Μήπως η Δημοκρατία είναι το επόμενο θύμα του κορονοϊού;

15:55 1/4/2020 - Πηγή: altsantiri

Γράφει ο Μανώλης Καλουδάς

Την ώρα που σχεδόν το 1/3 του πλανήτη είναι σε περιορισμό και που όπως όλα δείχνουν το ποσοστό των χωρών που επιβάλλουν lock down λόγω του κορονοϊού θ’ αυξηθεί, αρχίζεις αυθόρμητα και κάνεις δεύτερες σκέψεις σε ό,τι αφορά στην επόμενη μέρα.

Κι αυτές μόνο ευοίωνες δεν είναι.

Και πώς να είναι όταν έχεις τεθεί σε κατ’ οίκον περιορισμό, όταν βλέπεις την Αστυνομία (σύντομα και τον στρατό, όπως έγινε σε πολλές χώρες) να προσπαθεί να επιβάλλει απαγόρευση κυκλοφορίας και ενημερώνεσαι από διαγγέλματα και ελεγχόμενη πληροφόρηση; Αυτή είναι η κανονικότητα του

τώρα λόγω της μεγάλης θνησιμότητας που προκαλεί ο κορονοϊός.

Θα μου πεις και τι πρέπει να κάνουμε; Ν’ αντιδράσουμε; Όχι. Για την ώρα πρέπει να μείνουμε σπίτι και να διατηρήσουμε τον αριθμό των κρουσμάτων και των θανάτων όσο πιο χαμηλά γίνεται. Ο ιός αφού συνέτριψε μερικά από τα καλύτερα συστήματα υγείας στον κόσμο, στην Ελλάδα θα έκανε πάρτι αν δεν επιβάλλονταν τα μέτρα νωρίς (και μπράβο στον Κυριάκο Μητσοτάκη που με εξαίρεση τις εκκλησίες κινήθηκε γρήγορα).

Αλλά για να επιστρέψουμε στην επόμενη μέρα, όταν ο κορονοϊός κάνει τον κύκλο του, όταν πια δεν θα αποτελεί άμεσο κίνδυνο για τη δημόσια Υγεία, θ’ ανοίξει φαντάζομαι η συζήτηση για τη θωράκιση των χωρών απέναντι στους ιούς.

Και πώς θα γίνει αυτή η θωράκιση; Χτίζοντας νοσοκομεία και προσλαμβάνοντας γιατρούς και νοσοκομειακό προσωπικό; Όχι. Θα γίνει λαμβάνοντας μέτρα. Είναι πιο εύκολο για όλες τις κυβερνήσεις, ιδίως για τις συντηρητικές ή για τις νεοφιλελεύθερες. Τι σημαίνει μέτρα; Δεν ξέρω. Μήπως στον βωμό της προστασίας των πολιτών από μια αντίστοιχη κατάσταση, από έναν άλλον ιό, οι χώρες γίνουν λιγότερο δημοκρατικές απ’ ότι πριν τον Μάρτιο του 2020;

Αν επιβεβαιωθεί το σενάριο αυτό, την αρχή θα κάνουν οι ακροδεξιές κυβερνήσεις (που ούτως ή άλλως επικαλούνται πάντα την ασφάλεια για την καταπάτηση προσωπικών ελευθεριών), θ’ ακολουθήσουν αυτές που κρατούνται όρθιες με τη συναίνεση ακροδεξιών κομμάτων και θ’ ακολουθήσουν σιγά σιγά και οι υπόλοιπες.

Κι αν στο τέλος ο κίνδυνος γίνει η κανονικότητά μας και τα μέτρα τα καταπίνουμε σαν χάπι για την πίεση; Ποιος δημόσιος έλεγχος μπορεί να έχει χώρο σε μια περίοδο κρίσης, όταν οι κυβερνήσεις θα λένε ότι πρέπει πρωτίστως να θωρακίσουν τη χώρα από τον επόμενο ιό κι όλα τα υπόλοιπα είναι δευτερευούσης σημασίας;

Μακροπρόθεσμα, λοιπόν, η πανδημία που ζούμε μπορεί να υπονομεύσει έντονα τη Δημοκρατία, τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα μας, τον δημόσιο έλεγχο, τη δημοσιογραφία, την ίδια μας την ελευθερία.

Σκεφτείτε το…

Πηγή: Μήπως η Δημοκρατία είναι το επόμενο θύμα του κορονοϊού; - altsantiri