Αστυνομικός Βουλής: Τα 5 σημάδια κακοποίησης που όφειλαν να δουν οι εκπαιδευτικοί

«Οφείλουν να είναι εκπαιδευμένοι να αναγνωρίζουν τα σημάδια και να ενεργοποιούν τους μηχανισμούς προστασίας των παιδιών» τονίζει η δρ. Κέλλυ Ιωάννου.

«Στην υπόθεση του αστυνομικού της Βουλής, το γεγονός ότι ένα από τα παιδιά έγραφε στις εκθέσεις του για την κακοποίηση και κανείς δεν αντέδρασε, καταδεικνύει σοβαρές ελλείψεις στη λειτουργία του σχολείου και στην ευαισθησία του προσωπικού.» εξηγεί η Κλινική Ψυχολόγος, δρ. Κέλλυ Ιωάννου στο Dnews.

Το σχολείο αποτελεί το δεύτερο πιο σημαντικό περιβάλλον για την ανάπτυξη

ενός παιδιού, μετά το οικογενειακό. Είναι ο χώρος όπου δάσκαλοι και εκπαιδευτικοί έχουν όχι μόνο την υποχρέωση να διδάσκουν, αλλά και να παρατηρούν και να προστατεύουν. Η δρ. Ιωάννου τονίζει τις κινήσεις που θα έπρεπε να έχουν κάνουν όσοι εκπαιδευτικοί διάβασαν την έκθεση του παιδιού αλλά και πώς θα έπρεπε να έχουν χειριστεί όλα τα συμβάντα με τα παιδιά που προιδέαζαν ότι βιώσουν μια δύσκολη κατάσταση στο οικογενειακό τους περιβάλλον.

Το σχολείο οφείλει να ενεργοποιεί μηχανισμούς προστασίας ανηλίκων ανεξαρτήτως των λεγομένων των γονιών

«Σύμφωνα με πληροφορίες, ένας εκπαιδευτικός προσπάθησε να επικοινωνήσει με τη μητέρα για τις ανησυχίες του. Ωστόσο, η μητέρα διέψευσε οποιοδήποτε πρόβλημα, γεγονός που δείχνει μια απόπειρα να αποκρύψει την πραγματικότητα. Η διαψευστική στάση της μητέρας δεν πρέπει να λειτουργεί ως «τέλος της συζήτησης» για τους εκπαιδευτικούς. Όταν υπάρχουν εμφανή σημάδια κακοποίησης, όπως αλλαγές στη συμπεριφορά ή γραπτά που περιγράφουν βία, το σχολείο οφείλει να ενεργοποιεί επίσημους μηχανισμούς προστασίας ανηλίκων και να ενημερώνει τις αρμόδιες αρχές, ανεξαρτήτως των διαβεβαιώσεων των γονέων. Παράλληλα, πρέπει να αναδειχθεί το πρόβλημα της επιφανειακής τοποθέτησης ψυχολόγων στα σχολεία. Αν και θεωρητικά έχει θεσμοθετηθεί η παρουσία ψυχολόγων, στην πράξη ένας ψυχολόγος εξυπηρετεί συχνά δέκα ή περισσότερα σχολεία, γεγονός που καθιστά την παρουσία τους σχεδόν διακοσμητική. Επιπλέον, δεν είναι σαφές αν οι ψυχολόγοι αυτοί έχουν εξειδικευμένη γνώση σε θέματα επικινδυνότητας, κακοποίησης ή βίαιης συμπεριφοράς. Το έλλειμμα εξειδίκευσης και ουσιαστικής παρουσίας δυσχεραίνει την αναγνώριση τέτοιων περιπτώσεων και την έγκαιρη παρέμβαση.» αναφέρει η δρ. Ιωάννου.

Στοιχεία που θα μπορούσαν να αποκαλύψουν την κακοποίηση

Συμπεριφορικές αλλαγές: Τα παιδιά που ζουν σε κακοποιητικά περιβάλλοντα συχνά εμφανίζουν έντονο άγχος, απόσυρση, ή επιθετικότητα προς άλλους.

Σωματικά σημάδια: Μώλωπες ή τραύματα χωρίς επαρκείς εξηγήσεις αποτελούν σοβαρές ενδείξεις.

Απόδοση στο σχολείο: Η ακαδημαϊκή επίδοση μπορεί να πέσει απότομα λόγω του στρες και του τραύματος.

Περιεχόμενο γραπτών και προφορικών εργασιών: Το γεγονός ότι ένα παιδί έγραφε για την κακοποίηση στις εκθέσεις του δείχνει ότι προσπάθησε να επικοινωνήσει το πρόβλημά του με έναν έμμεσο τρόπο. Αυτό είναι κραυγή βοήθειας που έπρεπε να είχε αναγνωριστεί από τους εκπαιδευτικούς.

Σχέσεις με συνομηλίκους: Παιδιά που βιώνουν βία στο σπίτι συχνά δυσκολεύονται να δημιουργήσουν υγιείς κοινωνικές σχέσεις, παρουσιάζοντας είτε υπερβολική απομόνωση είτε συγκρουσιακή συμπεριφορά.

«Οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να είναι εκπαιδευμένοι να αναγνωρίζουν τέτοια σημάδια και να ενεργοποιούν τους κατάλληλους μηχανισμούς προστασίας, όπως η άμεση ενημέρωση κοινωνικών υπηρεσιών ή ψυχολόγων. Η προσπάθεια επικοινωνίας με τη μητέρα ήταν ένα πρώτο βήμα, αλλά ανεπαρκές. Όταν υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις, η ευθύνη των εκπαιδευτικών δεν περιορίζεται σε συζητήσεις με τους γονείς, καθώς αυτοί μπορεί να είναι εμπλεκόμενοι στην κακοποίηση. Η συγκεκριμένη υπόθεση αναδεικνύει την ανάγκη εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών για την ανίχνευση σημάτων κακοποίησης και τη σωστή διαδικασία παρέμβασης, αλλά και την ανάγκη ουσιαστικής ενίσχυσης της παρουσίας εξειδικευμένων ψυχολόγων στα σχολεία. Η παρουσία τους δεν μπορεί να είναι περιστασιακή ή επιφανειακή. Χρειάζονται μόνιμοι, καλά εκπαιδευμένοι επαγγελματίες που να μπορούν να εντοπίζουν σημάδια επικινδυνότητας και να διαχειρίζονται τέτοιες περιπτώσεις έγκαιρα και αποτελεσματικά.» καταλήγει η δρ. Κέλλυ Ιωάννου.

Ζέττα Μακρή: Ο εκπαιδευτικός οφείλει να ενημερώσει για όσα «βλέπει» στα παιδιά

Προς επίρρωση των όσων ανέφερε η δρ. Ιωάννου είναι και οι δηλώσεις της υφυπουργού Παιδείας, Ζέττας Μακρή, που μιλώντας στον ΑΝΤ1 για την στάση των εκπαιδευτικών και τον χειρισμό για την έκθεση της μαθήτριας που έδινε ένα στίγμα όσων συνέβαιναν στο σπίτι κολαστήριο εστίασε στο ότι «Δεν είχαν έρθει εις γνώση του υπουργείου αυτά τα περιστατικά».

Εξηγώντας ότι, θα ερευνηθούν τυχόν ευθύνες εκπαιδευτικών, σχετικά με την έκθεση του παιδιού, είπε πως γίνεται ήδη έρευνα, καθώς «θέλουμε να ξέρουμε αν οι εκπαιδευτικοί μας έβλεπαν τα σημάδια σωστά».

Όπως είπε η υφυπουργός Παιδείας το κορίτσι «στην έκθεση περιγράφει μόνο την πτώση του αδερφού της». Ερωτηθείσα για το ποιος μπορεί να κρίνει αν μία έκθεση αποτελεί πηγή προβλήματος σε ένα σπίτι, η υφυπουργός είπε πως, «οι εκπαιδευτικοί μας έχουν τη γνώση, αλλά έχουμε και ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς, που φτάνουν τις 5000».

«Ο εκπαιδευτικός είναι υποχρεωμένος να ενημερώσει και ερευνούμε τις ευθύνες που τυχόν υπάρχουν στην ενημέρωση των Αρχών», διαβεβαίωσε, καταλήγοντας πως, «να είστε βέβαιοι ότι, από εμάς θα αναδειχθεί η ευθύνη».

#ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ #ΒΟΥΛΗ #ΣΧΟΛΕΙΟ #ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ #ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ #ΕΥΘΥΝΕΣ #ΣΗΜΑΔΙΑ
Keywords
Τυχαία Θέματα