Οι «Ομπρέλες» του Γιώργου Ζογγολόπουλου υψώθηκαν στην Αίγυπτο (εικόνες)

Το Ίδρυμα Γεωργίου Ζογγολόπουλου την Παρασκευή 8 Ιουνίου ολοκλήρωσε με απόλυτη επιτυχία την εγκατάσταση του γλυπτού Ομπρέλες στην Αίγυπτο.

Το διάσημο γλυπτό του Γιώργου Ζγγολόπουλου παραγγέλθηκε από την εταιρεία – κολοσσό EMAAR του Ντουμπάι. Την ομάδα εργασίας αποτελούσαν πέντε άτομα με επικεφαλής τον Πρόεδρο του Ιδρύματος, κ.

Νίκο Θεοδωρίδη, τον Γενικό Διευθυντή, κ. Άγγελο Μωρέτη, και τον κατασκευαστή του γλυπτού, κ. Στέλιο Γκίκα, με τους δύο συνεργάτες του κ. Ανδρέα Ευαγγελάτο και κ. Αρθούρο Ρώσση.

Οι Ομπρέλες του Γιώργου Ζογγολόπουλου είναι σημείο αναφοράς για τη σύγχρονη τέχνη στην Ελλάδα αποτελώντας ένα από τα πλέον φωτογραφημένα γλυπτά παγκοσμίως.

Ο Γιώργος Ζογγολόπουλος παρουσίασε έργα του στην Αίγυπτο το 1946 συμμετέχοντας στη Διεθνή Έκθεση του Καΐρου. Σήμερα, 72 χρόνια αργότερα, οι διάτρητες χαλύβδινες «Ομπρέλες» έρχονται να συνεχίσουν τον διάλογο του αιγυπτιακού και του ελληνικού πολιτισμού και να ενισχύσουν την ελληνο-αιγυπτιακή φιλία ως ένα σύγχρονο εικαστικό τοπόσημο που δεσπόζει και στις δύο χώρες.

Η εγκατάσταση του γλυπτού έγινε ύστερα από ιδιωτική πρωτοβουλία και η παραλία όπου εγκαταστάθηκαν οι Ομπρέλες στην Αίγυπτο είναι στην ευρύτερη περιοχή της Αλεξάνδρειας.

Το στήσιμο του γλυπτού έγινε κάτω από ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες λόγω της εξαιρετικά υψηλής θερμοκρασίας και του αμμώδους εδάφους με τη βοήθεια ενός μεγάλου γερανού και ενός καλαθοφόρου οχήματος που κολλούσαν στην άμμο χωρίς έτσι να υπάρχει η δυνατότητα της πρόσβασης περιμετρικά του γλυπτού. Οι τρεις τεχνίτες του έργου επί πέντε ημέρες εργάστηκαν αδιάκοπα για πάνω από 15 ώρες τη μέρα και συναρμολόγησαν μεθοδικά τα τμήματα που αποτελούν το γλυπτό με τη βοήθεια δεκάδων αιγύπτιων εργατών. Η συναρμολόγηση αυτή ήταν μια σύνθετη διαδικασία δεδομένου ότι οι 15 σωλήνες, οι 40 ομπρέλες και οι 15 εγκάρσιοι άξονες που αποτελούν το γλυπτό χρειάστηκε να συναρμολογηθούν μεταξύ τους με απόλυτη ακρίβεια, άλλοτε στο έδαφος και άλλοτε σε ύψος 13 μ.

Υπεύθυνος της κατασκευής του γλυπτού ήταν ο κ. Στέλιος Γκίκας, ενώ το έργο δουλεύτηκε στο καλλιτεχνικό εργαστήριο του πατέρα του κ. Λεωνίδα Γκίκα, βασικού τεχνίτη και συνεργάτη του Γιώργου Ζογγολόπουλου για 40 χρόνια, ο οποίος είχε συνεργαστεί με τον γλύπτη και στην κατασκευή του γλυπτού Ομπρέλες που βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη. Ο κ. Στέλιος Γκίκας, υπεύθυνος πλέον του καλλιτεχνικού εργαστηρίου, ανέλαβε την απαιτητική κατασκευή του γλυπτού που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα και μεταφέρθηκε στην Αίγυπτο.

Το γλυπτό Ομπρέλες είναι κατασκευασμένο σε ανοξείδωτο χάλυβα και έχει ύψος 13 μ., μήκος 13 μ. και πλάτος 4,5 μ. Για την εγκατάστασή του χρειάστηκε να κατασκευαστεί μία βάση από μπετόν μήκους 9 μ., πλάτους 5 μ. και πάχους 50 εκ. Η στατική μελέτη για τη βάση και η μελέτη αντοχής του γλυπτού (διατομές υλικών, μελέτη ανεμοπίεσης και αντοχής στη ροπή στρέψης) εκπονήθηκαν και προσφέρθηκαν από το γραφείο του Πολιτικού Μηχανικού και συνεργάτη του Γιώργου Ζογγολόπουλου, κ. Δημήτρη Μπαϊρακτάρη.

Το γλυπτό Ομπρέλες του Γιώργου Ζογγολόπουλου αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά εικονογραφικά μοτίβα του καλλιτέχνη. Ομπρέλες βρίσκουμε τοποθετημένες στη Νέα Παραλία της Θεσσαλονίκης, στο ύψος του αγάλματος του Μεγάλου Αλεξάνδρου πλησίον του ξενοδοχείου Μακεδονία Παλλάς, στην είσοδο του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, καθώς και στην είσοδο του Παλαιού Ψυχικού (στον Φάρο), περιοχή που έχει συνδεθεί με τον Ζογγολόπουλο καθώς εκεί βρισκόταν το σπίτι του, το οποίο σήμερα αποτελεί την έδρα του ομώνυμου Ιδρύματος που ο ίδιος ίδρυσε λίγο πριν πεθάνει και στο οποίο κληροδότησε όλη του τη συλλογή και τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας του έργου του.

Το 1987 συναντάμε για πρώτη φορά την ομπρέλα στο εικαστικό λεξιλόγιο του Γιώργου Ζογγολόπουλου. Η ομπρέλα, ένα οικείο καθημερινό αντικείμενο προστασίας του ανθρώπου απέναντι στα καιρικά φαινόμενα, γίνεται το εικαστικό θέμα που θα απασχολήσει τον καλλιτέχνη αρκετά στα επόμενα χρόνια. Η έμπνευση προήλθε πιθανότατα από ομώνυμο έργο της συζύγου του, Ελένης Πασχαλίδου. Το πρώτο γλυπτό με το συγκεκριμένο θέμα είναι μια ομπρέλα που ελεύθερα αιωρείται στο χώρο και διαπερνάται από χαλύβδινες ευθείες. Εδώ ο ίδιος ο καλλιτέχνης συνόδευσε το γλυπτό με έναν ευδιάκριτο συμβολισμό μιας ομπρέλας απέναντι στον πυρηνικό όλεθρο, μια ειρωνεία απέναντι στην αντιπυραυλική προστασία που ευαγγελιζόταν η Δύση απέναντι στην απειλή από την ατομική βόμβα των αντιπάλων καθώς ένα τέτοιο όπλο τελικά δεν κάνει διακρίσεις και διαπερνά κάθε άμυνα, όπως οι ράβδοι διαπερνούν την πρώτη αυτή Ομπρέλα.

Keywords
Τυχαία Θέματα