Σαϊτοπόλεμος: Κατάργηση του «ματωμένου» εθίμου ή αυστηρά μέτρα εδώ και τώρα

Πρώτο θέμα στη δημόσια συζήτηση έγινε τα τελευταία 24ωρα το επικίνδυνο έθιμο του «σαϊτοπόλεμου» που πραγματοποιείται κάθε χρόνο ανήμερα του Πάσχα στην Καλαμάτα και το οποίο – εκτός των ακρωτηριασμών που έχουν σημειωθεί – οδήγησε φέτος στον θάνατο έναν πατέρα δύο παιδιών, τον εικονολήπτη Κώστα Θεοδωρακάκη.

Δεν είναι πολλοί, ωστόσο, είναι εκείνοι που γνωρίζουν ότι το «ματωμένο» έθιμο έχει τεράστια απόσταση από το Ορθόδοξο Πάσχα

και πως οι «πολεμικές» του ρίζες εντοπίζονται την εποχή της Τουρκοκρατίας.

Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με την παράδοση, οι ρίζες του «σαϊτοπόλεμου» εντοπίζονται στους αγώνες του 1821, κατά τους οποίους οι Μεσσήνιοι, προκειμένου να αναχαιτίσουν το υπεράριθμο ιππικό των Τούρκων, χρησιμοποιούσαν σαΐτες γεμάτες με εκρηκτικά.

Ο κρότος και οι σπίθες των σαΐτών τρόμαζαν τα άλογα των Τούρκων, τα οποία έριχναν στο έδαφος τους αναβάτες και έτρεχαν μακριά.

Στη μνήμη του νεκρού εικονολήπτη θα πρέπει να πάψει το έθιμο που του αφαίρεσε τη ζωή και το οποίο ουδεμία σχέση έχει τόσο με την Ορθοδοξία, όσο και με τις Άγιες ημέρες του Πάσχα.

Αφορά μια αναπαράσταση από το 1821 που «τρύπωσε» μέσα στις ημέρες της Λαμπρής. Συνεπώς, ως καθαρά πολεμικό έθιμο, θα μπορούσε να καταργηθεί ή έστω να μεταφερθεί με προσοχή αλλά και όλα τα απαραίτητα και αυστηρά μέτρα προστασίας κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων της 25ης Μαρτίου, ούτως ώστε να μη χυθεί ξανά ούτε μία σταγόνα αίμα.

Keywords
Τυχαία Θέματα