Μένουμε Ειδομένη – Στη γη της αλληλεγγύης (video)

16:59 10/3/2016 - Πηγή: altsantiri

«H Ειδομένη είναι ένα χωριό της Ελλάδας κοντά στα σύνορα με την ΠΓΔΜ. Διοικητικά υπάγεται στο Δήμο Παιονίας της Περιφερειακής Ενότητας Κιλκίς ενώ με βάση την τελευταία απογραφή οι κάτοικοι δεν ξεπερνούν τους 150.

Το χωριό είναι συνυφασμένο με το σιδηροδρομικό σταθμό, ο οποίος αποτελεί τον πρώτο σιδηροδρομικό σταθμό που συναντάει ο ταξιδιώτης εισερχόμενος στην Ελλάδα

από τις ευρωπαϊκές χώρες.

Οι κάτοικοι της Ειδομένης είναι ένα μείγμα Μακεδόνων γηγενών και προσφύγων που εγκαταστάθηκαν το 1922 προερχόμενοι από την Ανατολική Θράκη«.

Τα παραπάνω αναφέρει – μεταξύ άλλων- η κορυφαία μηχανή πληροφόρησης (wikipedia) για το ορεινό χωριό του Κιλκίς που πλέον έχει γίνει γνωστό σε ολόκληρο τον κόσμο.

Είμαστε βέβαιοι, πως μετά από τα όσα διαδραματίζονται στη περιοχή, η wikipedia θα «αναγκαστεί» να μετατρέψει και να αναθεωρήσει το περιεχόμενο προσθέτοντας – σε κεντρικό σημείο – τη λέξη «αλληλεγγύη» δίπλα στην ονομασία της περιοχής.

Οι μόνιμοι κάτοικοι του χωριού δεν έχουν -προφανώς- οικονομική επάρκεια. Πρόκειται, ως επί το πλείστον, για ηλικιωμένους, αγρότες, χαμηλοσυνταξιούχους που συνεχίζουν να επιβιώνουν από χειρωνακτικές εργασίες.

Αυτό όμως δεν τους εμποδίζει να παραμένουν άνθρωποι.

Να μην λυγίζουν, να μην φοβούνται το «ξένο», να μην κλειδαμπαρώνονται στα σπίτια τους απέναντι στο «διαφορετικό».

Έχουν μάθει πως για να ζήσουν και να επιβιώσουν στο απομακρυσμένο φτωχό χωριό τους θα πρέπει να το κάνουν μαζί με τους υπόλοιπους τους χωριού.

Έχουν μάθει πως αν δεν στηρίξουν τον δίπλα τους, τότε, όταν οι ίδιοι θα βρεθούν στη δύσκολη θέση, κανείς δεν θα ενδιαφερθεί γι αυτούς.

Ο κ. Χρήστος και η κ. Ελένη άνοιξαν το φτωχικό τους στους πρόσφυγες, που λίγα μέτρα πιο μακριά, αναγκάζονται να ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες μέσα σε λάσπες και σε σκηνές.

Το επόμενο πρωί, ενώ οι πρόσφυγες ετοιμάζονταν να φύγουν, ένας Γερμανός δημοσιογράφος επισκέφτηκε το σπίτι των ηλικιωμένων στο πλαίσιο ρεπορτάζ.

Και τότε η κάμερα «συλλαμβάνει» την στιγμή που πρόσφυγες και το ηλικιωμένο ζευγάρι να ξεσπούν σε κλάματα κατά την ώρα του αποχωρισμού.

Δεν ξέρουμε αν θέλουμε να Μένουμε – ειδικά – σε αυτή την Ευρώπη.

Σίγουρα όμως θέλουμε να Μείνουμε Ειδομένη.