Ζήσε σαν αύριο

Υπάρχουν μόνο δάκρυα. Όλο το πρόσωπο του ανθρώπου αν ήταν γεμάτο μάτια δεν θα προλάβαιναν να κλάψουν γι’ όλα αυτά τα συγκλονιστικά και πέραν του ανθρώπινου νου δράματα που ζήσανε αυτοί που χάθηκαν κι αυτοί που έχασαν τους δικούς τους. Σπάνια ο χρόνος γεννάει τέτοιες τραγωδίες.

Βλέπεις φωτογραφίες από τα δίδυμα και πιάνεται η ψυχή σου. Έχουν αγκυλωθεί οι καρδιές στην ιστορία του 13χρονου. Στη γιαγιά και στον παππού. Στη Χρύσα που γύρισε να βρει τον άντρα της, στον άνθρωπο που έψαχνε γυναίκα και παιδιά μέσα σε καπνούς και φωτιές. Σ’ αυτούς που σφιχταγκαλιάστηκαν όλοι μαζί στον θάνατο.

Ακόμα

ψάχνουν. Ακόμα βρίσκουν νεκρούς. Τούτη η τραγωδία μοιάζει να μην έχει τέλος. Όταν οι νεκροί ταφούν θα έρθει η ώρα του απολογισμού. Πρώτα θα πάμε στις ευθύνες του σήμερα. Γιατί, ναι, η φωτιά αυτή ήταν πρωτόγνωρη, οι ίδιοι οι κάτοικοι μιλούν για την υπερβολική ταχύτητα με την οποία έτρεχε πάνω απ’ το κεφάλια τους. Ήταν ασύμμετρη απειλή. Όμως ήταν και ασύμμετρο θράσος, του υπουργού κύριου Τόσκα.«Προσπαθώ να βρω τα λάθη και δεν τα βρίσκω»; Αλήθεια; Δεν κομπάζεις πάνω από τους νεκρούς. Το κλείνεις. Το «ράβεις». Το βουλώνεις. Τρέχεις να σώσεις τους συνανθρώπους σου.

Τίποτα άλλο. Φαίνεται μέσα απ’ αυτά που ακούγονται, απ’ όσα δηλώνουν κυρίως οι άνθρωποι που έζησαν αυτόν τον εφιάλτη, ότι πρέπει να υπήρξε μία υποεκτίμηση της κατάστασης και δεν αντέδρασε άμεσα το σύστημα πολιτικής προστασίας της χώρας. Η φωτιά έτρεχε με μεγάλη ταχύτητα, αλλά ο κρατικός μηχανισμός δεν έτρεξε με την ίδια ταχύτητα ή και ακόμα μεγαλύτερη. Ήταν επίσης μέγα επικοινωνιακό λάθος να μας δείχνουν στην πρώτη συνέντευξη Τύπου τους εμπρησμούς μέσω δορυφόρων, που αναμφίβολα υπάρχουν, όσο και να χτυπιούνται οι εγκάθετοι της δημοσιογραφίας. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Άλλο ποιος έβαλε τη φωτιά, άλλο τι έκανες εσύ σαν κράτος όταν ξέσπασε η φωτιά.

Έπρεπε να φτάσει στο υπουργικό συμβούλιο για να αναλάβει τις ευθύνες του ο πρωθυπουργός – πολύ ορθά – κι έπρεπε να φτάσει Δευτέρα πρωί για να επισκεφτεί το Μάτι, νωρίς το πρωί όταν δεν υπήρχε ανθρώπου μάτι.

Ο Κυριάκος πήγε εκεί με την κάμερα του ΣΚΑΪ μόνο σε βουβά πλάνα, ώστε να μην ακουστεί τίποτα που δεν θα ήθελε και ο πρωθυπουργός πήγε σε ώρα που δεν θα μπορούσε να συναντήσει τους πολλούς πληγέντες για να του εξιστορήσουν με όσο θυμό θέλουν κι αναλογεί σ’ αυτό που έζησαν του τι πραγματικά συνέβη.

Αυτοί ξέρουν. Οι δημοσιογράφοι κάνουν τη δουλειά των αφεντικών τους και δεν μιλάμε ασφαλώς για τους ρεπόρτερ και τους «μικρούς» που τραβάνε τα πάνδεινα.

Μιλάμε για τα μεγάλα ονόματα.

Είναι ώρα ο πρωθυπουργός να πάει να συναντήσει τους ανθρώπους αυτούς, να συνομιλήσει μαζί τους, ν’ ακούσει και να μάθει. Καλές οι υπηρεσίες, αλλά ξέρουν να φυλάνε και τους κώλους τους.

Όχι όλοι, αλλά υπάρχουν.

Το γνωρίζουμε.

Είναι ώρα ο πρωθυπουργός ν’ αναλάβει την ευθύνη του και τις ευθύνες της κυβέρνησής του face to face με τους πολίτες.

Στη συνέχεια να πάει σύσσωμο το πολιτικό σύστημα εκεί, να γίνει σύσκεψη πολιτικών αρχηγών και να καθίσουν όλοι οι συνυπεύθυνοι όλων αυτών των χρόνων, απέναντι στις πόλεις που έφτιαξαν, στις άδειες που έδωσαν για να κλειστούν οι παραλίες, στους δρόμους που δεν πάλεψαν να γίνουν για να φτάσει ο κόσμος στη θάλασσα (οι πιο πολλοί νεκροί είναι απ’ αυτούς που δεν μπόρεσαν να φτάσουν) και να συμφωνήσουν όλοι μαζί ότι η χώρα πρέπει να περάσει στο αύριο.

Να σταματήσουν τις αλληλοκατηγορίες. Φταίνε όλοι κατά τα χρόνια που κυβέρνησαν και κατά τις αποφάσεις που πήρανε για να συντελεστεί αυτό το ανεκδιήγητο ανοσιούργημα στη χώρα αυτή, με τον κάθε πλουτομ@λάκα να έχει πρόσβαση στις υπηρεσίες μέσω «λαδωμάτων» και τηλεφωνημάτων και να κλείνει την πρόσβαση προς την παραλία. Απαιτούμε να ζήσουμε στο αύριο.

Ας μην μας αποσπούν την προσοχή όσοι θέλουν να βγάζουν άναρθρες κραυγές στα social media διαδίδοντας fake news μέσα από ψεύτικα προφίλ. Να ενωθούν οι αληθινοί άνθρωποι, τα αληθινά προφίλ, να σπρώξουν στη γωνία τους αληταράδες των καιρών, τους κάθε λογής αναρθροκραυγίτες και εντεταλμένους και να χτίσουν το αύριο.

Πρώτοι οι κάτοικοι στο Μάτι να πάρουν τους γκασμάδες και να ανοίξουνε τους δρόμους προς τις θάλασσες.

Όταν γίνουν όλα αυτά, τότε ας αξιολογήσουν ποιοι και γιατί βάλανε τις φωτιές αυτές γιατί η σωστή αξιολόγηση θα γλιτώσει ανθρώπους στο μέλλον. Άλλο φωτιά, άλλο εμπρησμός, άλλο επίθεση στη χώρα, άλλο ανθρωποκτονία εκ προθέσεως διά εμπρησμού.

Διαφορετικές εκδοχές, διαφορετικοί σχεδιασμοί.

Keywords
Τυχαία Θέματα