντετοκούνμπο που εισπράττει περίπου 750.000 λίρες την εβδομάδα, είχε το μυαλό του στο παρελθόν και όχι στο μέλλον. Ευχαρίστησε την οικογένεια του και την πρώην ομάδα του. Δήλωσε πόσο του λείπει ο πατέρας του, που πέθανε ξαφνικά το 2017 από καρδιακή προσβολή.

“Όταν κοίταξα έξω στους ανθρώπους, έβλεπα τη ζωή μου μέχρι τώρα. Και σκέφθηκα: Πώς έφθασα εδώ;“».

(ΑΠΕ-ΜΠΕ)