Τέως στέλεχος του ΔΝΤ: Το Ταμείο πρέπει να φύγει από την Ελλάδα

Η εμπλοκή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ήταν η ολοκληρωτική καταστροφή, υποστηρίζει με άρθρο του στο Bloomberg, ο Ασόκα Μόντι καθηγητής οικονομικής πολιτικής στο Πρίνστον και τέως στέλεχος του ΔΝΤ. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι ξανά και ξανά, το Ταμείο απέτυχε να λάβει σοβαρά υπόψη τα κρίσιμα μαθήματα που οδήγησαν στο μαρτύριο του ελληνικού λαού. Ο Μόντι υποστηρίζει πως στην συνεδρίαση της Δευτέρας, το Διοικητικό Συμβούλιο

θα πρέπει να συμφωνήσει να συγχωρήσει τα χρέη της χώρας και να φύγει.

Μάλιστα, ο Μόντι υποστηρίζει πως το ΔΝΤ δεν έπρεπε να μπει εξαρχής στο ελληνικό πρόγραμμα. Μέχρι τα τέλη Μαρτίου του 2010, με τις ανησυχίες σχετικά με την ικανότητα της ελληνικής κυβέρνησης να πληρώσει τα χρέη της να προκαλούν αναταραχή στις αγορές, οι ηγέτες της Ευρώπης ήθελαν το ΔΝΤ να μείνει μακριά. Οι Ευρωπαίοι φοβήθηκαν ότι η οικονομική βοήθεια του ταμείου σε ένα δικό τους μέλος θα σήμαινε ευρύτερη αδυναμία της νομισματικής ένωσης. Όπως ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ το έθεσε περίφημα: «Αν Καλιφόρνια είχε ένα πρόβλημα αναχρηματοδότησης, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα πήγαιναν στο ΔΝΤ

Παρ ‘όλα αυτά, η Γερμανίδα Καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ αποφάσισε πως η παρουσία του ΔΝΤ αποτελούσε την εγγύηση που απαιτούνταν από τους γερμανούς ψηφοφόρους ώστε να πειστούν ότι η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως οικονομική στήριξη υπό την προϋπόθεση της αυστηρής επιτήρησης. Οι πολιτικές προτεραιότητες της Μέρκελ συνέπεσαν με τα συμφέροντα του τότε Διευθύνοντος Συμβούλου Ντομινίκ Στρος Καν, ο οποίος ήθελε απεγνωσμένα να τραβήξει το ΔΝΤ από την αφάνεια. Από εκείνη τη στιγμή και στο εξής, το ΔΝΤ έγινε το εργαλείο της Ευρώπης – κυρίως της Γερμανίας – στην Ελλάδα.

Στη συνέχεια ήρθε το μεγάλο λάθος: Στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΔΝΤ και παρά τη σφοδρή αντίθεση αρκετών εκτελεστικών διευθυντών, οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί κατέστρωσαν ένα πρόγραμμα διάσωσης που, σε αντίθεση με τους κανόνες του ταμείου, δεν επέβαλε τις απώλειες σε ιδιώτες πιστωτές στην Ελλάδα. Απόφαση, η οποία βασίστηκε σε ένα ψευδή ισχυρισμό ότι μια «αναδιάρθρωση» του ιδιωτικού χρέους θα προκαλέσει παγκόσμια οικονομική κατάρρευση.

Έτσι, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και το ΔΝΤ δάνεισαν στην Ελλάδα ένα τεράστιο ποσό για την αποπληρωμή των υφιστάμενων πιστωτών της ενώ η επιβάρυνση του χρέους στην Ελλάδα παρέμεινε αμετάβλητη και επαχθής, και οι πιο ευάλωτοι Έλληνες αναγκάστηκαν να αποδεχθούν εξοντωτικές πολιτικές λιτότητας για την αποπληρωμή των νέων επίσημων πιστωτών της χώρας. Η οικονομία γρήγορα και προβλέψιμα μπήκε σε μια δίνη.

Ακόμα και όταν το ΔΝΤ αναγνώρισε το λάθος των μεθόδων του, δεν άλλαξε πορεία. Μια εσωτερική «αυστηρά εμπιστευτική» έκθεση, που αργότερα ήρθε στη δημοσιότητα, αναγνώρισε ότι το πρόγραμμα ήταν γεμάτο με «αξιοσημείωτες αποτυχίες», συμπεριλαμβανομένης της έλλειψης αναδιάρθρωσης του ιδιωτικού χρέους και την υπερβολική λιτότητα.

Όμως, το ΔΝΤ ποτέ δεν ανέλαβε την ευθύνη. Αντ ‘αυτού, απαίτησε ακόμα περισσότερη λιτότητα καθ’όλη τη διάρκεια του 2014. Τον Δεκέμβριο, ο λαός επαναστάτησε και έφερε την αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, η οποία έκανε μόνο τις απαιτήσεις του ΔΝΤ πιο επίμονες. Σε αυτό το σημείο, τα στοιχεία που έδειχναν ότι η στρατηγική αυτή ωθεί την Ελλάδα στην οικονομική και χρηματοπιστωτική καταστροφή ήταν συντριπτικά. Ήταν σαν να απαιτείται από έναν τραυματία να τρέξει γύρω από το τετράγωνο πριν γίνει δεκτός σε μονάδα εντατικής θεραπείας. Ωστόσο, ως συνήθως, η Ελλάδα κατηγορήθηκε για την απροθυμία της να συνεργαστεί.

Ο παραλογισμός έφτασε στο αποκορύφωμα του στα μέσα του 2015, όταν το ΔΝΤ δημοσιοποίησε μια έκθεση που ανέφερε ξεκάθαρα ότι για την τελευταία δέσμη μέτρων λιτότητας, η Ελλάδα θα χρειαζόταν ένα θαύμα για να εξοφλήσει τα χρέη της. Εκείνη την εποχή, μια έρευνα του ΔΝΤ έδειξε ότι η πλέον ενδεδειγμένη λύση θα ήταν η ελάφρυνση του χρέους και η παύση της δημοσιονομικής λιτότητας. Αυτό θα επέτρεπε στη χώρα ένα περιθώριο να επιστρέψει στην ανάπτυξη και, ενδεχομένως, να προσελκύσει και νέες επενδύσεις.

Το ΔΝΤ έχει έκτοτε προσπαθήσει να κινηθεί προς τη σωστή κατεύθυνση, επανειλημμένα καλώντας τους Ευρωπαίους να κουρέψουν σημαντικά το χρέος. Οι Γερμανοί, όμως, αρνήθηκαν οποιαδήποτε ουσιαστική ελάφρυνση. Αντ ‘αυτού, ακολουθήθηκε μια στρατηγική ελάφρυνσης χρέους επειδή η γερμανική κυβέρνηση πιστεύει ότι οι Γερμανοί πολίτες δεν είναι σε θέση να κάνουν υπολογισμούς.

Και έτσι η λιτότητα συνεχίστηκε, καταστέλλοντας την ανάπτυξη και προκαλώντας επιβάρυνση του χρέους στην Ελλάδα – που υπολογίζεται ως ποσοστό του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος – για να αυξηθεί, σύμφωνα με την τελευταία ανάλυση του ΔΝΤ, σε ένα «εκρηκτικό κύμα.»

Η στρατηγική αυτή είναι εντελώς ανόητη, υποστηρίζει το τέως στέλεχος του ΔΝΤ. Οι Έλληνες έχουν υποβληθεί σε πόνο ετών. Η αγωνία δεν θα τελειώσει, λέει ο ίδιος, εκτός αν το ΔΝΤ αναλάβει την πρωτοβουλία. Μια απλή αναγνώριση των λαθών του δεν αρκεί, η πραγματική λογοδοσία απαιτεί το ΔΝΤ να αποδεχτεί τις απώλειες ως προς την χρηματοδότηση της Ελλάδας και να φύγει. Αν το ΔΝΤ εξακολουθεί να συμμετέχει, θα έχει χάσει οριστικά την αξιοπιστία του, καταλήγει ο Μόντι.

Keywords
Τυχαία Θέματα