Κίνημα Αλλαγής: Με ποιους θα πάει, ποιους θα αφήσει και ποιους… θα διορίσει

Μία πρώτη αποτίμηση του ιδρυτικού συνεδρίου της ΚεντροαριστεράςΠώς διαμορφώνεται το πεδίο των συνεργασιών από δω και μπροςΔιακριτικό φλερτ τόσο από ΣΥΡΙΖΑ όσο και από Νέα ΔημοκρατίαΟι προϋποθέσεις που θέτουν από ΣΥΡΙΖΑ

Το ιδρυτικό συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής έχει περάσει πια στην ιστορία, με τις προκλήσεις όμως, τα διακυβεύματα και τις κρίσιμες αποφάσεις για την πορεία του χώρου να είναι

όλες μπροστά.

Οι πρώτες ζυμώσεις που έλαβαν χώρα το περασμένο τριήμερο στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, έδωσαν κάποιες πρώτες κατευθύνσεις, χωρίς ωστόσο να υπάρχει το παραμικρό ξεκαθάρισμα ως προς την πορεία του κινήματος της Κεντροαριστερά από δω και μπρος, τη στιγμή που το διακριτικό φλερτ εξ ευωνύμων (Δραγασάκης) και εκ δεξιών (Μητσοτάκης) βοηθά να εξαχθούν κάποια πρώιμα συμπεράσματα.

Σαφέστατα και η αυτόνομη πορεία που προέκρινε η Φώφη Γεννηματά είναι η νούμερο ένα επιλογή, για όσο όμως δεν διανύουμε προεκλογική περίοδο, διότι όταν έρθει η ώρα της κάλπης και των απαραίτητων πια συνεργασιών και ζυμώσεων για τον σχηματισμό κυβέρνησης, ο χώρος της Κεντροαριστεράς θα κληθεί να πει τα «μεγάλα ναι και τα μεγάλα όχι» που λέει και ο ποιητής.

Θα πρέπει λοιπόν στην κάλπη να αποφασίσει η ηγεσία με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει, κάτι που βεβαίως αποκλειστικά και μόνο για λόγους τακτικής και αποτελεσματικότητας δεν αναμένεται να γίνει πριν την προσφυγή σε αυτές, διότι κάτι τέτοιο θα αποτελούσε απλά κάλεσμα για ψήφο είτε σε ΣΥΡΙΖΑ ή σε Νέα Δημοκρατία.

Προοδευτικότητα vs συντηρητισμός

Σύμφωνα λοιπόν με τα όσα εκφράστηκαν στο τριήμερο αυτό, υπάρχουν εκείνοι που στο πλαίσιο των απαραίτητων συνεργασιών μετεκλογικά «γλυκοκοιτάζουν» προς τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη, με κύριο εκφραστή τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος έχει ανάγει σε νούμερο ένα εχθρό του τον ΣΥΡΙΖΑ και φαίνεται διατεθειμένος να συνεργαστεί με οποιονδήποτε αρκεί να είναι απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ.

Από την άλλη είναι εκείνοι που δεν θέλουν ούτε να ακούσουν για συνεργασία με την άκρως συντηρητική πια, Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη (Γιώργος Παπανδρέουμ Γιάννης Ραγκούσης), κρίνοντας ότι αργά ή γρήγορα το δίπολο των τελευταίων χρόνων «μνημόνιο – αντιμνημόνιο» θα ξεπεραστεί και το νέο επίδικο θα είναι το «προοδευτικότητα – συντηρητισμός».

Δεδομένης λοιπόν της ακροδεξιάς στροφής που έχει κάνει καιρό τώρα η Νέα Δημοκρατία, μία συνεργασία «τύπου 2012» φαντάζει σχεδόν αδύνατη για τις προοδευτικές φωνές του χώρου.

Πέραν τούτου όμως, προβληματισμό προκαλεί και ο τρόπος με τον οποίο λαμβάνονται αποφάσεις στον χώρο, αφού σε μία συμφωνία κυριών» λίγο πριν το συνέδριο -και ενώ παιζόταν ακόμα η διεξαγωγή του- συμφωνήθηκε να μην εκλεγεί κανένα όργανο, καμία ομάδα, αντ’ αυτού τα όποια όργανα να σχηματιστούν με διορισμούς.

Κίνηση που απέχει παρασάγγας από μία δημοκρατική και -θεωρητικά- από τα κάτω διαδικασία που συνήθως συμβαίνει σε συνεδριακές διαδικασίες.

Το πολύ πρώιμο και διακριτικό «φλερτ» από ΣΥΡΙΖΑ

Αναφορικά με τις συζητήσεις σχετικά ενδεχόμενο συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ – Κεντροαριστεράς, τον τόνο έδωσαν το περασμένο τριήμερο τόσο ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δημήτρης Τζανακόπουλος, όσο και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομίας, Γιάννης Δραγασάκης.

Σύμφωνα με συνέντευξη του πρώτο στον RealFm οι «καθαρές κουβέντες» από την πλευρά του Κινήματος Αλλαγής θα ήταν:

1. Μία πολιτική αυτοκριτική, που φαίνεται ότι δεν θέλει να κάνει το Κίνημα Αλλαγής σε σχέση με τις επιλογές 2010-2015.

2. Μια αποστασιοποίηση από τις επιλογές που έγιναν μετά το 2011, που η στρατηγική σύμπλευση με τη ΝΔ μετατράπηκε σε πολιτική ταύτιση.

3. Μια σοβαρή πολιτική τοποθέτηση σε σχέση με την ανάγκη για την ανατροπή της λιτότητας.

4. Μια καθαρή στάση σε ό,τι αφορά στα ζητήματα διαφθοράς, τα ζητήματα θεσμικής αναβάθμισης της ελληνικής Πολιτείας.

Στο δίπολο «Αριστερά – Δεξιά» αναφέρθηκε στον χαιρετισμό του στο συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής και ο Γιάννης Δραγασάκης, υπογραμμίζοντας τη στρατηγική σκέψη για συγκρότηση μίας μεγάλης προοδευτικής παράταξης που υφίσταται στην Κουμουνδούρου.

«Οι αποφάσεις που θα πάρουμε σήμερα θα καθορίσουν την πορεία της χωράς τα επόμενα χρόνια», σχολίασε ο υπουργός Οικονομίας, επισημαίνοντας ότι «τώρα μετά τα μνημόνια οι διαχωριστικές γραμμές μνημόνιο-αντιμνημόνιο υποχωρούν και επανέρχονται αξιακές διαχωριστικές γραμμές. Η πρόοδος και η συντήρηση».

Μάλιστα, περιγράφοντας την «επόμενη μέρα» του πολιτικού σκηνικού, ο κ. Δραγασάκης ανέλυσε τα διλήμματα προς όλες τις πολιτικές δυνάμεις: Με ποιες δυνάμεις και συμμαχίες θα προσχωρήσουμε. Είναι πρόωρο να μιλάμε για δικομματισμό.

Keywords
Τυχαία Θέματα