Εφοδιαστική αλυσίδα: Προτάσεις για τη διαμόρφωση της νέας οδηγίας της ΕΕ

12:32 10/4/2018 - Πηγή: Dikaiologitika

Προτάσεις για την διαμόρφωση της νέας οδηγίας της ΕΕ για την εφοδιαστική αλυσίδα, υποβάλλει ο Συνδέσμου Ελληνικών Επιχειρήσεων Εξαγωγής Διακίνησης Φρούτων Λαχανικών και Χυμών-Incofruit Hellas.

Ο Γιώργος Πολυχρονάκης, ειδικός σύμβουλος του συνδέσμου δήλωσε σχετικά ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε το σχέδιο για την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές στην αλυσίδα εφοδιασμού τροφίμων, προκειμένου να καθορίσει ένα ελάχιστο επίπεδο προστασίας έναντι αυτών

των πρακτικών σε ολόκληρη την Ένωση. Αφού εγκριθεί, η οδηγία πρέπει να μεταφερθεί στην εθνική νομοθεσία κάθε κράτους μέλους σε μια κοινή μέγιστη περίοδο δύο ετών από την δημοσίευση της

Το σχέδιο οδηγίας θεσπίζει έναν ελάχιστο κατάλογο απαγορευμένων αθέμιτων εμπορικών πρακτικών: προθεσμία πληρωμής 30 ημερών, ακυρώσεις τελευταίας στιγμής παραγγελιών φθαρτών αγαθών, μονομερείς και αναδρομικές αλλαγές στις συμφωνίες (σε σχέση με τη συχνότητα, το χρόνο ή όγκους, τα πρότυπα ποιότητας και τιμών) και την πληρωμή για εμπορεύματα που πρόκειται να χαλάσουν από τον αγοραστή. Καθορίζει επίσης ότι άλλες εμπορικές πρακτικές απαγορεύονται εάν δεν προβλέπονται ρητά στη συμφωνία μεταξύ πωλητή και αγοραστή.

Στην προτεινόμενη οδηγία στις εμπορικές πρακτικές θα υπόκεινται οι συναλλαγές μεταξύ φυσικών ή νομίμων παραγωγών, συμπεριλαμβανομένων των οργανώσεων παραγωγών και των ενώσεών τους που είναι μικρές ή μεσαίες επιχειρήσεις και ενός αγοραστή που δεν είναι.

Τα κράτη μέλη υποχρεούνται να συστήσουν αρμόδια αρχή εποπτείας η οποία να μπορεί να λαμβάνει καταγγελίες τόσο από τους προμηθευτές όσο και από τις οργανώσεις παραγωγών ή τις ενώσεις τους, τηρώντας την εμπιστευτικότητα. Η οδηγία προβλέπει επίσης καθεστώς κυρώσεων.
Η προτεινόμενη οδηγία δεν θεσπίζει καμία υποχρέωση για την επισημοποίηση των συμβάσεων, διατηρώντας τον εθελοντικό της χαρακτήρα όπως καθορίζεται από την κοινή οργάνωση αγορών.

Αναλυτικά, το σχέδιο πρότασης έχει ως εξής:

Άρθρο 3:

Απαγόρευση αθέμιτων εμπορικών πρακτικών.

Τα κράτη-μέλη εξασφαλίζουν ότι οι ακόλουθες εμπορικές πρακτικές απαγορεύονται:
Αγοραστής που πληρώνει έναν προμηθευτή για τα φθαρτά τρόφιμα αργότερα από 30 ημερολογιακές ημέρες μετά την παραλαβή του τιμολογίου του προμηθευτή ή αργότερα από 30 ημερολογιακές ημέρες μετά την ημερομηνία παράδοσης των φθαρτών προϊόντων τροφίμων, όποια είναι μεταγενέστερη.
Αγοραστής που ακυρώνει παραγγελίες των ευαλλοίωτων τροφίμων σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα ώστε ο προμηθευτής δεν μπορεί ευλόγως να βρει εναλλακτική εμπορική διέξοδο για τα προϊόντα αυτά.
Αγοραστής που αλλάζει μονομερώς και αναδρομικά τους όρους της συμφωνίας προμήθειας σχετικά με τη συχνότητα, το χρονοδιάγραμμα ή τον όγκο της προμήθειας ή παράδοσης, την ποιότητα ή τις τιμές των προϊόντων διατροφής.
Προμηθευτής που πληρώνει για τις φθορές των τροφίμων που πραγματοποιήθηκαν στις εγκαταστάσεις του αγοραστή και που δεν οφείλεται σε αμέλεια ή την προεπιλογή του προμηθευτή.
Τα κράτη-μέλη εξασφαλίζουν επίσης ότι οι ακόλουθες εμπορικές πρακτικές απαγορεύονται, όταν δεν προβλέπονται κατά τρόπο σαφή και μη διφορούμενο στους όρους κατά τη σύναψη της συμφωνίας προμήθειας.
Αγοραστής που προβαίνει σε επιστροφή αδιάθετων τροφίμων προϊόντα σε έναν προμηθευτή.
Αγοραστής που χρεώνει τον προμηθευτή για να εξασφαλίσει ή να διατηρήσει μια συμφωνία προμήθειας για προϊόντα τροφίμων.
προμηθευτής που πληρώνει για την προώθηση των προϊόντων τροφίμων που πωλούνται από τον αγοραστή. Πριν από μια προώθηση ο αγοραστής θα πρέπει να καθορίσει τη διάρκεια και την συχνότητα της προώθησης και την ποσότητα των προϊόντων διατροφής που θα διατεθούν. προμηθευτής που πληρώνει για την εμπορία των προϊόντων διατροφής από τον αγοραστή.

Άρθρο 12:

Τα κράτη-μέλη θεσπίζουν την οδηγία όσο το δυνατόν συντομότερο και γενικά δεν θα υπερβαίνει τα 2 χρόνια.
Όπως σημειώνεται ο κ. Πολυχρονάκης, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας διαβούλευσης, είχε κληθεί η Επιτροπή για σύνταξη μιας εναρμονισμένης ρυθμιστικής προσέγγισης σε επίπεδο ΕΕ και είχε προειδοποιηθεί ότι η τυχόν ρύθμιση της αλυσίδας εφοδιασμού τροφίμων σε εθνικό επίπεδο και όχι σε ενωσιακό μπορεί να οδηγήσει σε εκτροπή του εμπορίου που να ευνοεί τις εισαγωγές από τρίτες χώρες . Όσον αφορά το τελευταίο αυτό σημείο, ο σύνδεσμος θεωρεί ότι η νομοθεσία της ΕΕ θα πρέπει να καλύπτει όλους τους φορείς στην αλυσίδα εφοδιασμού τροφίμων, συμπεριλαμβανομένων και αυτών σε τρίτες χώρες, και ιδίως στις τρίτες χώρες που έχουν συνάψει συμφωνίες ελευθέρων συναλλαγών με την ΕΕ. Ότι, θα εγγυώνται δηλαδή ισότιμους όρους εμπορίου για να αποφευχθούν στρεβλώσεις του.

Το αίτημα αυτό αναφέρεται στο κείμενο του σχεδίου με την φράση: «...Ώστε να αποφευχθούν οι ακούσιες στρεβλωτικές επιπτώσεις που προκύπτουν από την προστασία των γεωργών και των οργανώσεών τους στην Ένωση, που συμβαίνουν όταν κάποιος αγοράζει προϊόντα από προμηθευτές εγκατεστημένους εκτός της Ένωσης, θα πρέπει επίσης να μπορούν να υιοθετήσουν για την Ένωση κανόνες αν πωλούν σε αγοραστές που είναι εγκατεστημένοι στην Ένωση».

Εντούτοις όμως, όπως υπογραμμίζει ο σύνδεσμος, ρητή δεσμευτική διάταξη στο σχέδιο προς υλοποίησή της δεν περιέχεται, αν και όπως είναι γνωστό η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να λάβει υπόψη της ότι:

1) Η πλειονότητα των αγαθών και των υπηρεσιών παρέχονται στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς από οικονομικούς φορείς σε άλλους οικονομικούς φορείς και σε δημόσιες αρχές με προθεσμιακή πληρωμή, βάσει της οποίας ο προμηθευτής παρέχει στον πελάτη του χρόνο να πληρώσει το τιμολόγιο, όπως έχει συμφωνηθεί μεταξύ των μερών ή όπως καθορίζεται στο τιμολόγιο του προμηθευτή ή όπως ορίζεται από τη νομοθεσία, πολύ περισσότερο αν άλλες ημερομηνίες προβλέπει η νομοθεσίας του κράτους -μέλους του αγοραστή απ αυτήν του κράτους-μέλους του προμηθευτή.

2) Θα πρέπει κατά συνέπεια να προβλεφθεί ότι οι συμβατικές προθεσμίες πληρωμής μεταξύ επιχειρήσεων δεν μπορούν, κατά γενικό κανόνα, να υπερβαίνουν ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα στην προκειμένη περίπτωση 30 ημερολογιακές ημέρες. Μπορεί, ωστόσο, να υπάρξουν περιπτώσεις κατά τις οποίες οι επιχειρήσεις χρειάζονται μεγαλύτερες προθεσμίες πληρωμής, για παράδειγμα όταν το προϊόν ως π.χ τα μήλα θα διατεθούν στην λιανική μετά από ένα 6μηνο και οι προμηθευτές επιθυμούν να παράσχουν εμπορική πίστη στους πελάτες τους. Θα πρέπει, επομένως, να διατηρηθεί η δυνατότητα των μερών να συμφωνούν ρητά για προθεσμίες πληρωμής μεγαλύτερες των 30 ημερών, εφόσον η παράταση αυτή δεν είναι κατάφωρα καταχρηστική για τον πιστωτή.

Ειδικότερα δε για την χώρα μας που υπάρχει 1) Η ευαλλοιώτητα των προϊόντων και κατά συνέπεια η τήρηση των προθεσμιών πληρωμής σταματάει στην πρώτη μεταβίβαση και όχι σε όλη την αλυσίδα εφοδιασμού 2) της εξαίρεσης αντίστοιχης υποχρέωσης για τους συνεταιριστικούς φορείς (εξοφλούν στο τέλος τους έτους) αλλά και των μεταποιητικών επιχειρήσεων από την τήρηση προθεσμιών πληρωμής και 3) υφίσταται υστέρηση τραπεζικής χρηματοδότησης του εμπορίου των φρούτων και λαχανικών λόγω των υφιστάμενων στην χώρα μας χρηματοδοτικών προβλημάτων.

Ο σύνδεσμός επισημαίνει ότι η Επιτροπή αποφάσισε ,παρά τις εξαγγελίες του Νοεμβρίου 2017, ένα σχέδιο οδηγίας, και όχι ένα Κανονισμό-ρύθμισης, η οποία δίνει μεγαλύτερη ελευθερία στα κράτη μέλη για την εφαρμογή της, οι οδηγίες δεσμεύουν κάθε κράτος μέλος όσον αφορά το αποτέλεσμα που πρέπει να επιτευχθεί, αφήνοντας στις εθνικές αρχές την εξουσία να επιλέγουν τη μορφή και τα μέσα.
Ζητάει λοιπόν ο σύνδεσμος, τα παραπάνω, να ληφθούν υπόψη κατά την συζήτηση στο Ευρωκοινοβούλιο και η Ελληνική πλευρά να στηρίξει τις παραπάνω προτάσεις με κύρια αυτήν της υποχρεωτικότητας εφαρμογής της σε όλες τις Χώρες της ΕΕ.