Εθισμός και εξάρτηση στο διαδίκτυο

11:00 23/6/2017 - Πηγή: Pagenews

Social media, search engines, chatting, gaming... Και πάει λέγοντας.... Καινούργιες λέξεις, γρήγορες αλλαγές, γρήγορη πληροφορία, εικόνες, σύνδεση και ταυτόχρονα αποξένωση.

Scroll down περιμένοντας το φανάρι, gaming στην ουρά στην τράπεζα, και το chat ανοιχτό όλη την ώρα που είσαι στο γραφείο! Θέλοντας να δώσω έναν εναλλακτικό ορισμό στη λέξη... "Διαδίκτυο..." καταλήγω στο...."το 50% του χρόνου της

ημέρας! ... Για τους περισσότερους.

Ελαφρώς εθισμένη (έτσι θέλω να νομίζω τουλάχιστον) σε όλη αυτή την digital πραγματικότητα που φροντίζω να παρακολουθώ ανελλιπώς μέσα από την οθόνη του κινητού μου, ακόμα και όταν περιμένω να πληρώσω στην ουρά του σούπερ μάρκετ σκρολάροντας. Ένας ιδιαίτερος τίτλος με έκανε να σταματήσω την κίνηση στο δάχτυλο μου και να αφιερώσω πάνω από 2 δευτερόλεπτα.

Inside the rehab saving young men from their internet addiction!!

Κοινώς και στα ελληνικά... Ένα κέντρο που βοηθάει νεαρούς άντρες στο να αντιμετωπίσουν την εξάρτηση τους στο διαδίκτυο. Κι εκεί που νόμιζες ότι ο εθισμός στα παιχνίδια ήταν κάτι που αφορούσε μικρότερες ηλικίες, διαπιστώνεις ότι άνθρωποι άνω των 30 βρέθηκαν εγκλωβισμένοι στον εθισμό τους, "παίζοντας" 14-16 ώρες τη μέρα. Αδιαφορώντας και αγνοώντας οτιδήποτε άλλο, χάνοντας τις δουλειές τους, διαλύοντας γάμους και το πιο βασικό... βουλιάζοντας όλο και περισσότερο σε εκείνη τη μορφή κατάθλιψης που πέραν της οθόνης σου, κάνει τα πάντα να φαίνονται μάταια... Στην Ουάσινγκτον λοιπόν, ένας χώρος βοηθάει τους ανθρώπους να κάνουν "επανεκκίνηση" στις ζωές τους, που.. τις κατάπιε η τεχνολογία!

Εθισμένοι όχι μόνο στο gaming αλλά και στην σεξουαλική πλευρά του διαδικτύου, άνθρωποι δυστυχισμένοι, αποφασίζουν να απεξαρτηθούν ζώντας για αρκετό καιρό (στο πρώτο στάδιο τουλάχιστον) σε έναν χώρο χωρίς καμία ηλεκτρονική συσκευή. Παρέα με άλλους παρόμοια εξαρτημένους, έχοντας στη διάθεση τους, ένα πιάνο, ένα σετ τύμπανα, ορισμένα συγκεκριμένου περιεχομένου βιβλία, ένα μεγάλο εξωτερικού χώρου σκάκι και... έναν σκύλο. Το φαγητό και το πλύσιμο των ρούχων τους ,τα φροντίζουν μόνοι τους και καθημερινά είναι υποχρεωμένοι 9 το πρωί να έχουν στρώσει τα κρεβάτια τους και να είναι έτοιμοι για την πρώτη συνάντηση της ημέρας με κατάλληλους ψυχολόγους θεραπευτές! Τα πράγματα ιδιαίτερα δύσκολα στην αρχή καθώς πέραν της ψυχολογικής εξάρτησης, κάτι τέτοιο φαίνεται να έχει και σωματικά συμπτώματα ανάλογα με αυτά των τοξικομανών. Το εντυπωσιακό είναι πως μοιάζει να είναι αντρικό "θέμα" εάν σκεφτεί κανείς πως στο συγκεκριμένο κέντρο έχουν "νοσηλευτεί" 125 άτομα μέχρι στιγμής και από αυτά μόνο τα 6 ήταν κορίτσια! Οι γυναίκες περισσότερο κοινωνικές και έχοντας ανάγκη την κοινωνικοποίηση περισσότερο από τα αγόρια... πέφτουν προφανώς πιο δύσκολα στα δίχτυα της διαδικτυακής απομόνωσης!

Στις ηλικίες 13-17 υπάρχει λίστα αναμονής για το εν λόγω κέντρο, γεγονός που κάνει τα πράγματα να μην φαίνονται ιδιαίτερα αισιόδοξα.

Το μόνο θετικό της κατάστασης είναι ότι ερευνητές και ψυχολόγοι έχουν ξεκινήσει να ασχολούνται και να ερευνούν και άλλου είδους εξαρτήσεις πέραν των ναρκωτικών!

Η εξάρτηση από τα τυχερά παιχνίδια (όπου συναισθηματικά έχει πάρα πολλά κοινά με το ηλεκτρονικό gaming για τους παίχτες...) έχει αρχίσει και εντάσσεται στις ψυχικές διαταραχές και η ανάλυση της ίσως δώσει τη δυνατότητα για την δημιουργία θεραπείας.

Νομίζω ότι θα μπορούσαμε να μιλάμε για ώρες για τις εξαρτήσεις της σημερινής κοινωνίας. Το γιατί δημιουργούνται, για το αν η εξάρτηση προηγείται της κατάθλιψης ή το αντίθετο, για το ρόλο του Internet... Για το τι σημαίνει ότι οι άντρες ως επί το πλείστον κλείνονται στον εαυτό τους, εγκλωβίζοντας τη ζωή τους πίσω από μια οθόνη.

Εστιάζοντας στο δεδομένο που έχει αλλάξει ριζικά τις ζωές μας τα τελευταία 20 χρόνια τουλάχιστον... το αγαπημένο internet και τα παρακλάδια του... θυμίζοντας και στον εαυτό μου πως... όλα έχουν καλή και κακή πλευρά! Με το μαχαίρι κόβεις ψωμί για να φας, αλλά κάνεις και φόνο... Η χρήση στο κάθε τι είναι στο "χέρι" μας... Ας προσπαθεί ο καθένας μας να χρησιμοποιεί το κάθε εργαλείο που η τεχνολογία "ακουμπάει" στα χεράκια μας, με δημιουργικό και όχι καταστροφικό τρόπο.

Ίσως το θέμα τελικά της εποχής να είναι τα όρια...