Λάκης Λαζόπουλος: Μίλησε για την παράσταση «Χτυποκάρδια στο θρανίο» λίγο πριν την πρεμιέρα

11:58 26/10/2018 - Πηγή: altsantiri

Ο Λάκης Λαζόπουλος αυτόν τον χειμώνα επέλεξε να κάνει μία ιδιαίτερη συνεργασία στο θέατρο δίνοντας «πνοή» στην αξέχαστη ταινία του Αλέκου Σακελλάριου «Χτυποκάρδια στο θρανίο».

Ο καταξιωμένος καλλιτέχνης υπογράφει τη σκηνοθεσία της διασκευής του έργου με πρωταγωνιστές την Κατερίνα Γερονικολού και τον Ορέστη Τζιόβα και σε ρόλους έκπληξη τη Μάρω Κοντού και τον Κώστα Βουτσά. Λίγο πριν

ανοίξει η αυλαία μίλησε αποκλειστικά στο altsantiri.gr για αυτή τη συνεργασία.

Συνέντευξη: Βάσω Λιόκαυτου

Πώς πρόεκυψε αυτή η συνεργασία;

Αυτά γίνονται τυχαία όπως οι έρωτες, σκάνε από το πουθενά. Μου το πρότεινε ο παραγωγός, ο Γιάννης Κεντ γιατί είχα αποφασίσει να μη δουλέψω τον χειμώνα ήθελα να καθίσω να ξεκουραστώ λιγάκι. Μου είχε για το «Χτυποκάρδια στο θρανίο», διάβασα λοιπόν το έργο κι ένιωσα τόσο ωραία, ανάσανα. Όταν τελείωσε το έργο ένιωσα μια ωραία ανάσα μέσα μου κι είπα: «τι ωραίο αυτό που έγινε». Κι αφού ένιωσα εγώ έτσι, είπα αυτό το αίσθημά μου μπορώ να καταφέρω να το περάσω στον κόσμο. Έτσι όπως είναι πληγωμένος ο κόσμος από τις έννοιες και τα βάσανά του η παράσταση που του δίνει μια ωραία ανάσα, είναι ένα πολύ ωραίο γεγονός. Αυτή την ανάσα που αισθάνθηκα μέσα μου διαβάζοντάς το, κι αυτή την ευχαρίστηση, αυτή ήθελα να δώσω στον κόσμο. Τόσο απλά κινήθηκα προς το έργο αυτό και με την αγάπη βέβαια που τρέφω για τον Αλέκο Σακελλάριο και για τον Μάνο Χατζιδάκι.

Αλήθεια πώς έγινε η διανομή των ρόλων, πώς επιλέξατε την Κατερίνα Γερονικολού για τον ρόλο της Λίζας Πετροβασίλη;

Έκανα ακρόαση, είδα περίπου οχτώ κοπέλες και μπορώ να σου πω ότι όλες ήταν πολύ καλές για τον ρόλο. Η Κατερίνα Γερονικολού μου άρεσε γιατί είχε μία ζωντάνια πέρα από την ερμηνεία. Αυτή η ζωντάνια όταν κολλήσει με την ερμηνεία σωστά δημιουργεί μία έκρηξη στον χαρακτήρα που υποδύεται, κάτι που είναι πολύ σημαντικό. Πολλές φορές μπορεί να δανειστείς ένα χαρακτηριστικό στοιχείο της προσωπικότητας ενός ανθρώπου που αν το «πετάξεις» μες στον ρόλο να είναι όπως όταν μαγειρεύεις ένα φαγητό και βάλεις μέσα ένα καρύκευμα που δεν το φαντάζεσαι και δημιουργεί μία έκρηξη στη γεύση. Εκμεταλλεύτηκα αυτή τη ζωντάνια που έχει σαν πρόσωπο η Κατερίνα, δεδομένου ότι ήταν πολύ καλή στον ρόλο και σε αυτό που διάβασε, θεώρησα ότι αυτή ήταν η ιδανική. Μικροδείχνει επίσης πολύ, σαν μαθήτρια κι αυτό παίζει επίσης τον ρόλο του.

Σε αυτή την παράσταση συνεργάζεστε με δύο μεγάλους ηθοποιούς, δύο «ιερά τέρατα» της υποκριτικής, τη Μάρω Κοντού και τον Κώστα Βουτσά

Για μένα αυτοί οι ηθοποιοί δεν είναι μόνο η ιστορία του θεάτρου, είναι η ιστορία μου, είναι η ζωή μου, οι άνθρωποι που μεγάλωσα με τις ταινίες τους, με την αγάπη τους. Έχω συνεργαστεί και τους έχω απεριόριστη εκτίμηση. Αν τους δεις πώς δουλεύουν, αν δεις τη Μάρω με τι επιμονή κάθεται να μάθει τον ρόλο της, σαν να είναι μαθήτρια πέμπτης δημοτικού κι αύριο έχει να δώσει εξετάσεις. Ειλικρινά στο λέω πιστεύω ότι οι νέοι ηθοποιοί αντί να πάνε σε σχολές, πρέπει να πάνε στα σπίτι αυτών των ηθοποιών και να τους διδάσκουν κατ’ ιδίαν όλη τους τη συμπεριφορά, όλο τους τον τρόπο προσέγγισης, όλο τον χρόνο της δουλειάς, τον χαρακτήρα τους και την υπομονή, και τις θυσίες που έχουν κάνει για να είναι τόσο καλοί στη σκηνή. Ο Κώστας Βουτσάς φεύγει και μου λέει αν έχω να του κάνω κάποια παρατήρηση και του απαντάω: «Τι παρατήρηση μπορώ Κώστα να σου κάνω;». Είναι σαν να βγαίνουν αύριο στο σανίδι για πρώτη φορά, έχουν μία μοναδική σχέση με τον χρόνο και μοναδική σχέση με το θέατρο. Τι να πω, είμαι όχι μόνο ευτυχισμένος που δουλεύω μαζί τους αλλά ρε παιδί μου, τους βγάζω το καπέλο. Εγώ δεν πιστεύω ότι μπορώ να φτάσω σε τέτοια ηλικία και να έχω το πάθος τους και την επιμονή τους. Μακάρι να το έχω.

Η Κατερίνα Γερονικολού θα υποδυθεί τη Λίζα Πετροβασίλη και όχι την Αλίκη Βουγιουκλάκη, ωστόσο πολλοί είναι εκείνοι που ήδη συγκρίνουν. Εσείς φοβηθήκατε τη σύγκριση της πρωταγωνίστριας με την Αλίκη όταν σας πρότειναν να σκηνοθετήσετε την παράσταση;

Καθόλου, ούτε το σκέφτηκα. Δεν με απασχολεί. Αυτά είναι ερωτήματα που σε κάθε παράσταση υπάρχουν όταν αυτή έχει μία φήμη από πίσω της. Τη φήμη δεν μπορείς να την πετάξεις, τρέχει μαζί με μία παράσταση που σημαίνει θα υπάρχουν ερωτήματα για το αν είναι έτσι ή αλλιώς. Αυτά είναι κουβέντες για να γεμίζουν τα πρωινά και τα μεσημεριανά. Αν έχεις τρεις ώρες εκπομπή αν δεν πεις κι αυτό δεν περνάει η ώρα. Δηλαδή καταλαβαίνω ότι όλο αυτό παίζει για να γεμίσουν κάποιες ώρες με ερωτήσεις άσχετες, ας γίνουν οι ερωτήσεις, δεν παίζει κανέναν ρόλο. Όλα αλλάζουν όταν ξεκινήσει μία παράσταση και μπει ο κόσμος μέσα, τα υπόλοιπα είναι μόνο λόγια. Τα λόγια χάνονται κι αυτό που μένει είναι το αποτύπωμα που αφήνει ο καλλιτέχνης. Κανείς δεν θυμάται τι έχουν μπει για τον Χατζηχρήστο, θυμούνται τον Χατζηχρήστο, κανείς δεν θυμάται τι είπαν για τον Λογοθετίδη, θυμούνται τον Λογοθετίδη. Η δύναμη του δικού μας αποτυπώματος είναι μοναδική, ότι και να κάνουν δεν σβήνεται αυτό το αποτύπωμα κι αυτό το λέω γενικά προς όλους τις κατευθύνσεις.