Το βίωμα του χωρισμού: Πρέπει όμως να προχωρήσουμε…

Κάποιες σχέσεις είναι καταδικασμένες να φτάσουν σε ένα τέλος. Για ποιο λόγο; Διάφοροι οι λόγοι. Μπορεί οι συνθήκες και η επαφή του ζευγαριού να άλλαξε, μπορεί να δημιουργήθηκαν κάποιες καταστάσεις που η μόνη λύση είναι να είστε χώρια… Μπορεί τελικά να μην ταιριάζατε από την αρχή και με την πάροδο του χρόνου να φάνηκε πιο έντονη αυτή η διαφορετικότητα. Όπως και να έχει η ουσία είναι μία. Εξάλλου οι περισσότεροι βιώσαμε κάποιον χωρισμό που δεν ήμασταν προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουμε…

Η αλήθεια είναι πως το συναίσθημα του χωρισμού

από μία σχέση συχνά θυμίζει το συναίσθημα της απώλειας από το θάνατο κάποιου αγαπημένου μας προσώπου… Πρόκειται για έναν άνθρωπο που επενδύσαμε, που αγαπήσαμε, που νιώσαμε δυνατά συναισθήματα και τον «χάσαμε». Η στιγμή της συνειδητοποίησης μπορεί να μας φανεί επώδυνη και μη διαχειρίσιμη.

Θεωρώ πως το πιο δύσκολο κομμάτι σε έναν χωρισμό είναι πως πρέπει να συνεχίσουμε την καθημερινότητα μας, έχοντας αφαιρέσει το πιο ευχάριστο κομμάτι της και μάλιστα χωρίς να είναι επιλογή μας. Δηλαδή θα πρέπει να ξυπνήσουμε, να ετοιμαστούμε για την εργασία μας, να δουλέψουμε, να κάνουμε τις δραστηριότητες μας χωρίς να μιλήσουμε με αυτόν που θεωρούσαμε μέχρι πρότινος το ταίρι μας, χωρίς να τον φιλήσουμε, χωρίς να τον αγκαλιάσουμε… Σαν να μην μας ενδιαφέρει.

Πρέπει όμως να προχωρήσουμε… Και ας νιώθουμε πως μας πρόδωσαν που μας εγκατέλειψαν, πως ό,τι ζήσαμε ήταν ένα ψέμα και όλο αυτό μας οδηγεί στη στενοχώρια και ταυτόχρονα στο θυμό. Ένας χωρισμός «παγώνει» την ψυχή μας. Ξαφνικά δεν κάνουμε όνειρα, δεν πιστεύουμε σε αυτά.

Συνειδητοποιούμε ότι τελικά μπορεί να συμβούν πράγματα που δεν μπορούμε να ελέγξουμε και να μην πραγματοποιηθεί, δυστυχώς, καμία μας επιθυμία. Είναι όλα τόσο εύθραυστα στη ζωή μας… Σημασία όμως έχει που έχουμε τοποθετήσει εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας. Τον έχουμε υπό την επιρροή κάποιου άλλου ή πατάμε καλά στα πόδια μας, στα θέλω μας και στη δύναμη μας;

Πρέπει κάπως να προχωρήσουμε… Κατανοώ πως σας φαντάζει αδιανόητο να αγαπήσετε ξανά, να ξανανιώσετε όμορφα και γαλήνια αλλά θα πρέπει να καταλήξετε πως ακόμα και από έναν χωρισμό μπορεί να μάθατε πολλά. Να μάθατε καλύτερα τον εαυτό σας, τι σας ικανοποιεί και τι όχι, να μάθατε από τα λάθη σας. Η ανάγκη για αγάπη και συντροφικότητα δεν ξεχνιέται, δεν σβήνει από την καρδιά μας…

**Το άρθρο συνυπογράφουν οι ψυχολόγοι του Κέντρου Συμβουλευτικής & Ψυχολογικής Υποστήριξης «Επαφή», Γιάννης Ξηντάρας, Ράνια Λεμονή, Αγλαΐα Κρητικού, Κατερίνα Καλλιακούδη, Χάρης Παλίδης και Μαντώ Κωνσταντουλάκη.

Keywords
Τυχαία Θέματα