Μια ταινία για τους πρόσφυγες φαβορί στο κινηματογραφικό φεστιβάλ του Βερολίνου

10:37 18/2/2017 - Πηγή: altsantiri

Μια συνηγορία του Φινλανδού Καουρισμάκι για τους πρόσφυγες και μια ιστορία διεμφυλικού έρωτα είναι τα φαβορί για να βραβευθούν απόψε στο κινηματογραφικό φεστιβάλ του Βερολίνου, το οποίο είναι φέτος πολύ επικριτικό έναντι του Ντόναλντ Τραμπ.

Έχοντας δεχθεί επαίνους από τους κριτικούς, η ταινία «Η άλλη πλευρά της ελπίδας» του φινλανδού κινηματογραφιστή θεωρείται φαβορί για την Χρυσή Άρκτο, μαζί με την «Φανταστική γυναίκα» του Χιλιανού Σεμπαστιάν Λέλιο, όπως αναφέρουν η εξειδικευμένη επιθεώρηση Screen και ο γερμανικός

Τύπος.

Πρόεδρος της επιτροπής του φεστιβάλ είναι ο ολλανδός σκηνοθέτης Πολ Βερχόβεν («Βασικό Ένστικτο», «Εκείνη»). Η επιτροπή θα απονείμει απόψε τα βραβεία και θα επιλέξει την καλύτερη ταινία ανάμεσα στις 18 που διαγωνίζονται.

Το 2016, η επιτροπή υπό την προεδρία της Μέριλ Στριπ είχε βραβεύσει την ταινία «Φωτιά στη θάλασσα», που είναι τώρα υποψήφια για το Όσκαρ καλύτερου ντοκιμαντέρ. Η ταινία ασχολείται με την μεταναστευτική κρίση και την καθημερινή ζωή των κατοίκων του μικρού νησιού Λαμπεντούζα.

Φέτος η Μπερλινάλε έχει μετατραπεί σε βήμα για τους αντιπάλους της πολιτικής του Ντόναλντ Τραμπ και του αντιμεταναστευτικού διατάγματός του με στόχο μουσουλμανικές χώρες, που αυτή τη στιγμή έχει ανασταλεί.

«Θέλω να ξέρετε πως υπάρχουν στη χώρα μου πολλοί άνθρωποι που είναι έτοιμοι να αντισταθούν», δήλωσε η αμερικανίδα ηθοποιός Μάγκι Γκίλενχαλ, που είναι μέλος της επιτροπής.

Ο Μεξικανός Ντιέγκο Λούνα, ο οποίος είναι επίσης μέλος της επιτροπής και παίζει στον τελευταίο «Πόλεμο των Άστρων», συμμετείχε σε μια διαδήλωση μπροστά στο παλιό τείχος του Βερολίνου για να καταγγείλει το τείχος που θέλει να ανεγείρει ο Τραμπ ανάμεσα στο Μεξικό και τις ΗΠΑ.

Η εξέγερση ήταν απτή και στην οθόνη κατά τις 11 ημέρες του φεστιβάλ, ιδιαίτερα στην «Άλλη πλευρά της ελπίδας», που ενορχηστρώνει τη συνάντηση ανάλεσα στον Χάλεντ (Σερουάν Χάτζι), έναν σύρο μετανάστη που κατέληξε παρά τη θέλησή του στη φινλανδινή μουντάδα, και έναν τοπικό εστιάτορα χωρισμένο από την αλκοολική γυναίκα του, ο οποίος θα τον βοηθήσει.

Για τη γαλλική εφημερίδα Le Monde, πρόκειται για «την καλύτερη μεγάλου μήκους ταινία του διαγωνισμού», ενώ η γερμανική Die Welt χαιρετίζει «μια ζεστή πολιτική ταινία» και υπενθυμίζει πως ο Καουρισμάκι ευχαρίστησε την καγκελάριο Άγγελα Μέρκελ επειδή άνοιξε τις πόρτες της χώρας της για τους μετανάστες.

Πορτρέτα γυναικών

Φιλοτεχνώντας το πορτρέτο μιας τρανσέξουαλ γυναίκας που αναγκάζεται να αγωνιστεί για να υπάρξει μετά τον θάνατο του συντρόφου της, ο Χιλιανός Σεμπαστιάν Λέλιο υπερασπίζεται επίσης τις αξίες της ανεκτικότητας και του ανοίγματος.

Η ταινία του αποκάλυψε την ηθοποιό Ντανιέλα Βέγκα η οποία είναι η ίδια διεμφυλική, όπως και στον ρόλο που υποδύεται. Αν κερδίσει το βραβείο της καλύτερης ηθοποιού, θα είναι «μια πρώτη», υπογραμμίζει η βρετανική εφημερίδα The Guardian, δεδομένης της μικρής παρουσίας διεμφυλικών ηθοποιών στην οθόνη.

Άλλη αποκάλυψη είναι η ηθοποιός Βέρο Τσάντα Μπέγια στην ταινία «Φελισιτέ» του Γαλλο-Σενεγαλέζου Αλέν Γκομί. Στην πρώτο ρόλο της, ερμηνεύει μια τραγουδίστρια σε μπαρ της Κινσάσα που δίνει μάχη για να φροντίσει τον γιο της.

Οι προβολείς είναι επίσης στραμμένοι στην ανατολική Ευρώπη, με το φεμινιστικό παραμύθι της Πολωνής Ανιέσκα Χόλαντ («Pokot»), την ιστορία της ερωτικής εξάρτησης («Άνα, αγάπη μου») του Ρουμάνου Καλίν Πέτερ Νέτζερ, βραβευμένου με τη Χρυσή Άρκτο το 2013, και το «On body and soul» της Ουγγαρέζας Ίλντικο Ενιέντι, μια ποιητική ταινία που εκτυλίσσεται εντούτοις σε ένα σφαγείο.

Πάντα στην Ευρώπη, η ταινία «The Party» της Σάλι Πότερ ρίχνει μια κυνική ματιά στη Βρετανία και στην πολιτική. Η ταινία γυρίσθηκε εν μέσω του Brexit, με ένα καστ γνωστών ηθοποιών, μεταξύ των οποίων η Κρίστιν Σκοτ Τόμας.

Μοναδική αμερικανική ταινία στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ είναι «Το δείπνο» με τον Ρίτσαρντ Γκιρ, το οποίο όμως δεν προκάλεσε το ίδιο ενδιαφέρον, παρά τις αναφορές του στην πολιτική επικαιρότητα των Ηνωμένων Πολιτειών.

Στον διαγωνισμό μετέχει επίσης ο Κορεάτης Χανγκ Σανγκ-Σου («On the beach at night alone») με μια μελαγχολική αναφορά σε μια αποτυχημένη ιστορία αγάπης ανάμεσα σε μια ηθοποιό και έναν σκηνοθέτη.