Κραυγές αγωνίες και ένταση στην Ειδομένη – Με το…σταγονόμετρο η ροή προς την ΠΓΔΜ

12:30 29/2/2016 - Πηγή: altsantiri

Ένταση επικρατεί αυτή την ώρα στον καταυλισμό της Ειδομένης, στην ουδέτερη ζώνη Ελλάδας-ΠΓΔΜ, με πολύ μεγάλο αριθμό προσφύγων να έχουν καταλάβει τις σιδηροδρομικές γραμμές και να πετούν πέτρες προς την αστυνομία της γειτονικής χώρας.

Ζητούν να τους επιτραπεί άμεσα να περάσουν στην ΠΓΔΜ και να συνεχίσουν το ταξίδι τους.

Οι περισσότεροι απ' αυτούς μάζεψαν νωρίτερα τα λιγοστά υπάρχοντά τους και κατέλαβαν τις σιδηροδρομικές γραμμές

έως και το σημείο όπου υψώνεται ο μεταλλικός φράχτης με την ΠΓΔΜ.

Νωρίτερα, το σημείο διέλευσης στην ουδέτερη ζώνη Ελλάδας-ΠΓΔΜ είχε ανοίξει και επρόκειτο να δοθεί άδεια εισόδου σε 50 άτομα.

Σχεδόν 7.000 πρόσφυγες κάθε ηλικίας περιμένουν με αγωνία να «ξεκλειδώσει» για τα καλά η βαριά μεταλλική πύλη στην ουδέτερη ζώνη Ελλάδας-ΠΓΔΜ για να συνεχίσουν το ταξίδι προς το όνειρο της Κεντρικής Ευρώπης.

Το άνοιγμα του σημείου διέλευσης για μικρά χρονικά διαστήματα και για λιγοστά άτομα, όπως συμβαίνει από το πρωί της Δευτέρας έχει προκαλεί περισσότερο εκνευρισμό και αγανάκτηση στους κουρασμένους πρόσφυγες και μετανάστες, γεγονός που προκάλεσε νέα κινητοποίηση, με νέο αποκλεισμό της σιδηροδρομικής γραμμής.

Με σηκωμένα τα χέρια και φωνάζοντας συνθήματα, οι πρόσφυγες διαμαρτύρονται για το γεγονός ότι ενώ βρίσκονται στον καταυλισμό της Ειδομένης περίπου 7.000 άτομα, οι ρυθμοί διέλευσης στην ΠΓΔΜ είναι πολύ αργοί.

Υπενθυμίζεται ότι από τις 9 το βράδυ της Κυριακής έως τις 4 τα ξημερώματα πέρασαν 300 άτομα.

«Κυρία, μήπως ξέρετε πότε θα ανοίξουν τα σύνορα; Κουράστηκα να περιμένω«.

Αφού έχουν περπατήσει φορτωμένοι με τα λιγοστά υπάρχοντά τους, χωρίς να τους απασχολούν οι καιρικές συνθήκες ή τα αυτοκίνητα που περνούν με μεγάλη ταχύτητα από πλάι τους, περιμένουν υπομονετικά να τους ενημερώσουν πως το ταξίδι τους προς το όνειρο θα συνεχιστεί.

«Κυρία, μήπως ξέρετε πότε θα ανοίξουν τα σύνορα; Κουράστηκα να περιμένω«. Προτού καλά καλά συμπληρώσει έξι χρόνια ζωής, ο Άσραφ αναγκάστηκε να βάλει στο καθημερινό του λεξιλόγιο όρους, όπως «σύνορα» και «προσφυγιά«. Πάνω από έναν μήνα στον δρόμο μαζί με την οικογένειά του, ο μικρός Σύρος περιμένει εδώ και δέκα μέρες στην Ειδομένη να ανοίξει και γι' αυτούς η βαριά μεταλλική πόρτα στην ουδέτερη ζώνη Ελλάδας-ΠΓΔΜ προκειμένου να συνεχίσουν από εκεί το ταξίδι τους για το… ευρωπαϊκό όνειρο, που τείνει να μετατραπεί σε εφιάλτη.

Λίγο πιο πέρα, η Φάτιμα, από την πόλη Χομς της Συρίας, κάθεται απελπισμένη πάνω στις σιδηροδρομικές γραμμές, έχοντας πλάι τις δυο κόρες της, ενώ σε μια σκηνή στον δεύτερο καταυλισμό της Ειδομένης κοιμούνται τα άλλα δύο παιδιά της. Δείχνει την ταυτότητά της και γεμάτη αγωνία ρωτά: «Θα μας αφήσουν να περάσουμε; Είμαι η μόνη που έχω ταυτότητα μαζί μου καθώς άρπαξα την τσάντα μου πάνω στον πανικό. Φύγαμε άρον άρον από το σπίτι μας, όταν άρχισαν να μας βομβαρδίζουν. Οι υπόλοιποι έφυγαν μόνο με ό,τι φορούσαν εκείνη τη στιγμή».

Η Φάτιμα δεν είναι η μόνη που αγωνιά για την τύχη των υπόλοιπων μελών της οικογένειάς της, που έφτασαν ως την Ειδομένη χωρίς διαβατήριο ή ταυτότητα -απαραίτητο εφόδιο εδώ και αρκετές μέρες προκειμένου να συνεχίσουν το ταξίδι τους- παρά μόνο με το χαρτί πιστοποίησης που πήραν από τις ελληνικές αρχές κατά την άφιξή τους στη Λέσβο.

«Αφού χρειάζεται διαβατήριο ή ταυτότητα γιατί μας άφησαν να φτάσουμε ως εδώ;» αναρωτιέται ο Σαΐντ, από το Ιράκ, ο οποίος λίγο νωρίτερα είχε ξαπλώσει πάνω στις σιδηροδρομικές γραμμές, κατά τη χθεσινή διαμαρτυρία των προσφύγων και δήλωνε αποφασισμένος να παραμείνει εκεί ακόμη και δέκα μέρες αν χρειαστεί, καθώς δεν έχει, όπως έλεγε, άλλο «όπλο» διαμαρτυρίας. Η γραμμή τελικά άνοιξε, λίγες ώρες αργότερα, αφού όλοι κατάλαβαν πως αυτή η μορφή διαμαρτυρίας δεν επρόκειτο να τους στείλει πιο γρήγορα στην απέναντι πλευρά των συνόρων.

Την ίδια ώρα, στους δρόμους της Ειδομένης, του μικρού χωριού των μόλις 100 κατοίκων που έμελλε να βρεθεί στο επίκεντρο της επικαιρότητας εν μέσω της προσφυγικής «καταιγίδας», πλάι στους πρόσφυγες που επισκέπτονται τακτικά το μπακάλικο για να προμηθευτούν είδη πρώτης ανάγκης περπατούν και οι δεκάδες δημοσιογράφοι από εγχώρια και διεθνή μέσα ενημέρωσης που έχουν συρρεύσει τις τελευταίες ημέρες στην περιοχή· εδώ που, όπως όλα δείχνουν, γράφεται ένα κομμάτι της (προσφυγικής) Ιστορίας.

Το πρώτο φως του ήλιου βρήκε και σήμερα την Ειδομένη … «κλειδωμένη», όπως εύστοχα έγραψε στον «τοίχο» του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ένας από τους εθελοντές που βρίσκονται από την πρώτη στιγμή στο πλευρό των προσφύγων. Από τις 4 τα ξημερώματα, το σημείο διέλευσης στην ουδέτερη ζώνη παραμένει ερμητικά κλειστό, ενώ από τις 9 χθες το βράδυ ως τις 4 τα ξημερώματα, πέρασαν στην ΠΓΔΜ μόλις 300 άτομα από το Ιράκ και τη Συρία. Ενώ ο βαθύς αναστεναγμός των προσφύγων που παραμένουν εγκλωβισμένοι στον καταυλισμό πασχίζει να φτάσει ως τα αυτιά των Ευρωπαίων ηγετών…