Δημήτρης Σταράκης: Ένας προπονητής γυναικείου μπάσκετ και το ελληνικό πείσμα

13:53 10/9/2017 - Πηγή: altsantiri

Η Εθνική Ελλάδας είναι στις 8 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης μετά από μία εξαιρετική εμφάνιση απέναντι στη Λιθουανία και το αποτέλεσμα αυτό μας έδειξε πολλά. Κάποιοι όμως ανακάλυψαν ξαφνικά ότι η γη γυρίζει.

Καταρχήν, η μεγάλη μας νίκη έδειξε σε προπονητές που ασκούσαν κριτική στον Κώστα Μίσσα ότι το να προπονείς στο γυναικείο μπάσκετ δε σε κάνει εξ ορισμού ανίκανο για να προπονήσεις άντρες. Μία ελάχιστη επαφή με το μπάσκετ των δύο φύλων μας

έχει δείξει ότι άντρες και γυναίκες έχουν τα θετικά και τα αρνητικά τους στη διαχείριση τους κατά την προπόνηση και τον αγώνα. Αλλά τίποτε δεν αποδεικνύει ότι το να προπονείς γυναίκες είσαι κατώτερος, όπως άλλωστε και το αντίστροφο.

Με την υποτιμητική άλλωστε παραπάνω λογική, δε θα έπρεπε ποτέ ο Ζοζέ Μουρίνιο να θεωρηθεί ευθύς εξαρχής προπονητής, αφού ήταν ένας “θνητός” διερμηνέας του “κανονικού προπονητή” Μπόμπι Ρόμπσον.

Η Εθνική Ελλάδας έδειξε όμως και κάτι άλλο στη μεγάλη της νίκη επί της Λιθουανίας: Αυτό το εκπληκτικό χαρακτηριστικό που έχουμε ως λαός: Το πείσμα που μπορεί να τροφοδοτηθεί μετά από μια απογοήτευση. Εάν παρακολουθήσει κανείς τον εκπληκτικό χθες Σλούκα σε όλη τη διάρκεια του ματς, τότε βλέπει ότι πανηγυρίζει σαν τρελός ακόμα και τις ανάσες του. Αυτό το πολιτισμικό μας στοιχείο είναι που μπορεί να μας αναστήσει, κάτω από δύσκολες συνθήκες. Σαφέστατα, θα πει κάποιος εδώ, ότι το πείσμα μπορεί να γυρίσει και μπούμερανγκ σε πολλές άλλες περιπτώσεις. Δε θα του έδινα ποτέ άδικο. Ποτέ ένα χαρακτηριστικό ενός πολιτισμού δεν έχει μόνο ένα πρόσημο. Αλλά χθες, είδαμε τι σημαίνει να πεισμώνει ένα πληγωμένο θηρίο και να κερδίζει μία από τις κορυφαίες ομάδες του Ευρωπαϊκού τουρνουά.

Κρατώ μία εξαιρετική εικόνα, ανάμεσα στις πολλές: Τον πανηγυρισμό του Θανάση Αντετοκούνμπο στο κρίσιμο τρίποντο του κατά την αβέβαιη καμπή του ματς στην 4η περίοδο. Γιατί αυτό το πείσμα, αυτό το πάθος μας αποδεικνύει πως Έλληνας δε γεννιέσαι, αλλά γίνεσαι. Με τα καλά και τα στραβά που κουβαλάμε σε τούτο τον τόπο.