Ποιοι και γιατί εξυφαίνουν σενάρια περί παράτασης του ελληνικού προγράμματος

18:34 20/4/2018 - Πηγή: altsantiri

Τα σενάρια αυτά είχαν σύντομη διάρκεια «λήξης» καθώς κατέληξαν στον «κάλαθο των αχρήστων» από τα «χέρια» κορυφαίων ευρωπαίων αξιωματούχωνΒρήκαν «πρόθυμους αρωγούς» τόσο στη Γερμανία, όσο και στην ΕΚΤΠοιο το σκεπτικόΤο ύποπτο δημοσίευμα της FAZ που «έπαιξε» ελληνικό site πριν το δημοσιεύσει η… FAZ και οι αποστάσεις του ανταποκριτή της γερμανικής εφημερίδαςΚαταγγελίες «φωτιά» του Μανώλη Κοττάκη: «Το άρθρο αυτό δεν γράφτηκε από Γερμανούς. Υπαγορεύτηκε

(αν κρίνω από το λεξιλόγιο) από Έλληνες»

Σενάρια σύμφωνα με τα οποία επίκειται ολιγόμηνη παράταση του ελληνικού προγράμματος κυκλοφόρησαν ξαφνικά τα τελευταία εικοσιτετράωρα, προκαλώντας την άμεση και ηχηρή αντίδραση κορυφαίων ευρωπαίων αξιωματούχων.

Αναλυτικότερα, την ώρα που η Ελλάδα μπαίνει στην τελική ευθεία για τη λήξη της εποχής των μνημονίων κι ενώ «ζεσταίνεται» η συζήτηση για ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, ανέκυψε «από το πουθενά» ζήτημα παράτασης του προγράμματος, χωρίς να υπάρχει ανάλογο ιστορικό προηγούμενο σε άλλη χώρα που εντάχθηκε σε μηχανισμούς και χωρίς να έχει τεθεί τέτοιο θέμα από καμιά «συνιστώσα» των θεσμών.

Τα σενάρια αυτά, όμως, τα οποία βρήκαν και ορισμένους «πρόθυμους» στην Ελλάδα να τα αναπαράγουν, είχαν σύντομη διάρκεια «λήξης» καθώς κατέληξαν στον «κάλαθο των αχρήστων» από τα «χέρια» κορυφαίων ευρωπαίων αξιωματούχων, όπως ο Πρόεδρος του Eurogroup, Μάριο Σεντένο, ο ευρωπαίος επίτροπος, Πιερ Μοσκοβισί, αλλά και η Γενική Διευθύντρια του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ.

Τα ερωτήματα, ωστόσο, που προκύπτουν, είναι ποιες σκοπιμότητες εξυπηρετούν εκείνοι που «εφηύραν» τέτοιου είδους σενάρια, ποιοι είναι αυτοί, αλλά και ποιοι ήταν οι «πρόθυμοι» εντός Ελλάδας που έσπευσαν να τα υιοθετήσουν.

Τα εν λόγω σενάρια βρήκαν «πρόθυμους αρωγούς» τόσο στη Γερμανία, όσο και στην ΕΚΤ (και εγχώριους «φίλους» της κεντρικής τράπεζας), ενώ έχουν ως εμπνευστή τον εκπρόσωπο της ΕΕ στους θεσμούς Ντέκλαν Κοστέλο. Το σκεπτικό για μια τέτοια εξέλιξη εξυπηρετεί δύο βασικές σκοπιμότητες, οικονομικές και πολιτικές.

Όσον αφορά στις οικονομικές, το «έργο» είναι γνωστό: Εάν η Ελλάδα δεν βγει την επόμενη περίοδο στις αγορές, θα υπήρχε το κατάλληλο περιβάλλον πίεσης για την εφαρμογή «ουρών» της τρίτης αξιολόγησης, αλλά και για την προώθηση κάποιων αποκρατικοποιήσεων στις οποίες έχουν συμφέροντα κάποιοι ευρωπαϊκοί κύκλοι. Στο ίδιο πεδίο, οι υποστηρικτές αυτών των σεναρίων επικαλούνται το ότι η Ελλάδα θα διατηρούσε σε αυτή την περίπτωση ένα οικονομικό πέπλο προστασίας.

Όσον αφορά στις πολιτικές σκοπιμότητες, γερμανικοί κύκλοι θεώρησαν πως εάν η Ελλάδα βγει τώρα από το μνημονιακό καθεστώς, ανά πάσα στιγμή η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να προσφύγει σε εκλογές, εξέλιξη την οποία δεν επιθυμούν.

Φυσικά, μια τέτοια ενδεχόμενη εξέλιξη κρίθηκε ως «δώρο» από ορισμένους παράγοντες της Ελλάδας, οι οποίοι, έτσι, θα μπορούσαν να κερδίσουν πολιτικά οφέλη.

Την ίδια ώρα προέκυψε ένα αρκετά «περίεργο» δημοσίευμα από την εφημερίδα «Frankfurter Allgemeine Zeitung», το οποίο κατακεραύνωνε την ελληνική κυβέρνηση. Η κριτική προς την κάθε κυβέρνηση, ωστόσο, είναι κάτι θεμιτό. Το αξιοπερίεργο όμως είναι ότι το εν λόγω άρθρο αναρτήθηκε σε πολύ γνωστό ελληνικό ενημερωτικό ιστότοπο, ο οποίος επικαλούνταν τη FAZ, πριν το δημοσιεύσει η… FAZ. Ο ανταποκριτής μάλιστα της FAZ στην Ελλάδα, αποστασιοποιήθηκε από το ίδιο το δημοσίευμα, λέγοντας ότι δεν τον καλύπτει και δεν το υπέγραψε.

Το ύποπτο αυτό «παιχνίδι» στηλίτευσε και ο δημοσιογράφος Μανώλης Κοττάκης, με άρθρο του στην εφημερίδα «Δημοκρατία», προβαίνοντας μάλιστα σε πολύ σοβαρές καταγγελίες, οι οποίες θα έπρεπε να είχαν προκαλέσει πολιτικό σεισμό στη χώρα.

Αναλυτικότερα, ο κ. Κοττάκης σημείωσε:

«[…] Δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να προσυπογράψω στις βασικές διαπιστώσεις του το άρθρο αυτό (ο ίδιος έχω γράψει και… χειρότερα), που θεωρήθηκε το σκληρότερο που γράφτηκε ποτέ για τον πρωθυπουργό, αν δεν συνέβαιναν τρία πράγματα:

Πρώτον, το άρθρο αυτό είναι γεμάτο ρατσιστικούς χαρακτηρισμούς για τον ελληνικό λαό. Όχι για την κυβέρνηση – για τον ελληνικό λαό.

Δεύτερον, είναι τόσο εμπαθές για την Ελλάδα και τους Έλληνες, ώστε, όπως πληροφορούμαι, ο εν Αθήναις ανταποκριτής της εφημερίδας ενημέρωσε τις Αρχές ότι διαχωρίζει τη θέση του από αυτόν τον λίβελο. Αν είναι ακριβείς οι πληροφορίες που έχω… Διότι μπορεί και να μην είναι.

Και τρίτον και σημαντικότερο, διότι το άρθρο αυτό δεν γράφτηκε στην πραγματικότητα από Γερμανούς. Υπαγορεύτηκε (αν κρίνω από το λεξιλόγιο) από Έλληνες. Και μάλιστα -πιθανολογώ- από Έλληνες που έχουν… «εκκρεμότητες». Και αυτοί οι Έλληνες δεν είναι απαραιτήτως πολιτικοί… Έστω κι αν το δημοσίευμα αφήνει να πλανάται η εντύπωση ότι γράφτηκε για την υπόθεση Novartis. Έστω κι αν αναπαράγει τις εμμονές ορισμένων περί Βενεζουέλας, τη στιγμή που το βασικό θέμα συζήτησης στην Αθήνα είναι ο έρωτας των ΗΠΑ με τον ΣΥΡΙΖΑ».

Δεν είναι δύσκολο, βεβαίως, να καταλάβει κανείς γιατί υπαγορεύτηκε από Έλληνες. Οι λεπτομέρειες που γράφτηκαν από συντάκτες του οικονομικού τμήματος -όπως λέγεται- της συγκεκριμένης εφημερίδας είναι πολύ εξειδικευμένες για να τις γνωρίζουν στο Βερολίνο. Το δύσκολο είναι να κατανοήσει κανείς το μένος των κουκουλοφόρων που το υπαγόρευσαν για την Ελλάδα και τους Έλληνες».

Α.Κ.